Feljton

Slučaj Pukanić: Ubistvo sa potpisom države (10)

 

Kriminalni balkanski lavirint

 

Koje su najmračnije tajne u poslednjih 20 godina na Zapadnom Balkanu? Ko je likvidirao Ivu Pukanića, vlasnika hrvatskog lista Nacional, i kakve veze njegova likvidacija ima sa ubistvom Zorana Đinđića? Kako je kriminalni klan Osmani preuzeo balkansko kriminalno podzemlje? Ovo su neka od pitanja čiji se odgovori nalaze u knjizi Slučaj Pukanića - Ubojstvo sa potpisom države, autora Domagoja Margetića, novinara iz Zagreba, a u nekoliko nastavaka prenosi ih Tabloid

 

Domagoj Margetić

 

"Brojke, podaci, dokumenti i naša istraga u SOA, te sva operativna saznanja, jasno ukazuju ko je imao interes da likvidira Ivu Pukanića. Uveren sam da su to bili Vlado Brkić i Ćazim Osmani", zaključuje moj izvor u Bezbednosno-obaveštajnoj agenciji (SOA).

Uprkos činjenici da sam za Bezbednosno-obavještajnu agenciju izradio nekoliko službenih zabeležaka kao i specijalni izveštaj o tragovima, dokazima i informacijama u slučaju ubistva Ive Pukanića, te da sam te izveštaje predao nadležnima u službi, SOA je očito te dokumente prikrila od Ministarstva unutrašnjih poslova, kriminalističke policije i Državnog pravobranilaštva, a sve kako bi prikrila stvarne organizatore i naručioce ubistva Ive Pukanića", tvrdi nekada visokopozicionirani radnik Bezbednosno-obaveštajne agencije, i dodaje: "Priča o Sretenu Jociću kao ubici, Karamarkova je izmišljotina".

Kako sam doznao od mojeg sagovornika, Bezbednosno-obaveštajna agencija (SOA) prikrivala je od MUP-a, policije i Državnog pravobranilaštva činjenicu da je neposredno nakon ubistva Ive Pukanića, operativna grupa pripadnika SOA koja je i ranije radila po liniji organizovanog kriminala, sačinila specijalni izveštaj direktoru SOA o Vladi Brkiću i njegovoj mogućoj umešanosti u ubistvo Ive Pukanića.

Prema našim saznanjima jedan od mogućih motiva Vlade Brkića mogla je biti činjenica da su Brkića povezivali sa nekim ratnim zločinima na teritoriju BiH, o čemu je navodno određena saznanja i dokaze imao i pokojni Pukanić, koji je tu temu, prema nekim našim operativnim saznanjima obrađivao kroz duže vremensko razdoblje", navodi moj sagovornik iz SOA.

Posebno je zanimljivo kako je Bezbednosno-obaveštajna agencija raspolagala i dokumentima, informacijama i saznanjima austrijskog MUP-a i bezbednosnih službi o Vladi Brkiću i njegovoj povezanosti s organizovanim kriminalom.

 

Prekid istrage

 

Brkić je, naime, 2007. godine uhvaćen u Austriji zbog organizovanja krijumčarenja duvanskih proizvoda, cigareta, sa Balkana, preko Austrije, za zemlje Evropske unije.

Tada su, prema operativnim saznanjima SOA, predstavnici Adris grupe doputovali u Zagreb na tajni sastanak sa predstavnicima Ministarstva spoljnjih poslova.

"Tema razgovora, kako smo to doznali iz Ministarstva spoljnjih poslova, bila je akcija lobiranja kod austrijskih vlasti za žurno puštanje Vlade Brkića na slobodu iz austrijskog zatvora, što je kasnije i ostvareno, nakon što je predstavnik Ministarstva otišao u Beč i isposlovao kod austrijskih vlasti oslobađanje Vlade Brkića i njegov povratak u Hrvatsku", tvrdi ovaj penzionisani pripadnik Bezbednosno obaveštajne agencije.

