Kanjiža

 

U Kanjiži, Novom Bečeju, Opovu i Kovačici odnošenje smeća skuplje od struje

 

Milioni na đubretu

 

Udruženom akcijom Ministarstva životne sredine i prostornog planiranja i LDP austrijskom „Brantneru" dozvoljeno je da se sa trostruko većom cenom od one sa kojom je ova firma pobedila na tenderu naplaćuje građanima četiri vojvođanske opštine odnošenje smeća skuplje nego što to čini Gradska čistoća u Beogradu.Projektovana pljačka je oko najmanje 20 miliona evra po opštini, a rezultat ovakvog „čišćenja" je da su u ovim opštinama zbog neplaćenih računa za smeće u blokadi gotovo sve firme, a u kanjiškim selima Trešnjevac i Male Pijace se na osnovu sudskih presuda pleni imovina građanima koji nisu platili odnošenje smeća.

 

  Aleksandar Pavlović

 

 Staro provereno pravilo srpskog političkog establišmenta koji je došao  do enorrmnog bogatstva u zadnje dve decenije, da je meka za korupciju Beograd, izgleda da se promenilo jer se u Beogradu više ništa ne može sakriti bez obzira na to koliko su strogo kontrolisani mediji.Ministarstvo za ekologiju i prostorno planiranje i LDP je izgleda na vreme shvatilo da sada para ima samo ako su „daleko od očiju" jer i ko sazna za prevare nema kome da ih ispriča sem užem krugu komšija a njihovi mediji ne pričaju nikome o njihovom „biznisu".Tako su prevaru tešku najmanje osamdeset miliona evra (u dugoročnom planu) smislili da naprave u Vojvodine.

Prvo su pismo o namerama uputili u Novi Sad i Kikindu, ali kada je namera o prevari otkrivena shvatili su da su meka za prevare najmanja mesta jer ona po pravilu nisu interesantna za srpske medije (sem u slučajevima višestrukih ubistava) pa su odlučili da „počiste" Kanjižu, Novi Bečej, Opovo i Kovačicu, zajedno sa austrijskom firmom „Brantner" koja je specijalizovana za odnošenje i preradu smeća.

Rezultat ovakvog „čišćenja" je da su dans u blokadi gotovo svi mali privrednici u ovim opštinama jer su dobili račune za neodnošenje smeća od po nekoliko hiljada evra a sudskim odlukama od pre nekoliko dana pojedincima u selima Trešnjevac i Male Pijace u opštini Kanjiža počela je i plenidba imovine jer nisu platili astronomske račune za odnošenje smeća.

Da se ne dešava u Srbiji, odnosno u Vojvodini, niko u ovakvu priču ne bi ni poverovao ali je ona nažalost istinita...

     Sve je počelo početkom 2009. kada je „Brantner" pismom o namerama konkurisao da odnosi smeće u Novom Sadu i Kikindi ali ima namere nisu prošle, a onda su pod plaštom pojedinaca iz Demokratske stranke i LDP-a kao i njihovog vernog koalicionog partnera koji im dolazi iz mađarske nacionalne manjine odlučili da počiste ove četiri opštine u kojima mogu da vladaju, ne samo od smeća već i od privrede, a ako ostanu tamo za koju godinu više neće biti ni ljudi.

Dana 21. septembra 2009. godine, Skupštima opštine Kanjiža gde odborničku većinu drži 100 posto VMS (Vojvođanski mađarski savez koji čine udružene Mađarske nacionalne stranke) donela odluku o zaključenju ugovora o obavljanju poslova komunalnih delatnosti sa firmom „Brantner obradna privreda" iz Novog Bečeja, koja je filijala austrijske firme.

Par meseci ranije, odlučeno je da se posao skupljanja smeća u ovoj poznatoj banji izbije iz ruku tamošnjeg komunalnog preduzeća koje je decenijama obavljalo ovu delatnost  što je opština kao osnivač,preko pouzdanih ljudi  saopštila tadašnjem direktoru „Komunalca" Kanjiža Zoltanu Kanjuhu da to nije tender za njega i da ne predaje dokumentaciju.

