Zvezde

Nezaboravni XX vek Holivuda (3)

Pravila igre borbe i opstanka

Dopisnica Tabloida iz Londona Sandra Skoko izdala knjigu o dvadesetom veku Holivuda i nezaboravnim ličnostima ove filmske prestonice. Uz njenu saglasnost, objavljujemo najzanimljivije delove iz ovog obimnog i bogato ilustrovanog dela. Na preko 650 strana, počev od Etel Barimor, Me Vest, Marlen Ditrih i Grete Garbo, završno sa Nikolasom Kejdžom, Bredom Pitom, Demi Mur, Endi Mekdauel, i svim važnijim zvezdama današnje filmske industrije, autorka je sa mnogim od njih napravila intervijuje i pretočila ih sa ostalim obimnim istraživanjem u izdavački podvig.

Piše: Sandra Skoko

I dok je poslovna strana mnogih zvezda Holywooda nedodirljiva za obične smrtnike, dotle njihov privatni život je u žiži intersovanje javnosti jer je uvek isprepletan raznim zbivanjima, onim od najsvetlijih do najtragičnijih

Holywood je statusni kvart Los Anđelesa. To je glavni grad zabave i središte filmske industrije, čije se kancelarije nalaze u oblakoderima duž širokih avenija Holywood, Sanset i Santa Monica. Mesto je ime dobilo 1887, kada je bračni par Wilcox poželeo da osnuje hrišćansku zajednicu u kojoj ne bi bilo kockanja i razvrata. Znak Holivuda, poznat iz mnogih filmskih prizora, bio je reklama za prodaju zemljišta i kuća, a u originalu je pisalo Hollywood land.

No, Holywood je postao sinonim glamura, vrtoglavog uspeha, lepote i bogatstva. Filmska industrija u Holywoodu je izrodila slavne filmske zvezde, režisere, producente i najbolja dela filmske umetnosti. Tu su skovane sudbine mnogih aktera i likova velikog ekrana koji su opčinili svet.

Glamur

Kim Basinger, (Kim Bejsinger), seks-bomba iz filma "9 1/2 Weeks", jedna od Bondovih devojaka, iz James Bond filma "Never Say Never Again", stavljena je na pijadestal hollwoodskog sveta filma, da bi kasnije, od istih ljudi koji su je uzdigli, doživel udarac i pad. I to kakav pad! Međutim, nakon dve godine pauze, Kim se vraća u svet filma, preživevši sve tračeve, smicalice i podlosti, svežia i bolja nego ikad. Povratak Kim Basinger nije se dogodio kroz mišiju rupu ili kroz mala vrata. Naprotiv! Kim se vratila u stilu dive, kako joj i dolikuje, uz sjaj i blještavilo reflektora, šklocanje foto aparata paparaca i dignute glave. Svojim držanjem, elegancijom i odabirom "Escada" balske haljine, za ludu noć dodele Oscara 1997., Kim je ponovo vratila pravo značenje reči - glamur-, u punom smislu te kako i dolikuje, a koji su inače posedovale glumice Hollzwooda 1930-ih, 1940-ih i 1950-ih godina. Film kojim se vratila na scenu 1997., osvojila prvog i jedinog Oscara u kategoriji Best Supporting Actress i pobila sve zle jezike, bio je "L.A. Confidential". Za tu ulogu, uz Oscara, Kim je osvojila i Golden Globe, ušavši time u privilegovanu skupinu večitih legendi Hollywooda.