Osim hapšenja u Austriji, Vlado Brkić bio je hapšen i u Holandiji i Sloveniji, od kuda je uvek izvlačen na neobjašnjive načine, "povlačenjem" različitih diplomatskih veza.

Zbog činjenice da je i od strane Interpola, te zapadnih obaveštajnih i sigurnosnih služba, Brkić bio evidentiran kao jedan od šefova balkanske duvanske mafije, i jedan od vodećih ljudi balkanskog kriminalnog podzemlja, i Interpol, ali i neke zapadne sigurnosno-obaveštajne agencije nekoliko su puta tokom prošlih godina insistirali kod hrvatske Bezbednosno-obaveštajne agencije na operativnoj obradi nad Vladom Brkićem.

Međutim, zbog svojih političkih veza u Zagrebu, povezanosti sa obaveštajnim podzemljem, ali i finansijskom elitom, Vlado Brkić umesto pod obradom, našao se, kako mi je to svedočio sada već bivši agent SOA, pod zaštitom hrvatskih obaveštajnih i bezbednosnih službi.

Kako doznajem od mojeg izvora, Brkića i Pukanića nisu povezivale samo činjenice o Pukanićevim novinarskim istraživanjima o Brkićevim navodnim ratnim zločinima u BiH, te njegovoj umešanosti u organizovano krijumčarenje cigareta, nego je postojala i lična povezanost.

Supruga Vlade Brkića, Alma Draganić-Brkić, prema podacima Bezbednosne-obaveštajne agencije, bila je tokom dužeg vremena ljubavnica pokojnog Ive Pukanića.

I na sam dan ubistva, prema informacijama koje je navodno potvrdila i policijska istraga, Alma Draganić-Brkić provela je neko vrijeme sa Ivom Pukanićem, te je sasvim sigurno imala detaljne informacije o Pukanićevom kretanju toga dana, odnosno tačno je znala u koje vreme će Pukanić biti u svojoj kancelariji u zgradi Nacionala, i kada bi otprilike mogao napustiti zgradu.

Ako se ove informacije uzmu u obzir, Alma Draganić mogla je biti izuzetno pouzdan saradnik u planiranju ubistva, na način da je svojem suprugu Vladi Brkiću mogla biti izvor informacija o Pukanićevom kretanju.

Povodom toga Alma Draganić bila i ispitana u sedištu zagrebačke kriminalističke policije u zagrebačkoj Heinzelovoj ulici, u danima neposredno nakon Pukanićeva ubistva.

Mi iz SOA imali smo registrirovane kontakte Alme Draganić i njezinog supruga tokom dana, na sam dan ubistva, pa su s obzirom na činjenicu da smo u SOA smatrali kako je Vlado Brkić jedan od osumnjičenih za Pukanićevo ubistvo, i ta komunikacija Alme Draganić sa Vladom Brkićem osnova za sumnju u moguće javljanje o Pukanićevom kretanju na dan ubistva, neposredno pre eksplozije njegovog automobila", navodi moj sagovornik iz SOA.

Od izvora u Bezbedno-obaveštajnoj agenciji doznao sam i kako je Vlado Brkić preko svojih veza u SOA uspeo isposlovati prekid istrage po tragovima koji su vodili do njega kao mogućeg organizatora ubistva Ive Pukanića.

Svi izveštaji, službene beleške, informacije i specijalni izveštaji o mogućoj umešanosti Vlade Brkića u organizaciju ubistva Ive Pukanića, dostavljena su osim Tomislavu Karamarku i Josipu Buljeviću, i zameniku  direktora SOA Milijanu Brkiću, tvrdi ovaj nekada visokopozicionirani pripadnik Bezbednosno-obaveštajne agencije.

Upravo je Milijan Brkić naredio operativcima SOA obustavu istrage po predmetu Vlade Brkića, a po tragovima o njegovoj mogućoj povezanosti s ubistvom Ive Pukanića.

