Banat

Dominacija žena-kadrovika u opštini Žitište

Snežana i nazadni patuljci

Da bi unesrećivao druge, moraš i sam da budeš nesrećan, netalentovano mali prosečan kadrovik, opterećen kompleksima nedoraslog uterivača sopstvenih zabluda u siromaštvo, bedu i nemoć komšija. Žitište, večito nerazvijena opština srednjobanatskog regiona, harmonično haotična sredina od državnog značaja, preplavljena je nedotupavnim ambicijama "šake ljudi" o osvajanju apsolutne vlasti. Nazadnjačka garnitura kadrovika "pojačana" ponekim demokratom i ligašem, "uska politička pruga" interesdžija - badavadžija, ima formulu "narodne sreće za dalje unesrećavanje": sad i odmah da predsednik opštine i stranke postane muž i potpredsednici stranke, i direktorki škole i još ponekoj faktorki nezaobilazne stabilne nestabilnosti, da im rođaci i pajtosi budu direktori preduzeća i ustanova... Savršeno (iz centrale aminovano) samoljublje zalutalih u politiku.

Zoltan Horvat

Da u belaju (pre)ambiciozne žene opasno ugrožavaju rejting izvikanih muževa, govori i slučaj imenovanja direktora osnovne škole "Sveti Sava" u Žitištu. Učiteljica Snežana Vučurević, supruga predsednika opštine, neprikosnoveni šef opštinskih nazadnjaka i vlasnik još nekih funkcija, već deset godina sanja isti san: il' direktor škole biti, il' umreti!

Nedavni reizbor direktora bila je savršena prilika dominantnoj i ambicioznoj učiteljici, da se "posao planski odradi" i ništa ne prepusti slučaju. Nakon sastanka nastavničkog veća 15. maja i glasanja (još uvek) razumnih, gde je Kraljica Snežana od 97 važećih dobila 32, a druga Snežana, Majkić, takođe učiteljica, osvojila respektabilnih 65, „za rukav" su povučeni moćni muž i njegovi.

Sutradan popodne u 17 časova, održana je hitna, neodložna i po život Žitištana "presudna" vanredna sednica skupštine sa samo jednom tačkom dnevnog reda: smena dva nepodobna člana školskog odbora i namicanje podobnih, idealnih za prekrajanje izborne volje razumnih.

Umesto smenjenih Lazara Gverića i Raše Todorela, (opet) Snežana Davidović i Serđo Okolišan trebali su da budu garant Kraljičinog sigurnog izbora (iz dvojke u keca).

U ponedeljak, 19. maja, nakon odrađenog vikenda i nazadnjačkog lobiranja svega živog u opštini, na sastanku školskog odbora, od 9 članova Kraljicu je tajnim glasanjem izabralo svega troje, dok je imenjakinja, skromna majka dvoje dece, dobila duplo, šest glasova. Uvređena, zaprepašćena i nespremna da prihvati odluku razumnih, ohola Kraljica je hodnikom škole grmela: ovo je prvo poluvreme, tek će da se vidi ko je gazda u Žitištu.

Da se vidi ko je ko i kakvo nazadnjaštvo preti da satre sve živo a nerazvijeno, to strašljiv opštinski narod vidi. Al' ne sme javno da reaguje, boji se za mrvicu leba dobijenu preko veze od tamo nekog novog nazadnjačkog guzonje.

Mediji ne pominju žitištanski slučaj, a u ćutnji izbora otresite Snežane Majkić za novog direktora, "najdalje je otišao" regionalni list Zrenjanin. Gazdi Vučureviću, Srđanu, lično zainteresovanom za sudbinu jedne od svojih snajki, nije bilo po volji da objavi kratak tekst o izboru za direktora škole potpisanog od strane Duška Milićeva, novinarskog doajena, predsednika opštinskog odbora socijalista, bivšeg predsednika opštine Žitište i bivšeg direktora lista Zrenjanina.

U monopolskom štampanom mediju Zrenjanina, na svu sramotu profesije i vlasnika lično, ne može biti objavljena najobičnija novinarska vest tipa, izabrana ta i ta za direktora, al' se, za goli opstanak ubogih novinara, može naplatiti 40 hiljadarki za celu stranu čitulje. Ni preostali mediji nisu zapinjali oko ovog rutinskog slučaja, ali su čelnicima pojedinih stranaka u Zrenjaninu saopštili da su, "previše mali, sitni i beznačajni da bi njihove kamere i novinari zabeležili njihove aktivnosti".

(Ne)plansko aminovanje novih direktora škola je okončano, ali se ne naslućuje šta sve može umrežena ženska pamet žitištanske opštine. Kraljica ima svoje verne i odane podanice: Ljubicu Bjelović, medicinsku sestru, (ničim izazvanu) šeficu odborničke grupe nazadnjaka i idealnu saradnicu novog (starog) Tadićevog opštinskog gurua, dr Gabora Lodija, Jelenu Sij, mesarku iz Itebeja, uvaženu i preko potrebnu LSV gromadu funkcionerskog tima opštine...