Čoveku je od sekiracije iznenada pozlilo i on je preminuo od infarkta pa nije morao da gleda farsu od tendera na kojoj uzimaju hleb onima koji su život ugradili u tu firmu koja radi i dan danas ali bez svoje primarne delatnosti.

Na tenderu koji je raspisan 1. juna 2009. pored „Brantnera",javili su se još „A.S.A" i „Trojan" ali oni nisu znali da su u čitavoj igri samo „Trojanski konji".

"Brantner" je pobedio jer je uz dobru cenu po starom dobrom običaju obećao i investicije od kojih sem tri kamiona kupljena na lizing nije bilo ništa a samo dva meseca nakon sto je pobedio na tenderu sa cenom od 10 dinara po kvadratnom metru „Brantner"donosi novu odluku 3.12.2009. da se privatnim preduzetnicima cena odnošenja smeća utrostruči pa je umesto 10 dinara po kvadratnom metru ona iznosila 35 plus pdv.

Najinteresantnije od svega je što se odnošenje smeća naplaćuje po kvadratnom metru što se inače ne radi prema nama dostupnim podacima nigde u svetu ali je to bio jedini način da se „Brantneru" obezbedi projektovana zarada od najmanje 20 miliona evra jer je to neko od političara obećao Austrijancima.

Takođe je u istoj srazmeri povecana cena odnošenja smeća i privatnim domaćinstvima u Kanjiži. Prošle godine u decmbru je bilo planirano povećanje cena odnošenja smeca za jos 25 odsto jer se zarada mora ostvariti,a to što se krši za zakonskom odredbom da se cena ne sme povećavati za više od osam odsto godišnje nije nikoga interesovalo.

Ovo se graniči sa apsurdom jer su mnogi mali privrednici dobili veće račune za odnošenje smeća nego za struju a sem kuhinjskog i kancelarijskog odpada se nista i ne nosi jer je u Kanjiži za vreme vladavine DOS-a privreda potpuno ugašena. Još apsurdnije je što se u ugovoru ne pominje efektivna površina preduzeća već se za obračun koristi isključivo ukupna površina prostora koje su premeravali zaposleni iz „Brantneru", koji su većinom članovi vladajućih opštinskih stranaka i koji su odlučili da to što građani „okreću nos od njih" naplate dobrim platama.

Nekoliko privrednika je nakon toga dobilo račune od po više od dve hiljade evra a desetinama njih su računi za smeće doveli firmu u blokadu i to je konačno prelilo čašu žuči u Kanjiži, Novom Bečeju, Opovu  i Kovačici.

       Kanjiški privrednici su se prvi put zajedno oglasili u junu 2010. i to zajedno njih 260 jer su shvatili da su ugovori štetni i za 9465 domacinstava i za 582 firme u opštini i da će za 20 godina na koliko je potpisan ugovor sa „Brantnerom" Kanjižani platiti za smeće 20 miliona evra više nego sto bi toliko domaćinstava i preduzeća te usluge platili da žive u Beogradu.

Naravno, Austrijanci su sa srpskim kolegama ovu cifru smatrali minimalnom u roku od deset godina. Pokušali su prvo Kanjižani spor da reše redovnim putem i napisali su tužbu Privrednom sudu u Subotici, međutim sud je i pored vidnog kršenja ugovora stao na stranu „Brantnera" i odbio tužbu ali su pojedini privrednici i građani bez obzira na moguće represivne mere opštine odbili da plaćaju enormno visoke račune za smeće koji su počeli da im stižu.

Kada su predstavnici „Brantnera" shvatili da su napravili nemoguć ugovor sa opštinom i da velike firme poput „Potisja","Keramike" ili „Banje Kanjiža"  (i još neki) neće plaćati račune za smeće desetak hiljada evra, oni su sa njima napravili posebne ugovore a malim privrednim preduzećima su nameti ostali isti.

Jedino dobro u ovoj nevolji je to što su se i Mađari i Srbi ujedinili kao nikada ranije, pokazujući građansku svest, da reše problem koji je zajednički i nedeljiv. Smeće nema naciju, ono je svačiji teret.