Zadnji operativni izveštaj, sa svom pripadajućom dokumentacijom i celim spisom, predat je upravo zameniku direktora službe Milijanu Brkiću, kod kojega se prema mojim informacijama nalazi i danas, tvrdi penzionisani pripadnik SOA koji je učestvovao u radu operativne grupe koja je proveravala informacije o umešanosti Vlade Brkića u ubistvo Ive Pukanića.

Iako se u vreme Pukanićeva ubistva, kako opisuje naš sagovornik, Vlado Brkić sklonio u Beograd, nakon njegovog kasnijeg povratka u Hrvatsku, policija ga je, možemo reći, tek formalno, reda radi ispitala u ovom slučaju, a ozbiljnija kiminalistička obrada nad njim, uprkos operativnim informacijma SOA, nikada nije sprovedena.

 

Vlado Hercegovac

 

Prvi razlog takvog postupanja krije se u činjenici da je Bezbednosno-obaveštajna agencija i nakon što je njen bivši direktor Tomislav Karamarko preuzeo mesto ministra unutrašnjih poslova, sistematizovano onemogućavala istragu kriminalističke policije o Pukanićevu ubistvu, te dosje Vlade Brkića, kao i operativna saznanja o njegovoj mogućoj umešanosti u ubistvo nikada nisu dostavili MUP-u.

S obzirom na to da dosije Vlade Brkića nikada nije dostavljen MUP-u, kriminalistička policija nije mogla u istrazi koristiti saznanja operativne grupe u SOA koja je istraživala Brkićevu umešanost u Pukanićevo  ubistvo.

Drugi razlog krije se u činjenici da je upravo Tomislav Karamarko preuzeo ministarsko mesto u MUP-u, te je kao bivši direktor SOA koji je imao uvid u dosje Vlade Brkića, zbog vlastite povezanosti sa kriminalnim klanom Osmani i samim Brkićem, onemogućavao istragu protiv njega.

Osim toga, kako navodi moj izvor, osim Brkića, niti bilo koji od čelnih ljudi kriminalnog klana Osmani nisu nakon ubistava Ivane Hodak i Ive Pukanića bili pozvani na informativni razgovor niti je nad Osmanijevima provedena kriminalistička obrada u vezi s tim ubistvima, uprkos dokazima koje je o njihovoj povezanosti s ubistvima imala Bezbednosno-obaveštajna agencija.

Upravo je Vlado Brkić bio ključna osoba u mreži tzv. balkanske duvanske mafije, tvrdi moj sagovornik iz SOA.

Brkić je bio neka vrsta oficira za vezu između pripadnika kriminalnih grupa na Balkanu, koje su korišćene u mreži krijumčarenja cigareta i duvanskih proizvoda, i čelnih ljudi Adris grupe i povezanih preduzeća unutar te poslovne grupacije.

Bez ikakve sumnje, Brkić je, iako je to godinama bilo vešto prikrivano, još od početka 1990-ih godina, te uspostavljanja saradnje sa sinom bivšeg srpskog predsednika Slobodana Miloševića, Markom Miloševićem, bio jedan od ključnih ljudi ilegalne trgovine duvanskim proizvodima, odnosno bio je jedan od koordinatora mreže koja je kasnije postala poznata kao "balkanska duvanska mafija".

Kako se čelni ljudi Tvornice duvana Zagreb i Tvornice duvana Rovinj nisu smeli direktno kompromitovati komunikacijom sa kriminalnim podzemljem, Brkić je bio zadužen za taj deo posla, koordinaciju krijumčarenja duvanskih proizvoda između proizvođača i ilegalnih distributera, uglavnom pripadnika kriminalnog podzemlja u balkanskim državama nastalim raspadom bivše SFRJ, opisuje Brkićevu ulogu u balkanskoj duvanskoj mafiji bivši visokopozicionirani pripadnik Bezbednosno-obaveštajne agencije.

Vlado Brkić, a to potvrđuju sva operativna saznanja koja smo u SOA imali, bio je od 1990. godine koordinator duvanskog šverca, u kriminalnim krugovima poznat pod nadimkom Vlada Hercegovac, navodi moj izvor u SOA.

