Banat

SNS u Žitištu - savršena kopija Šojićeve „Stranke zdravog razuma"

Jato preletača u zimskom skloništu

Na početku izborne godine u Vojvodini, nazadnjačka tiranija je u srednjem Banatu četvorogodišnja „slatka" navika koja se pretvorila u potrebu iživljavanja nad podanicima,građanima. Vlasnici nebulozne vlasti slabih nad jakim sadomazohistima (čitaj: građani), najvulgarniji su silovatelji kasa opština, javnih preduzeća, ustanova i svega preostalog

Zoltan Horvat

Nazadnjački prezir prema građanima drugog reda, običnim glasačima, vlasnicima bednog preživljavanja, stvorio je „kadrovsku septičku jamu" rodbine, pajtosa i preostalih lokalnih foteljaša i foteljašica. U Žitištu, najnerazvijenijoj opštini Banata, nazadnjačka SNS „elita" se „razvaljuje" od razvijanja nerazvijenosti. Bez blama, srama i odgovornosti, blentavoj publici (jopet građani), javno se saopštava da je opštinska kasa idealna za mažnjavanje narodnih para.

Krenimo od predsednika opštine, Mitra Vučurevića - Mićure, čija poslednja javna obraćanja liče na bajke za decu predškolskog uzrasta. Na poslednjem skupštinskom zasedanju pohvalio je sebe samog kao veliku žrtvu, jer opštinskim budžetom upravlja, kako navodi, štedljivo, da štedljivije ne može. Planira da podigne kredit od 200 miliona dinara za kanalizaciju centra opštine, Žitišta, ali je prećutao da bi kredit otplaćivali svi zaposleni u svih 11 naseljenih mesta. Nesebično i požrtvovano je na račun opštinske kase angažovao i lično obezbeđenje, koje ga, da li za 70 hiljadarki dnevno, čuva. Od radnika „ubijenog" Agroživa, ili od nekih nezgodnih pajtosa sa kojima spreže, tek, kao lider nesrećnog (ko ih samo sastavi) lokalnog SNS-a, ubacuje na opštinske jasle nove i nove kadro-poslušnike. Neki poslušnici, ko kučići mezimci, avanzovali za džabe i državnu zemlju. Naime, umesto da se državno zemljište u opštinskom ataru izda u zakup čime bi opštinska kasa godišnje ubrala desetak miliona dinara, bez ikakve naknade, „mezimcima" je razdeljeno 320 hektara. Mezimac se ovajdio, a povratna usluga u vidu privatnog keša obavlja se u žitištanskom Motelu za kafanskim stolom na relaciji opštinski funkcioner-mezimac.

Divno je videti opštinsku matičarku Divnu Sakradžiju kako pod patronatom trenutno divnog joj Mićure, osniva lokalni ogranak Vulinovog Pokreta. Divna je dobila čvrsto obećanje da će joj sin biti zaposlen u opštinskoj upravi, i zašto Divna ne bi divno uradila divan posao uhlebljivanja sigurnih nazadnjačkih glasova.

I Mirjani Bosić, sestri opštinskog nazadnjačkog velikana je trebalo naći „adekvatno mesto", pa je, očas posla smenjen njen prethodnik, dugogodišnji vrhunski šef, gospodin Krajinović. Prethodnik kvalitetno odrađenog posla ima ogromnu „manu", samomisleći je, ne da na sebe, što se danas u Žitištu smatra beskorisnom moralnom budalaštinom. Ako tu dodamo bogatu restoransku reprezentaciju kao vrhunski „začin" razvoju nerazvijenosti opštine, pride „radne" posete Monte Karlu, gradu pobratimu po siromaštvu i nerazvijenosti, propratne fotografije na Fejsbuku upotpunjuju sliku neograničnog mondenskog žrtvovanja čelnika Žitišta.

Sem Šefa razvoja nerazvijenosti, ima likova koji takođe uživaju u ličnom žrtvovanju. Filip Ninković je direktor JP Razvoj, veoma retko dolazi u direktorsku kancelariju, jer, ima preča, požrtvovanija posla. Otpočeo je privatni biznis sa farmom pilića, pa veli, 'beš Agroživ, ću pokažem kako se tovi živina! Ne dolazi na posao u fotelju, ali mu svakog meseca ne gine stotinak hiljadarki plate, da mu se nađe.

Ima tu i „terenskih" funkcionera, poput Slavka Sokolovića, vođe SNS grupe za javne radove. Sa nekolicinom svojih pajtosa sa opštinskog platnog spiska, obilazi socijalne slučajeve po kućama. Uredno im popisuje imena i prezimena, obećava im pakete i slične paste za zube, sapune i mišomor, ako na sledećim izborima glasaju za najveću „privatnu" stranku u Žitištu.

Budžet opštine je izdašan za obradu socijalnih slučajeva, izdvojeno je lepih 7,5 miliona dinara, od čega je pristojna suma izdvojena za konstruktivne dogovore pajtosa sa opštinskog platnog spiska za kafanskim stolom u Motelu.