Dragan Milenković, izvršni predsednik skupštine sa DS karticom prepoznavanja, neuspelim funkcionerskim životom otežali Karađorđevčanin, u nebranom je grožđu, jer politički apetiti žena prerastaju u dugotrajnu poplavu nazadnjaštva.

Veliku Kraljičinu direktnu smetnju i pretnju, kao i svim ostalim njenim nazadnjački nastrojenim funkcionerima, predstavlja Predrag Amižić, direktor Agroživa, ugledni socijalista, bez mrlje u svojoj poslovnoj i političkoj karijeri. Firma preživljava najteže dane a najprljavije politikanske igre oko njenog kontinuiranog slabljenja kupovinom živinarskih farmi i preuzimanja od strane pojedinih ostrašćenih nazadnjaka, javna su tajna.

Većina od 1300 zaposlenih u žili kucavici žitištanske privrede zarobljena je propagandom o političkoj firmi bez perspektive. Spasonosan plan je: nerazvijenima ne treba strateški partner, nazadnjaci brinu o svemu, Vučić je garant stabilne nestabilnosti sa svojim (sačuvaj me Bože) srednjobanatskim kadrovima.

Pa se onda puleni Regionalnog Isusa (javna je tajna da je iz centrale "pušten niz vodu"), Džeger, Daksi...(dva puta sačuvaj me Bože) razmile srednjim Banatom i palamude opštinskim funkcionerima o neophodnosti porobljavanja svega živog.

Agroživ sada zavisi isključivo od dobre volje SNS države da maksimalno ubrza ulazak već viđenog strateškog partnera i spreči svoje stranačke jurišnike da pouništavaju nacionalna dobra u sredinama od državnog interesa.

Iako su politički i svi ostali prljavi radovi Kraljice i njenih u Žitištu veoma dobro poznati i centrali stranke, najavljenih promena nema. Sve dok se otvoreno buše politički protivnici i slabi njihov uticaj na nazadnjaštvom zaluđeni narod, a usput se ništa živo i konkretno ne radi, generalni sekretar partije, sin predsednika države, mirno posmatra pažljivo razvijanje nerazvijenosti sredine od državnog interesa.

Nazadnjaštvo u Žitištu ima i svoje sasvim solidne sponzore, poput privatne zemljoradničke zadruge u Novom Itebeju. Direktor Kerteši Junior, itebejski princ na belom konju, dojučerašnji naivko od sina Kerteši Seniora, bukvalno oteo zadrugu od osnivača, isterao ih na ulicu i preuzeo ogromno blago mereno milijardama dinara i najmodernijim silosima. Ima na stotine hektara u privatnom vlasništvu, u firmi je zaposlio braću, sestre, bratiće, nećake, sinovce i sve druge "neophodne" rođake (ukupno 39 zaposlenih), pa tuđim parama izdašno sponzoriše žitištanske nazadnjake. I tata bi sine obrć'o tuđe pare, rekoše seljaci, dok Senior Kerteši ne sme u susedni Srpski Itebej, plašeći se žestokog gneva opljačkanih osnivača zadruge koji sudskim putem (čitaj: na sveti nikad) potražuju svoja prava.

'Vaki gazda, poput Princa (na itebejskim izigranim "magarcima") koji je od države dobio i milionče evra za „širenje posla", savršeno odgovara apetitima žitištanskih nazadnjaka. Još samo da žitištanski Info centar na čelu sa Bojanom Marčetom, članom opštinskog veća, nahvali po banatskim panoramama genijalnu nazadnjačku strategiju "sipanja šupljeg u prazno", pa će 2070. godine Žitište proslaviti redak jubilej, sto godina upornog i doslednog razvoja nerazvijenosti najnerazvijenije opštine u Vojvodini.

Vozač- simbol snage opštine

Srednji Banat je zatrovan najjačom drogom, opojnim nazadnjaštvom. U opštini Sečanj, caruje Lokalni Izvršni Kralj svih stranaka, danas najnazadnjak, predsednik opštine za sva vremena, Milošević-Karasi. Ima li Karasiju danas rođenijeg, lepšeg i pametnijeg Vođe od Vučića? Jok, jer retko viđeni poltroni po opštinama opstaju zahvaljujući količini udvorištva, sluganjstva i teško razumljivog upropaštavanja blaga sredine koja se komada, nazadnjački pardoniramo, kojom se komanduje.

Na kraju vic-zbilja iz sečanjske osnovne škole. Učiteljica đake prvake uči da broj deset najlakše zapamte po broju vozača u opštini. Deset junaka na osamdesetak zaposlenih u opštinskoj upravi je, najmanje za divljenje. Sečanj je takođe, naravno, nerazvijena opština od strateškog značaja...Za opstanak u foteljama podnosioca lagodnog života u bedi naroda svog.