Tokom operativne obrade koju smo sprovodili u SOA, uspeli smo u velikoj meri da rekonstruišemo liniju komunikacije u koordinaciji duvanskog šverca preko država na Balkanu.

Adris grupa komunicirala je gotovo isključivo sa Vladom Brkićem, te je s njim dogovarala isporuke cigareta označenih originalnim markicama Ministarstva finansija Republike Hrvatske, te bi kontakt osoba iz Adris grupe, odnosno iz TDR-a i TDZ-a izveštavale Brkića kolike količine i kojih proizvoda mogu isporučiti za crno tržište.

Nakon toga bi Vlado Brkić kontaktirao osobe za vezu određene od pojedinih kriminalnih grupa kao što su bile grupe pod kontrolom Marka Miloševića i Mila Đukanovića, te bi s njima obavljao neku vrstu interne licitacije, odnosno nadmetanja po kojoj će ceni kriminalno podzemlje otkupiti ponuđene količine pojedinih duvanskih proizvoda.

Nakon što bi postigao najviše moguće cene, odnosno primio najviše ponude za otkup pojedinih duvanskih proizvoda ponuđenih na crno preko njega od strane preduzeća u sastavu Adris grupe, Brkić bi o postignutoj ceni izvestio svoje kontakt osobe u TDR-u i TDZ-u, te bi se po odobrenju iz Adris grupe ovakvi poslovi konačno i potvrđivali, opisuje moj izvor u SOA funkcionisanje saradnje između preduzeća u sastavu Adris grupe i kriminalnih grupa uključenih u tzv. balkansku mrežu za krijumčarenje duvanskih proizvoda.

Paravan Feliks

 

Kako opisuje moj sagovornik iz Bezbednosno-obaveštajne agencije (SOA) operativna obrada nad Vladom Brkićem pokazala je kako se naručitelji ubistva Ive Pukanića kriju iza albanskog kriminalnog klana Osmani, kojeg predvodi Ćazim Osmani zvani Feliks.

Vlado Brkić i Ćazim Osmani sastali su se svojevremeno preko Dražena Golemovića u Poreču, gde su i postignuti dogovori o Osmanijevom preuzimanju balkanskog duvanskog biznisa.

Naime, zbog sve jačeg pritiska sa strane, Vlado Brkić bio je prisiljen da se povuče sa vodećeg mesta balkanskog duvanskog biznisa, dok je Ćazim Osmani, osim zadržavanja dosadašnjih ilegalnih tržišta, ponudio i otvaranje tržišta duvanskih proizvoda u arapskim zemljama, od kojih su posebni aranžmani za Adris grupu preko Ćazima Osmanija dogovoreni sa Iranom, gde je upravo uz posredovanje kriminalnog klana Osmani Adris grupa pokrenula projekat otvaranja novih proizvodnih pogona, u kojima će se proizvoditi veći deo duvanskih proizvoda namenjenih međunarodnoj ilegalnoj trgovini duvanskim proizvodima.

Budući da se balkanska duvanska ruta našla pod posebnim udarom zapadnih policija, bezbednosnih i obaveštajnih službi, posebno nakon pokretanja istraga u Italiji, Austriji, Holandiji i nekim drugim državama, došli smo do operativnih saznanja o planovima Vlade Brkića i njegovih saradnika da sa Ćazimom Osmanijem dogovore reorganizaciju duvanskog krijumčarskog biznisa, odnosno potpunu izmenu dosadašnjih krijumčarskih ruta i njihovo prebacivanje na rute koje bi mogle biti pod manjim, odnosno slabijim nadzorom stranih policija i obaveštajnih službi", tvrdi moj sagovornik iz SOA.