Milenko Milaković, funkcionerski sabrat po nazadnjaštvu, ima sladak sukob interesa. Jedan interes je članstvo u opštinskom veću, a drugi je predsedavanje udruženjem Moje parče Evrope.

Tim povodom je na sastanku opštinskog veća Milenko predložio da Milenko kao predsednik udruženja dobije 4 miliona dinara, uz obavezu Milenka da kontroliše Milenka i referiše Milenku kako Milenko troši budžetske pare.

Inače, Milenko je još jedan nazadnjački genije, na oca, vrhunskog stranačkog preletača. Prvu stranku je iskoristio da zaposli ćerku, u URS je ušao da zaposli sina mu Milenka, a SNS je nova „zlatna koka", za još po kojeg člana familije.

Gospodin Kuručev, vrhunski opremljen stranački preletač, još jedna je živuća legenda koja gazi po Žitištu. Trenutno je u stranci SPO, i kao, do bola poverljiv koalicioni partner, suvereno drži resor opštinskog turizma. Cela opština zna da se tek tu krade naveliko, Čikenfest je poslužio da se maznu velike pare iz opštinske kase, ali, gosn' Kuručev alijas Genije političkog biznisa, ladan je ko' špricer i preostala žestoka pića u Motelu u centru Žitišta, kada su „na gomili" aktuelne legende opštine. Kuručev je pride kao jedan od najgrlatijih u bivšoj vlasti zaposlio ćerku, a nije bio lenj da sredi i svoj emotivni život, pa je njegova aktuelna devojka zaposlena u MZ Žitište.

Seriji zapošljavanja stranački podobnih, nema kraja. Radojica iz Česterega, član opštinskog veća je suprug novopostavljene direktorice Centra za socijalni rad, odbornik Milić po nalogu svoje prezaposlene žene zaposlio i svaju u školi, Žuža Đorđe, bivši koordinator, trenutno poverenik SNS-a, zaposlio ženu u opštinskoj upravi...

Mlađani Šarenac se ne libi da za dobro nameštenje još bolje odrađuje najprljavije poslove u stranci, Grbić razvija sebe u JP Razvoj, a nije lenj da nakon pijanki odvozi u gepeku automobila na spavanje u svoju kuću moćne žitištanske šefove...Obrni - okreni, novopostavljeni se moraju odužiti zapošljavanjem preostale funkcionerske rodbine, na red nestrpljivo čekaju supruge Zorana Kasalovića, predsednika skupštine i Vlade Kovačevića, visokog lokalnog funkcionera...

Ima tu još podosta visokokvalifikovano veleumnih nazadnjaka, poput bivšeg priučenog varioca Dragana Rajlića - Cicija, ljubomornog vlasnika više hobija: voli da raspolaže računom firme u kojoj radi, JP Razvoj (direktor Filip je ionako opravdano odsutan zbog obaveza na svojoj privatnoj farmi), obožava kafanske stolove zbog ića i „mora" pića, a istakao se i u akciji „lupanja" službenog automobila.

Šta na sve ovo kaže pošten svet i ovdašnja inteligencija, počev od Predraga Amižića i Dušana Milićeva? Ćute, ko' sav (ne)normalan svet. A ovdašnji (polu)svet, pučina grdna, prodaje svoj izborni glas za jedan omanji paket socijalne pomoći. Jedina nada, uteha i spas je državna služba, opštinske jasle, gde vrebaju lovci na glasove. Udobno zavaljeni u foteljama svakog bogovetnog dana slušaju očajnike od građana u moljakanju za bilo kakvu crkavicu od pomoći.

Kako se opštinska elita odnosi prema gospodinu Damjanoviću, lideru ovdašnjih radikala od osnivanja, koji je ogromnu većinu od njih, uveo u lagodan funkcionerski biznis? Stiglo je naređenje iz vrha SNS-a da je zabranjen ulaz svim članovima u kafe Oroz u vlasništvu Damjanovića. Nije smešno, poražavajuće je videti neke od lokalnih budža kako u širokom luku obilaze kafe Oroz u centru centra Žitišta. Do juče nisu izbivali iz Oroza, godinama unazad do vrha napojeni i nahranjeni, pokazujući svu tugu, bedu i žalost najnerazvijenije opštine srednjeg Banata.

U samoreklamerstvu, vlasnici lokalne vlasti postavljaju nove evropske standarde, ponosno izjavljujući da je, samo zahvaljujući njima, natalitet 2015. godine u opštini „skočio" za čak 50 procenata. Pretprošle se u Žitištu rodilo, da li se od tuge i žalosti sme izneti ovakav podatak, dvoje dece. U prošloj, čak troje, povikaše nazadnjaci u Žitištu, nesvesni, da je samo kolektivna nesreća sopstvenog naroda koju nemilice proizvode, potpuna i jedina istina.