Zvezde

Nezaboravni XX veka Holivuda (8)

Seks simboli, pacifisti i oskarovci

Dopisnica Tabloida iz Londona Sandra Skoko izdala je knjigu o dvadesetom veku Holivuda i nezaboravnim ličnostima ove filmske prestonice. Uz njenu saglasnost, objavljujemo najzanimljivije delove iz ovog obimnog i bogato ilustrovanog dela. Na preko 650 strana, počev od Etel Barimor, Me Vest, Marlen Ditrih i Grete Garbo, završno sa Nikolasom Kejdžom, Bredom Pitom, Demi Mur, Endi Mekdauel, i svim važnijim zvezdama današnje filmske industrije, autorka je sa mnogim od njih napravila intervijue i pretočila ih sa ostalim obimnim istraživanjem u izdavački podvig

Piše: Sandra Skoko

Ginger Rogers, ostaće najviše pamćena po eleganciji, šarmu, lepoti i po filmovima odigranim sa Fredom Astaireom, postavši time legendarni deo tima Fred i Ginger. Rođena kao Virginia Katharine McCath, 16. Jula 1911. u Independenceu - Missouri, nadimak "Ginger", (koji joj postaje i umetničko ime), dobija zahvaljujući mlađem rođaku koji nije mogao izgovoriti njeno ime - Virginia, već ga krati na Ginger. Otac Ginger Rogers, napušta njenu majku pre no što je Ginger i rođena, da bi se pojavio kada je Ginger imala osamnaest meseci i odveo je sa sobom u Texas. Majka, Lela McCath, (Rogers je prezime Lilinog drugog muža), kreće putem Texasa i kidnapuje Ginger natrag. Zahvaljujući ambicioznoj majci Leli (čita se Lili), do svoje trinaeste godine, Ginger je već bila na pozorišnoj sceni. U tinejdžerskim godinama, Ginger uveliko peva u bendovima, glumi u teatrima i pobeđuje na plesnim takmičenjima. Kada u šesnaestoj godini postaje šampion Texasa u charlestonu (čarlstonu), jedna od nagrada bila je i obilazak Vaudevillea. Tokom 1928. u sedamnaestoj godini, protiv majčine volje, Ginger se udaje za plesača Jacka Culpeppera. Brak traje do 1931. i pokazaće se kao prva od pet pogrešnih bračnih veza.

Mlada heroina odlazi potom u New York, gde njena gluma biva zapažena od strane vlasnika, tada popularnog "Mocambo" kluba, koji je preporučuje za ulogu u mjuziklu "Top Speed" na Broadwayu. To je dalje vodi do ugovora sa Paramount studiom i prve filmske uloge u "Young Man Of Manhattan", uz Claudette Colbert. Prve tri godine Ginger igra u filmovima kao što su: "42nd Street" ili "Gold Diggers Of 1933.", sve dok nije prešla u RCA studio i uskočila kao zamena glumice Dorothy Jordan u filmu "Flying Down to Rio" 1933. godine. Partner u tom filmu bio je Fred Astaire. Studio ubrzo uviđa da spajanjem Freda i Ginger imaju tim koji zlata vredi i odmah započinje snimanje novog filma pod imenom "The Gay Divorcee". Nakon ovog filma, Katharine Hepburn daje komentar: "He gave her class and she gave him sex." ("On joj je dao klasu, a ona njemu seks."), što nije bilo prilično pohvalno za Ginger, koja je između ostalog, bila neko vreme verena za Howarda Hughesa, koji je romansirao i Katharine Hepburn. Kako su Fred i Ginger snimali seriju filmova koji su ih sve više dizali u zvezde, tako se i Lela sve više borila da odežda njene kćeri bude što više ekstravagantnija. Zahvaljujući tome i haljine Ginger Rogers imaju svoju anegdotu. Elem. Prilikom snimanja filma "Top Hat", Fred pokušava zabraniti Ginger da nosi haljinu od nojevog perja, jer mu tokom igre perje leti i uleće u nos. No, Ginger i Lela žestoko protestvuju i haljina ostaje. Na filmu, sve izgleda prelepo. Scena u kojoj par igra na muzičku sekvencu "Cheek to Cheek", ostaje kao jedna od nezaboravnih scena do današnjih dana. No, ako se obrati pažnja, primetiće se i kako leti perje s haljine i ulazi Fredu u nos.