Rođena 8. decembra 1953. u Athens, Georgia, Kim Basinger po prvi put biva zapažena u šesnaestoj godini, prilikom emitovanja TV reklame za šampon. Godinu dana kasnije, pozira za "Playboy", čime uspešno lansira karijeru manekena. Prvo glumačko iskustvo bilo e u hit TV seriji 1970-ih, (koja je lansirala mnoga svima danas znana imena, kao Farrah Fawcett, Cheryl Ladd, Jaclyn Smith), a koja se zvala "Charlie's Angels". Sporedna uloga u ovoj seriji, donosi Kim glavnu ulogu u filmu "The Six Million Dollar Man" i propagandna mašinerija koja je promovisala Kim kao plavu zavodnicu i seks-bombu, počinje se pokretati. Usledili su filmovi kao: "Blind Date" sa Bruceom Willisom, "Batman" sa Michael Keatonom, i drugi. Tokom 1989. Kim kupuje čitav grad i postaje vlasnica Braseltona u Georgiji. No, status zveyde počinje polako kliziti pod nogama, onog trenutka kad je počela odbijati uloge u filmovima kao: "Basic Instinct", i "Sleepless in Seattle", a umesto njih, snimati filmove po svom izboru, kao: "Cool World" i "The Real McCoy". Čak su i filmovi "The Getaway" (remake filma iz 1972. u kome su igrali Steve McQueen i Allz McGrove) i "The Marrying Man" (remake filma iy 1938. "Too Hot to Handle"), u kojima je igrala uz tadašnjeg supruga Aleca Baldwina, bili promašaji. Kim je želela drugačije uloge ali Hollywood i publika, nisu joj hteli pružiti šansu. Isto se ponovilo nakon prikazivanja filma "Pret-a-Porter", u kome je Kim igrala novinarku, a tom prilikom publika je čak izviždala svaku scenu u kojoj se Kim pojavila. Zatim su usledile priče, ogovaranja, zabrane ponuda uloga i glavni udarac bio je sudski proces, povodom njenog usmenog dogovora sa producentima filma "Boxing Helena", da će prihvatiti ulogu. No, kada je trebalo doći do potpisivanja ugovora, Kim odbija i zbog toga, na sudu gubi više od pet miliona dolara. Iako se kasnije ispostavlja da je suđenje bilo namešteno i da je svemu tome razlog bio osveta i pakost određenih mogula Hollywooda, to nije umanjilo jačinu udarca kojim je Kim Basinger saterana u ćošak i bačena na dno.

Ipak, nakon dve godine pauze i odsustvovanja iz sveta šou-biznisa i filma, naučivši lekcije o pravilima igre, borbe i opstanka u okrutnom svetu pakosnih i podlih (ovo isto se i kod nas dešava, ne samo u Hollywoodu. I kako bih to formulisala: puno je NEU-VO-RISH "novopečenih"! skorojevića i bogataša koji žude za klasom koju njihov novac ne može kupiti, pa prljavom igrom pokušavaju ukloniti sebi s puta konkurenciju koja poseduje tu klasu i pedigre koji njima nedostaju, kako u poslovnom tako i u privatnom životu.) Elem, naučivši pravila igre, ova u biti jako stidljiva i povučena glumica, koja je tokom karijere snimila preko dvadeset filmova, vraća se na svetla pozornice i filmsku scenu, jača no ikad. Deluje ironično, ali i vrlo mudro i lukavo, to što je za svoj veliki povratak Kim odabrala "L.A. Confedential", film čija se radnja odvija u L.A.-ju (El. Ej-u - Los Angelesu), 1950-ih godina, kada je cvetao kao filmski grad. Film pak, prikazuje ono što se doista zbivalo iza kulisa grada "snova" - korupciju, mešetarstvo, podvale, nezakonite radnje, prostituciju, dvolična prijateljstva, i dr. To je inače druga strana novčića ovog grada (i drugih gradova), koju publika ne vidi.

Na žalost, kada je poslovna strana života sređena, u privatnom životu Kim Basinger, prestale su cvetati ruže. Brak koji je sklopila sa glumcem Alecom Baldwinom 1993. zvanično je okončan početkom 2001. godine. Žalosno je što će još jedno dete u Hollywoodu, njihova kći Ireland Eliesse, rođena 1995. postati još jedan broj u statistici dece razvedenih roditelja.

Neuništivi

Film "Bonnie and Clyd" 1967, primio je ogrmne hvale kritike i javnosti. Uz to, zaradio je Oscar nominaciju, u kategoriji Best Supporting Actor, simpatičnom, kovrdžavom, Gene Hackmau, usmerivši ga na put u jednom pravcu pravcu slave i večnih zvezdi.

Eugene Alden Hackman, rođen je 30. januara 1930, u San Bernardionu - California, kao prvi od dvojice sinova Eugenea Ezre, novinara, veteran koji je ponosno nastavljao porodičnu tradiciju. Kada je Hackman imao trinaest godina, roditelji se razvode i ostaje živeti uz majku. U perspektivi, sebe kao novinara u daljem nastavku tradicije, nije mogao videti, a i škola ga nije toliko intersovala, tako da se u šesnestoj godini pridružuje US Marincima. Provevši četiri godine u vojsci, Hackman obilazi svet, proputovavši Hawaiije, Okinawu i Tsingtao. Pomorski život silom je prekinut usled automobilske nesreće, u kojoj Hackman lomi obe noge. Tako, u dvadesetoj godini, Hackman odlazi u penziju iz vojne službe kao invalid.

