Zrenjanin: naprednjačke "gazde" srednjobanatske opštine u pljačkaškom delirijumu

Sricanje lopovske azbuke

Kome i koliko, novi su padeži u lopovskoj gramatici vlasnika vlasti u srednjem Banatu. SNS-SPS-SRS bratija na vrhu lokalne vlasti, sa opštinskim kasama po džepovima, redom i nemilosrdno, kosi po građanima. Čelnici opština osim totalne neodgovornosti i retko viđene bahatosti, osim pravosnažnih sudskih osuđivanja za zloupotrebu službenog položaja, osim trostrukih dnevnih obedovanja tokom radnog vremena, osim danonoćnih opijanja i kupovanja boksova Marlbora i drugih neophodnih potrepština po kioscima na račun opštinske kase i sem „upumpavanja" brda para u stranačka udruženja i saveze, nemaju ama baš nikakve druge (oba)veze prema raspamećenim građanima, kojima nemilosrdno otimaju pare iz opštinskih kasa.

Zoltan Horvat

Ne zna se o kojoj opštini srednjeg Banata, Zrenjaninu, Sečnju, Žitištu, Novoj Crnji ili Novom Bečeju, a na osnovu surovih činjenica, pisati objektivno i grđe. U opštini Sečanj na delu je SNS-SRS horor, gde polupismenim, nedoraslim i alavim kadrovima, „diriguje" Predrag Peđa Rađenović, nesretni predsednik opštine. Dal' smešno, zapanjujuće, tužno, il' drsko i bezobrazno, tek, Peđa koji zloupotrebe ređa, ne može ni pet minuta da sastavi na skupštinskim zasedanjima. Sa svojim vernim pajtos-kadrovima mora da izađe, čašica zove, u opštinsku trofejnu kancelariju, „Mančester". Tamo je dnevni red sa samo tri tačke: viski, vinjak i pivo. Pa, iz sve snage, udri po dnevnom redu.

Pre neki dan u poseti Sečnju bili stranački SNS centralni komesari, Glišić i Zobenica. U izjavama poblentavljenim lokalnim medijima, oduševljavaju se fantastičnim „rezultatima" sečanjskih kabadahija. More biti da je u pitanju oduševljavanje dnevnim redom u „Mančesteru", jer se tamo postižu nezvanični rekordi u obaranju svih tačaka dnevnog reda. Novinari, ko ih, ni krive ni dužne proglasi novinarima, ne smeju da pitaju čelnike opštine Sečanj samo sledeće...pa redom...

Sečanj, kao stranački (SNS) dugoročno zagarantovana nerazvijena opština, od države je ove godine, na ime nerazvijenosti, dobila čak 630 miliona dinara. Samo jedan rutinski izveštaj državnog revizora iz 2014, 2015, 2016...kaže da je samo u jednoj godini nenamenski potrošeno 285 miliona dinara. Ni jednog jedinog pisanog traga nema o potrošenih 78 miliona dinara za samo godinu dana!?! Jedna od maštovitijih pljački opštinske kase je recimo rekultivacija (zatvaranje i preuređivanje) zemljišta za potrebe izgradnje novog ribnjaka nadomak Krajišnika. Novi, nazovi ribnjak ima naziv, Amur, ali se radi o običnoj, malo većoj rupčagi, gde je iz opštinske kase u prvoj turi, izdvojeno početnih 3,3 miliona dinara. Ribnjak Amur, odnosno rupčaga, gle već viđenog čuda, dat je na upravljanje mesnom Udruženju sportskih ribolovaca, gde je predsednik, predsednik opštine, Predrag Rađenović. Koliko miliona će se sliti u rupčagu, o tome odlučuje odbornička većina, 9 nazadnjaka i dvoje radikala, naspram 9 opozicionara, od kojih šest socijalista blentavo „glumi" opoziciju.

Otuda ni jedan od cehova od 5,5 miliona dinara za klopu i piće, koji stiže iz sečanjskog hotela „Crveni cvet" gde drmaju lokalni SPS večiti kadrovi, nije za potcenjivanje. Naprotiv, dnevni red je „obogaćen" leskovačkim beskrajnim vozovima, gde lokalne kabadahije nemilosrdno tamane hranu i piće. Odnedavno, nova „baza" za krkanluke opštinara je restoran „Debela mačka" u Zrenjaninu, odakle redovno, na adresu opštinske kase, stižu milionski računi za naplatu.

Sem ugostiteljskih usluga kojima se goste čelnici jedne od najnerazvijenih opština Vojvodine, za pajanje narodnih para, k'o stvorene su, deponije. Ne mislimo samo na deponiju kadrova, no na deponiju na izlazu iz Sečnja prema Jaši Tomiću, koja se nalazila sa desne strane magistralnog puta. Dežurni opštinski berači narodnih para, dosetili se, pa deponiju, bez i jednog jedinog razumnog razloga, premestili na levu stranu puta?!? Joj, d(e)rastične razlike! Na pitanje, alo, ima li tu normalnih, odgovor ekspresno stiže kroz 3,3 početnih miliona prebačenih opštinskih para privatnoj firmi u Zrenjaninu, koja započinje radove na, zvaničnici kažu, novoj deponiji.

Državni revizor u svojim izveštajima uporno ponavlja da su apsolutno nejasna sečanjska čišćenja smetlišta, gde se navodi da je tokom godine urađeno desetak. Svako navodno „čišćenje" košta gradsku kasu 400 hiljada dinara, gde se, opet ne zna, ko je, koliko, kako čistio i gde je odneo navodno smeće?!? Milioni pokradenih para iz opštinske kase se gomilaju, a stranački komesari Glišić i Zobenica, javno pozdravljaju virtuelne radove otimanja para iz očiju naroda!!!

