Tragom vesti

Ekskluzivno: kome služe paravojne srpske formacije finansirane od strane neofašista iz Ukrajine i Bugarske

Šubare i brade na Vođinom maskenbalu

U mnogim predstavama koje je za pet godina svoje vladavine priredila Vučićeva kriminalna falanga, pojavljivali su se opskurni likovi, lažni akademici, lažni investitori, pa, konačno i lažni četnici kao u slučaju izvesnog Bratislava Živkovića, samozvanog "komandanta" paravojnih formacija, koji, izgleda, malo ratuje za Ruse, malo prima pare od ukrajinskih fašista, a malo u Vučićevom "teatru" glumi opasnost po mir u regionu.

M. Grabež

Uporno izbegavanje režimskih medija u Srbiji da se oglase o postojanju paravojne formacije koja deluje na južnim delovima prema Kosovu i Metohiji, a koju predvodi Bratislav Živković, osnivač i promoter nekakve neočetničke organizacije, omogućila je pojedinim medijima u inostranstvu da spekulišu o tome ko je ovu grupu naoružao i za čije interese ona deluje. Svaki od tih natpisa, upućuje na "nove balkanske sukobe" i "destabilizaciju regiona", te govori da je reč o "proruskim grupacijama" koje hoće da ruše ono što je postignuto Briselskim sporazumom u pregovorima sa Albancima.

Činjenice sa terena govore da su ovi lažni četnici izvršila oružani napad na punktove policije prema Kosovu i Metohiji kojom prilikom je ubijen i jedan policajac, a sve u cilju veštačkog izazivanja destabilizacije zarad ličnog profiterstva i izazivanja albanske intervencije u severnom delu pokrajine, odnosno potpune okupacije srpskih opština.

Podaci dobro obaveštenih izvora govore da je finansiranje i formiranje ove grupe potpomognuto pronacističkim novcem iz Bugarske i Ukrajine. Brojni dokazi o vezama Bratislava Živkovića sa kriminalno-nacističkih grupama vidljivi su i javno na pojedinim društvenim mrežama i na web sajtu "Radio Srbija" (radiosrbija.webs.com) postoji čitav niz dokaza o nacističkim vezama i kriminalu Živkovićeve organizovane kriminalne grupe koja se maskirala nazivom "Četnički pokret".

U oktobru mesecu 2014. godine, posle četri meseca ratovanja u Ukrajini na strani proruskih snaga, već pomenuti "komandant Četničkog pokreta", Bratislav Živković, vratio se u Srbiju "ovenčan" odlikovanjima koje je tamo dobio. Odmah nakon prolaska kroz pasošku kontrolu na aerodromu "Nikola Tesla", radnici Bezbednosno-informativne agencije (BIA) su ga presreli i tu je počelo ispitivanje koje je trajalo punih pet sati. Zatim je, sa ostalim pripadnicima njegovog "Četničkog pokreta" koji su se vratili sa ratišta, pušten. Živković se kasnije hvalio kako je BIA prema njemu bila vrlo korektna i kako "nisu pravili nikakav problem", a on se potrudio da im objasni da nije nikakav kriminalac niti "lopov sa ulice".

Ali, kako i pod kojim uslovima je Bratislav Živković došao u Ukrajinu i Donjeck, kako je njegova "osebujna" pojava sa crnom bradom do pojasa, četničkom šubarom i kokardom dospela u sve svetske medije koji su jedva dočekali da pišu o "senzacionalnom" otkriću da "srpski četnici ratuju na ruskoj strani"?

Službenici BIA-e sigurno i to znaju kao što znaju i odgovor na pitanje, zašto Živković nije sudski gonjen zbog ratovanja u stranim državama (kao što je gonjen Radomir Počuča, čovek koji je takođe ratovao u Ukrajini na istoj strani). Umesto toga, Živković je neposredno po povratku u Srbiju skoro postao medijska zvezda, dajući razne izjave o političkim prilikama i neprilikama u ovom delu sveta. Uzgred, valja reći da je zakonom u Srbiji kažnjivo učešće u ratovim u inostranstvu, a koja je Skupština Srbije usvojila oktobra 2014. godine.

Zoran Andrejić, po struci električar, koji se predstavlja kao Živkovićev zamenik na čelu "Četničkog pokreta" i čija zaduženja su bila da vodi evidenciju o dobrovoljcima, dao je tih dana izjavu sa više detalja: "...Svi su bili zadržani najmanje četiri do deset sati na aerodromu od naših službi bezbednosti. Prema mojim saznanjima i posle toga su morali na informativne razgovore. Davali su izjave kako su otišli, zbog čega su otišli, ko im je kupio karte..."