Vrativši se među civile, Hackman, još jednom bezuspešno pokušava krenuti očevim stopama, nakon čega odlazi na Manhattan upisuje se u School of Radio Tehnique. Navikavši se na život u New Yorku, Hackman počinje i studije slikarstva u Art Student League. U tom period upoznaje i buduću suprugu, Italijanku, Faye Maltese. Po završetku Radio Technique škole, zapošljava se kao pomoćnik režisera u televizijskoj stanici u Californiji. Uporedo s tim, upisuje se i na studije glume u Pasadena Playhouse. Nakon godinu dana, od sedam godina mlađeg kolege, biva proglašen najstarijim studentom generacije. Taj kolega, koji kasnije postaje od najvećih Hacmanovih prijatelja, bio je Dustin Hoffman. Po završetku studija, Hackman se 1. januara 1956. Ženi sa Faye. Da bi zaradio za život, u pauzama između uloga, radi kao prodavac sode, kamiondžija, prodavac obuće, vratar, špediter. Jedan od prvih proboja, bila je i uloga u jednoj epizodnoj seriji "The US Steel Hour" 1959. U dekadi između 1959. i 1968. Hackman se pojavljuje u nekim od boljih TV serija, računajući i "Ispy", "The FBI", "Iron House", "Hawk", "The Trials of O'Brien". Kako se finansijska situacija prilično stabilizovala, Hackman odlučuje, da je došlo vreme povećanja porodice. Sin Christopher, rođen je 1960, a zatim stižu Ii Elizabeth (1963.) i Leslie (1966.).

Kako je karijera uzimala maha, tako pristiže još jedna primamljiva ponuda - TV filmski debi u "Mad Dog Call" 1961. Tokom 1963.Hackman biva angažovan od strane režisera Roberta Rossena za prvu ulogu na platnu, u filmu "Lilith". Njegova participacija u ovom filmu bila je minimalna. Uloga je trajala samo par minuta I rad na njoj, nije zahtevao veliki trud ilizalaganje. No, uprkos tome, Warren Beatty izjavljuje, kako je najinteresantnija i najbolja stvar koja se u filmu ""Lilith" dogodila, bio Gene Hackman. Postavši već prepoznatljivo ime među procudentima i režiserima, Hackman biva traženiji u televizijskim ulogama i manjim, sporednim, filmskim ulogama. Glavni dodir sa hollywoodskim svetom, bio je zahvaljujući ulozi u filmu "Hawaii" 1965. (u ovom filmu Bette Midler čini prve korake u glumi), gde je uz Julie Andrews I Maxa Von Sydowa, igrao doktora, misionara. No, film koji mu uzdiže reputaciju i popularnost, bio je "Bonnie and Clyde" 1967. Godine. Svi učesnici u filmu imali su koristi ali Hackman nije bio spreman na način i put kojim će ovaj film promeniti njegov dalji tok karijere.

National Society of Film Critics, proglašava Hackmana najboljim glumcem sporednih uloga, a uz to, dobija prvu Oscar nominaciju, u kategoriji Best supporting Actor, 1967. Ovo je bila prva od ukupno pet Oscar nominacija, od kojih osvaja dva. Prvi osvojeni Oscar bio je u kategoriji Best Actor, za ulogu u filmu "The French Connection" 1971, dok je drugi bio u kategoriji Best Supporting Actor, za ulogu u filmu "Unforgiven"1992. Ostale tri Oscar nominacije bile su: prve dve u kategoriji Best Supportin Actor, za uloge u filmovima: "Bonnie and Clyde" 1967. i "I Never Sang for My Father" 1970, i treća, u kategoriji Best Actor, za ulogu u filmu "Mississippi Burning" 1988. No, vratimo se daljem sledu događaja u karijeri Genea Hackmana.

Nastavljajući svoj filmski maraton, Hackman snima "Riot", "The Gypsy Moths", "Marooned", "Downhill Racer", idr. Ali, Hackmannova frustracija zbog nemogućnosti napredovanja dalje od pouzdanih, karakternih, sporednih uloga, sve više raste. Ovom nezadovoljstvu, pitanje godina bilo je jedan od značajnih faktora. Četrdeseti rođendan bio je na pragu. Između 1973. i 1975. Hackman ima status jedne od najtraženijih filmskih zvezda i radi bez predaha, namećući sebi nepotreban fizički i psihički pritisak pretrpanim planom rada. U tom period, između ostalih filmova snima i: "The Poseidon Adventure", "Scarecrow", "The Conversation". Po završetku snimanja filma "French Connection II" Hackman pravi pauzu, kako bi objektivno sagledao stanje karijere. Zaključci su bili depresivno poražavajući. Prvo. Dojmilo se, da niko ne želi gledati onakve filmove kakve je želo snimati. Drugo. Ma koliko bio zero i mislio kako je spreman za situaciju u kojoj se našao, ipak nije znao podneti pritisak i konfliktne zahteve, koje slava nosi. Treće. Bio je razočaran zbog nedostatka raznolikosti u ponuđenim ulogama, po prijemu Oscara. Upao je u kliše. Gde su bile dobre komedije? Gde su lake romanse ili čak mjuzikli, koji bi balansirali njegovu "dijetu" koja se sastojala od uloga policajaca i kauboja. U leto 1977, po završetku filmova "Superman" i "Superman II", Hackman se tiho povlači iz sveta filma. Kada se vest raširila krugom filmske zajednice, njegova odluka je smatrana naglom, preuranjenom i kao slaba procena. Ipak, Hackman je bio glavna zvezda, na vrhuncu karijere. To je činjenica. No, možda je želeo poneti dalju tradiciju, koja vuče korene od Mary Pickford, preko Grete Garbo, do Cary Granta? U svakom slučaju, kako god da je bilo tumačeno, Geneovo povlačenje nije bilo usled nedostatka uloga. Razlozi su bili mnogo dublji. U neku ruku, bio je žrtva sopstvenog uspeha, podlegavši najstarijem klišeu u knjizi: bio je zaveden sistemom i poverovao je u sopstvenu besmrtnost.