Registrovali smo Brkićeve sastanke sa Draženom Golemovićem i Ćazimom Osmanijem u Poreču i Opatiji, te nekoliko susreta njihovih operativaca u Rijeci, i bilo je jasno da se zapravo pripremaju dogovori oko novih odnosa u kriminalnom podzemlju, te preuzimanje balkanskog duvanskog biznisa od strane klana Osmani, navodi ovaj operativac Bezbednosno-obaveštajne agencije koja je učestvovala u operativnom nadzoru nad Vladom Brkićem, Ćazimom Osmanijem i Draženom Golemovićem.

Neposredno nakon Pukanićevog ubistva sve su informacije kojima su operativci SOA raspolagali o klanu Osmani ukazivale na umešanost Osmanijevih u ubistvo Ive Pukanića.

Sasvim je izvesno da su tokom tajnog sastanka jula 2008. godine u Zagrebu, kada su se sa pripadnicima kriminalnog klana Osmani sastali i najviši državni činovnici Stjepan Mesić, Tomislav Karamarko i Amir Muharemi, pripadnici klana Osmani doneli odluku o reorganizaciji balkanskog kriminalnog podzemlja, te redefinisanju kriminalne arhitekture Balkana, kojom su prilikom odlučili i potpuno preuzeti kontrolu nad balkanskim kriminalnim i obaveštajnim podzemljem.

Tome je dakako pogodovala i situacija oko nezavisnosti Kosova, te su u trenutku ovog tajnog sastanka pripadnici klana Osmani preuzeli kontrolu nad kriminalnim organizacijama u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, na Kosovu, u Crnoj Gori, Makedoniji i Albaniji, čime je i formalno započela izgradnja jedinstvene balkanske organizovane kriminalno-obaveštajne infrastrukture, čvrsto povezane sa međunarodnim švercom droga, duvanskih proizvoda, oružja, ljudi, te međunarodnim terorizmom.

Ovakvim restrukturiranjem kriminalnog podzemlja pod vodjstvom klana Osmani, može se sasvim sigurno reći kako je početkom leta 2008. godine uspostavljen okvir Novog balkanskog kriminalnog poretka, kao novog organizovanog kriminalnog entiteta, povezanog s međunarodnim organizovanim kriminalom i međunarodnim terorizmom.

Glavni centri ovog kriminalnog poretka uspostavljeni su upravo u Zagrebu i Prištini, sa mobilizacijskim i logističkim kriminalnim centrima klana Osmani na teritoriju Bosne i Hercegovine, Srbije i Makedonije, te terenskim kriminalnim obaveštajnim centrima čije se koordinacijsko središte po svoj prilici planira smestiti u Istri, pod zaštitom i finansijskom paskom jedne od najmoćnijih hrvatskih kompanija Adris grupe, čvrsto povezane sa balkanskom duvanskom mafijom.

 

Stvaranje haosa

 

Dogovorom sa Adris grupom i drugim balkanskim klanovima povezanim s međunarodnim krijumčarenjem cigareta, kriminalni klan Osmani dogovorio se o preuzimanju stvarne kontrole nad balkanskom duvanskom mafijom, zbog čega je valjalo onemogućiti i dalje procese kako sudske tako i medijske napise o duvanskoj mafiji u balkanskim državama, te aferama na bilo koji način povezanim sa međunarodnim švercom duvanskih proizvoda, koje je Pukanić povezivao sa crnogorskim političkim vrhom, ali je namerno ili slučajno propuštao analizirati veze hrvatskog političkog vrha i Adris grupe sa balkanskom duvanskom mafijom.

Činjenica je ipak bila kako je centar balkanske duvanske mafije u Zagrebu, odnosno Rovinju, a ne u Podgorici, koja je godinama služila isključivo kao podružnica zagrebačke centrale, koju nadzire i kojom na površini rukovodi Ante Vlahović, inače često spominjan tokom suđenja za ubistvo srpskog premijera Zorana Đinđića, kao jedan od mogućih naručioca i učesnika u lancu naručilaca Đinđićeva ubistva.