Kad je došlo do afere "državni udar" u Crnoj Gori, Živković je preko Radija Slobodna Evropa, kao "komandant" neregistrovane organizacije "Četnički pokret", polemisao sa Aleksandrom Sinđelićem, osnivačem neregistrovane organizacije "Srpski vukovi". Postavilo se tom prilikom pitanje, da li je Živković stavio Sinđelića "na spisak za Ukrajinu" ili ne. A, "polemika" se dešavala neposredno nakon "afere državni udar" u Crnoj Gori, u kojoj je Sinđelić imao značajnu ulogu, jer se, kao akter događaja, pojavio kao zaštićeni svedok crnogorskog tužilaštva.

Živković je uporno tvrdio da Sinđelić uopšte nije bio na listi za odlazak u Ukrajinu te da "...nije ispunjavao uslove koji proizlaze iz 'osnivačkih dokumenata Četničkog pokreta' ".

Koliko je Živkoviću bilo stalo da se ogradi od Sinđelića, govori i ova njegova izjava: "...Lično sam ga poznavao. Jedno godinu dana pre našeg odlaska na Krim on je pokušao da se uključi u rad našeg pokreta. Međutim, našom proverom njegove istorije shvatili smo da je to čovek niskih moralnih vrednosti, da nije pre svega čist Srbin".

No, šta se stvarno dešavalo po dolasku Živkovića i njegovih "četnika" u Ukrajinu? Prema proverenim činjenicama, njegova grupa je prethodno boravila u Rusiji, gde je sa njima razgovore obavilo više operativaca Federalne bezbednosne službe (FSB). Naime, Bratislav Živković, nesvršeni student Mašinskog fakulteta u Beogradu, primećen je (i nagrađen) od Ministarstva odbrane Rusije i ranije. U Srbiju se vratio sa četiri ordena iz Ukrajine, od čega mu je jedan upravo dodelilo to Ministarstvo.

Ali, ruske službe znaju za Živkovića još od 2011. godine, kad je bio je angažovan na severu Kosova i Metohije, gde je bio tri meseca u šumama opštine Zubin Potok. U vreme kada su Srbi sa severa Kosova balvan blokadama na putevima pokušavali da spreče integraciju četiri opštine većinski naseljene srpskim stanovništvom u lažnu albansku državu Kosovo, Živkovićevi "četnici" bili su u sporu sa Bratislavom Dikićem, bivšem komandantom srpske Žandarmerije, takođe jednim od pritvorenih u "aferi državni udar" u Crnoj Gori. Aleksandar Vučić i njegova vlada nikada nisu dali objašnjenje Dikićevog prisustva na Kosovu tokom 2011. godine, a o Živkoviću se takođe nikada nisu izjašnjavali.

Živkovićevi "četnici" su Dikića smatrali odgovornim za uništavanje alternativnih putnih pravaca između Srbije i Kosova kojima su građani prelazili sa jedne na drugu stranu odbijajući da koriste zvanične prelaze Jarinje i Brnjak. No, Dikić je sigurno radio za interese Vučićeve vlade jer je Vođin interes i onda i danas bio da se kosovsko-metohijski Srbi "dovedu u red" i da priznaju postojanje albanske vlade u Prištini.

Kakvu je ulogu onda igrao Živković? Prema nekim saznanjima, i on o njegovi "četnici" su bili namenjeni za veštačko stvaranje straha, tenzija i kompromitaciju Srba pred Zapadom. Nasuprot tome, stvorena je slika da Vučić vodi "politiku pomirenja i razuma". Istina je na terenu pokazala da su i jedna i druga strana radila na sluđivanju lokalnog srpskog stanovništva. Sa jedne strane su Vučić, njegovi interesi i njegova pljačka, a sa druge strane, novac i interesi profašističkih frakcija koje finansiraju razne "četnike" i slične Živkoviće, kojima je zadatak da Srbe predstave kao balkanske Talibane.

Ulogu "loših Rusa", ponovo su na sebe preuzeli domaći plaćenici u predstavi "afera državni udar" u Crnoj Gori, pa se ispostavilo da je sve rađeno kako bi Vladar u Podgorici još više ojačao. U prilog tome ide i činjenice da je crnogorska opozicija pod imenom Demokratski Front sklopila vrlo blisku saradnju sa kriminalnim grupama Bratislava Živkovića kao i Nemanje Ristića te je velika mogućnost da su upravo oni sproveli akciju iznude iskaza u celom cirkusu oko navodnog državnog udara. Bratislav Živković već je poznat kao iznuđivač sličnih iskaza kada je sa još jednim bliskim saradnikom Demokratskog Fronta upao u kuću Milutina Mališića i uz pomoć pištolja iznudio lažni iskaz maltretirajući čoveka 12 sati.

Konačno, postavlja se pitanje: kome u Srbiji treba problematični Živković, koga on predstavlja, ko njega i njegove ljude naoružava i, ako je tačno da ga neofašisti iz Ukrajine i Bugarske finansiraju, kako bi što bolje glumio "srpskog ekstremistu", da li je možda i na Vučićevom budžetu? Jer i njemu takvi glumci trebaju, kako bi svoju navodnu ugroženost još više naglasio.