Sreća u obiteljskom krugu, na farmi u Montereyu i u penzionisanom životu, nije bila dugog veka. Zvona upozorenja počinju zvoniti nakon osamnaest meseci, kada Hackman dobija ideju o osnivanju filmske kompanije, kako bi povratio sliku onog užitka koji se samo tokom snimanja može osetiti. Drugim rečima, bila je to klasična dijagnoza slučaja: jednom glumac - večito glumac! Povratajk filmu, ostvaruje kameo ulogom u filmu "Reds" 1981. Uz Warrena Beattya, nakon čega snima "All Night Long". No, nakon svega preživljenog, brak nije mogao opstati, tako da se razvodi 1984. Izvukavši pouku iz svega načinjenog, Hackman počinje birati uloge, jer snimanje istih treba biti iz čistog zadovoljstva ili ljubavi prema tome. Uloge se nižu i Gene dokazuje da legenda kao on, ne nestaje tako brzo i lako.

Jeste da je Gene Hackman kasno startovao, ali njegov radni život tekao je stabilnim tokom i rastao svakim novim filmom. Znan kao glumac na koga se može osloniti, koji može nositi film na svojim plećima, za razliku od brzih, naglih, kratkovečnih zvezda. Hackman se sam radom probijao i kada uspeh postaje preveliki napor i opterećenje, dostojanstveno se povlači, puni svoje "baterije" i nastavlja dalje, vrativši se u još većem stilu i sjaju u još veću slavu.

Melerozne žene

Rođen 10. Februara 1930. Robert Wagner, postaje glumac (ostvarujući time životnu želju), nakon dogovora sa ocem, da će prihvatiti vođenje porodičnog biznisa čeličane, ukoliko propadne na polju probijanja ka filmu. No, nije dugo trebalo da Wagner potpiše ugovor sa 20th Centuri Fox Studiom i postane najpopularnija zvezda Hollywooda, primajući trideset hiljada pisama nedeljno od obožavalaca.

Tokom 1957. Wagner je zacementirao popularnost oženivši se sa Natalie Wood i dve zvede postaju najomiljeniji par Holywooda. Bili su lepi, glamurozni, poštovani i nezreli za bračne obaveze, i kako je Wagner više vremena provodio igrajući golf, nego posvećujući pažnju prelepoj supruzi, do razvoda dolazi 1962. i odlazi u Evropu. Sredinom 1963. Wagner sklapa brak sa glumicom Marion Marshall i nakon sedam godina braka i jedne kćeri koju su imali, Wagner i Marshall se razvode. Razvod čini Roberta slobodnim, u isto vreme kad propada drugi brak Natali Wood. Njihovi prijatelji organizuju da se Wagner i Wood ponovo sretnu i oni sklapaju drugi brak 1972. Robert (koji je postao i TV zvezda zahvaljujući seriji "It Takes a Thief") i Natalie, ovoga puta nisu mogli biti sretniji, naročito nakon što je Natalie podarila suprugu kćer Natashu. No, novembra 1981. Tragedija kuca na vrata porodice Wagner. Posle žurke koju su organizovali na njihovoj jahti sa Christopherom Walkenom Natalie pada sa palube jahte i davi se. Robert pada u očaj i traži spas u radu, dobivši ulogu u TV seriji "Hart to Hart" uz Stefanie Powers. Trebalo je deset godina kako bi preboleo smrt Natalie Wood i 1991. Wagner sklapa brak sa dugogodišnjom prijateljicom Jill St. John. Iako niti jednom nije bio nominovan za Oscara, Robert Wagner, bio je zvezda u punom smislu reči.