Kako su upravo započeli procesi reorganizacije duvanske mafije na Balkanu, te njihovog ulaska u nove poslove, posebno ulaska Adris grupe na iransko tržište uz posredovanje kriminalnog klana Osmani koji je za Adris grupu u Iranu osigurao svu logističku potporu, klanu Osmani jednostavno nije odgovaralo dalje medijsko i pravosudno bavljenje duvanskom mafijom na Balkanu.

Iz tog razloga je Pukanić objektivno mogao postati meta klana Osmani, uz nepodeljenu potporu dela političke elite u Zagrebu i Prištini, koja je čvrsto povezana sa balkanskim kriminalnim podzemljem, posebno na poslovima šverca duvanskih proizvoda, droga i oružja, te ima posebno dobro uspostavljene odnose s pripadnicima kriminalnog klana Osmani.

Pukanić je, s druge strane, svojim napisima o duvanskoj mafiji u Crnoj Gori, inicirao istragu o tom delu ove balkanske mafije, a procesuiranje crnogorske podružnice balkanske duvanske mafije, svakako bi prije ili kasnije dovelo do centrale u Zagrebu i glavnih političkih pokrovitelja koji se kriju iza Ante Vlahovića, a koje je donedavno kontrolisao Franjo Gregurić.

Tu dolazimo i do mogućeg neposrednog naručioca ubistva Ive Pukanića od klana Osmani.

Naime, Gregurićev klan je tokom zadnjih petnaestak godina u celosti kontrolisao balkansku duvansku mafiju, uz koju je usko bio vezan i šverc droga.

Balkanska duvanska mafija u Hrvatskoj je uspostavila finansijsko poslovni i proizvodni monopol, upravo zahvaljujući privatizaciji projekta koga su osmislili pripadnici Gregurićevog klana, a koga je sprovela upravo ratna Vlada Republike Hrvatske pod vođstvom šefa klana Franje Gregurića, koji je niti desetak godina pre preuzeo vodjstvo nad tzv. Krajačićevim klanom, kojeg je vodio jedan od glavnih ljudi komunističkih tajnih služba Ivan Krajačić zvani Stevo.

Tomislav Karamarko je zbog svojih veza sa klanom Osmani preko Amira Muharemija, koji je zbog tih kriminalnih veza udaljen sa diplomatske dužnosti u hrvatskoj misiji pri UN-u, bio idealan čovek za preuzimanje Gregurićevog klana, te njegovu reorganizaciju u sklopu novih odnosa unutar balkanskog kriminalnog podzemlja i nove centralizacija unutar Novog balkanskog kriminalnog poretka u kriminalnom i obaveštajnom podzemlju.

Kriminalni klan Osmani stvaranjem haosa, planiranjem i izvršenjem ubistava Ivane Hodak i Ive Pukanića, zapravo, stvara poziciju za jačanje stvarnog uticaja i moći Tomislava Karamarka u hrvatskoj državnoj hijerarhiji, gde se Karamarko nakon ovih nedela organizovanog kriminala pojavljuje kao tobože nekakav "spasitelj", "stručnjak", "čovek koji može da sredi i kontroliše situaciju u zemlji.

U suštini stvara se nedodirljiva pozicija moći za Tomislava Karamarka, kako bi se kriminalna reorganizacija balkanskog podzemlja i uspostava Novog balkanskog kriminalnog poretka mogla sprovesti bez obračuna političkih središta moći sa organizovanim kriminalom i klanom Osmani.

Dok je Karamarko ministar i osoba na poziciji moći u Hrvatskoj, pripadnici kriminalnog klana Osmani u Hrvatskoj su na sigurnom. Uostalom, upravo im je Karamarko osigurao hrvatske dokumente i državljanstva.

Analizirajući ovako uspostavljene nove kriminalne odnose na Balkanu, važan detalj mozaika razumevanja ovih veza jeste i činjenica da je klan Osmani operativnu kontrolu nad duvanskim biznisom, uspostavljajući posebne odnose sa Adris grupom, uspostavio upravo preko Vlade Brkića.

 

                                                Nastaviće se