Od kadrovanja kadrova u Sečnju, zaboli glava svakog prosečnog stanovnika opštine, dok ove, u opštinskoj kući, baš zabole! Dva SRS odbornika pozicije protiv naroda, Ivana Meštrović iz Boke i Marko Marković iz Jarkovca, doveli su na osnovu stranačkih kvota nekog Oberkneževa iz Konaka, koji se pokazao kao dostojan partner pozicije u Sečnju. Neko je u međuvrmenu mazn'o 6-7 miliona iz opštinske kase, (ne) zna se ko, Oberknežev, kako je iz MZ doleteo, tako je odleteo, pravo u ruke istražnih organa, pa mu, kao „sitnoj ribi", predstoji suđenje. Dobrovoljnih žrtava za po koje milionče iz opštinske kase, ko šaše, pa ne čude kadrovska rešenja poput pomoćnika predsednika opštine, izvesnog Jona Pauneskua. Jon, bivši predsednik saveta MZ Sutjeska, kao zalog i minuli rad, doneo je u opštinsku kuću oreol nenamenskog milionskog trošadžije para sa računa MZ. Na poslednjoj skupštinskoj sednici, o njemu su biranim rečima govorili odbornici pozicije, što znači da je Jon postao pouzdan, proveren i preko potreban kadar Peđi i opštinskoj bratiji. Biti pomoćnik predsednika opštine a nekažnjeno ne maznuti milione, to može samo nazadnjačka lopovska radionica srednjeg Banata.

Realni posmatrači nadrealne tuge i očaja opštine Sečanj, među kojima je najoštriji i najkonkretniji Vukašin Baćina, opozicioni odbornik NSP Za bolji život svih građana opštine Sečanj, navodi da je ispumpavanje iz opštinske kase, pljačkaški krimogeno. - Mi iz konkretne i neokaljane opozicije, nemamo nameru da stanemo sa prozivanjem svesnih uništitelja sadašnjosti i budućnosti građana Sečnja. Nema para za halu sportova, ali ima za pljačkaške pohode, gde je jedino pravilo, mazni, i koliko-toliko, pokrij to blentavim opštinskim odlukama. Ovakav nazadnjački pir je za odbornike opozicije i časne ljude, Ivanu Trišić i Ivana Romanova, uz moju malenkost, tema svakog skupštinskog zasedanja, odlučno navodi lider opozicije srednjeg Banata, kako ga inače krste sve brojnijim komentarima na društvenim mrežama, građani opštine Sečanj.

Lokalni novinari nemaju „onu stvar", pa da se upute u Jašu Tomić, Vukašinovo prebivalište, i upriliče reportažu o ovom opštinskom opozicionom lideru, uzornom i vrednom poljoprivredniku. Stideti se (tajno) dokazano normalnih, časnih i vrednih ljudi koji kroz politiku ne traže privatni interes i „ugrađivanje" u opštinsku kasu, danas ima javnu kontru u besramnom načinu ponašanja, rada i upravljanja „šake jada" koja nemilosrdno čereči opštinsku kasu.

Dnevni red srama lopovske nazadnjačke azbuke koje ćutke prihvata stanovništvo srednjeg Banata, ulazi u fazu delirijuma. Lokalne novinarske „veličine" na „valovima" opštinskih kasa ne žele ni da čuju za borbu ovdašnjih obespravljenih radnika. Samo u jednom od propalih zrenjaninskih giganata, bolje reći ubijenom Šinvozu, ne žele da čuju vapaj porodice Aleksandra Mijatova, koji je poginuo na radnom mestu.

„Uglednim" zrenjaninskim novinarima ne pada na pamet da pomenu ni bivše radnike Šinvoza, Miloja Jovanova, Duška Živanova i Dragana Perića, koji su se, nakon „ubistva" fabrike, obesili zbog očaja i nemogućnosti da obezbede hleb svojim porodicama. Ni Branislav Markuš iz zrenjaninskog Socijalnog foruma ne može u režimskim medijima da prozbori koju o sudbini Zdravka Deurića, koji je pre rasturanja Jugoremedije hrabro i znalački predvodio akcionare i radnike nekada uglednog farmaceutskog giganta. Deurić je kasnije izabran za direktora Jugoremedije, i tokom svog kratkog mandata uporno je sprovodio žestoku poslovnu kampanju doslednog mešanja u sopstveni, i samo sopstveni posao, kaže Markuš i nastavlja: "...Već 2012. godine, dva puta je hapšen, država mu je oduzela i dve nekretnine, a zapaljen mu je i automobil. U međuvremenu, firmu su preuzeli mešetari pa je na kraju rasturili, oduzete su i licence farmaceutskih proizvoda..."

Ako ubijaju konje, što korumpirana država ne bi bukvalno, putem pretnji, šikaniranja, linča i atentata poubijala i radnike koji srcem, dušom, radom i znojem žele dobro svim radnicima u uspešnim fabrikama? Istovremeno, stečajni upravnici tih istih firmi u dugoročnim stečajevima danas dobijaju 11 i 14 miliona za, bez ikakvog spominjanja radnika, „dobro odrađen posao". Na planeti Zemlji postoji čak 5 hiljada različitih jezika, ali, sred nji prst države radniku je, zakon u Srbiji!