Tokom 1934. Ginger se udaje za glumca Lewa Ayresa i brak traje do 1940. godine. Iako je Ginger bila zvezda, ono što je zbilja želela, bilo je da se dokaže kao glumica i bez Freda. Tako objavljuje, da će njihov zadnji zajednički film biti "The Story of Vernon and Irene Castle". Ovim počinje i novo poglavlje u njenom životu. Dugogodišnja ambicija biva ostvarena kada 1940. Ginger osvaja Oscara u kategoriji Best Actress, za naslovnu ulogu u filmu "Kitty Foyle". Iako uspeva pobeći od mjuzikla, Ginger se nije mogla osloboditi komedija. Tokom 1943. prekida snimanje filma "Lady in the Dark", kako bi se udala za glumca Jacka Briggsa. Brak traje do 1950. godine. I tako, dok je karijera Ginger Rogers bila priča velikog uspeha, privatni život bio je posve drugačiji. Nakon Briggsa usledio je mladi glumac Jacques Bergerac, od 1953. do 1958., a potom glumac i režiser William Marshall, od 1961. do 1969., kada je napušta u Parizu pokravši joj sav nakit. "Sreća je", kako je jednom prilikom izjavila Ginger, "što nikada nisam želela imati decu."Ginger Rogers, sve skupa, snimila je sedamdeset filmova, od kojih su deset bili sa Fredom Astaireom. Moždani udar doživljava 1990., tako da zadnjih pet godina života provodi u invalidskim kolicima. Ginger umire 25. Aprila 1995. godine.

Seks simbol

Jane Seymour Fonda, kći legendarnog glumca Henrya Fonde i Frances Seymour Brokaw, rođena je 21. Decembra 1937. u New York Cityu, New York. Jane dobija ime, Jane Seymour, po trećoj ženi Henrya VIII, od koje i vodi poreklo, po majčinoj strani.

Jane i brat Peter nisu imali lako i sretno detinjstvo. Kada je Jane imala samo dvanaest godina, majka izvršava samoubistvo. Henry Fonda šalje Jane u ženski koledž "Vassar" 1950., da bi nakon diplomiranja, Jane dalje išla na studije glume u Pariz, u "Beaux Art School", a potom u "Actors Studio" u New Yorku, gde postaje pobornik metodske glume. Debi ulogu dobija 1960. u filmu "Tall Story", no nakon toga dolazi do stagnacije. Tokom 1965. Jane se vraća u Pariz, u nameri da ubrza proces probijanja u filmskoj karijeri. Nakon uloge u filmu "La Curee" 1965. upoznaje francuskog režisera Rogera Vadima, za koga se udaje iste godine. Tri godine kasnije, 28. Septembra 1968. Jane i Vadim dobijaju kćer Vanessu.

Karijera naglo kreće uzlaznom linijom i slede lake, seksi limunade, kao "Barefoot in the Park" 1967. uz Roberta Redforda, zatim sledi uloga u Vadimovom filmu "Barbarella" 1968., čime Jane preko noći postaje seks-simbol i nova Bridget Bardot. Jane Fonda razvodi se od Vadima 1970., menja tip uloga, okreće se politici, (prvenstveno kampanji protiv rata u Vijetnamu, otvoreno podržavajući Viet-Cong gerilu). Time dobija nepopularni nadimak, "Hanoi Jane". U Januaru 1973. udaje se za političara levice, Toma Haydena i sve više biva politički aktivna. To je ne sprečava da se i dalje aktivno bavi glumom, tako da, pored već osvojenog Oscara, u kategoriji Best Actress, za ulogu Bree Daniels, u filmu "Klute" 1971., Jane osvaja još jednog Oscara 1978. u istoj kategoriji, za ulogu Sally Hyde, u filmu "Coming Home". Uz dva osvojena Oscara, Jane se može pohvaliti i s pet Oscar nominacija. U kategoriji Best Actress, biva nominovana za uloge u filmovima "They Shoot Horses, Don't They" 1969.; "Julia" 1977.; "The China Syndrome" 1979.; a u kategoriji Best Supporting Actress, Jane biva nominovana zahvaljujući ulozi u filmu "On Golden Pond" 1981., da bi potom primila još jednu nominaciju u kategoriji Best Actress, za ulogu u filmu "The Morning After" 1986. godine.

Kako njeno interesovanje za politiku jenjava, tako i brak sa Haydenom dolazi kraju. Razvod 1989. koštao je Jane deset miliona dolara. Deca iz ovog braka, (sin i usvojena kći), ostaju uz Jane. Kako aerobik ulazi u modu, tako i Jane kreće na snimanje i prodaju njenih aerobik video kaseta, gradeći time multi-milion dolara carstvo, da bi potom usledila udaja za bilionera, Teda Turnera, 1991. godine. Nakon udaje, kćer hollywoodske legende Henrya Fonde, diže ruke od glume u potpunosti. Brak, nije bio dugog veka i do razvoda dolazi 1997. godine.

Od seksi mačkice, preko političkog aktiviste, kraljice aerobika, do supruge bilionera, Jane Fonda promenila je skoro jednak broj uloga u privatnom životu, kao i na filmskom platnu. No, ako je privatni život i doživljavao pomračenja, nije promenio činjenicu, da je Jane bila jedna od najuspešnijih glumica Hollywooda.

Oskar za životno delo

Rođen kao Issur Danielovitch Demsky, 9. Decembra 1916. u Amsterdamu - New York, Kirk Douglas (Kirk Daglas), imao je siromašno i teško detinjstvo, kao sin židovskih emigranata iz Rusije. Ka vrhu se probija baveći se rvanjem, radeći kao čuvar parkinga, perući sudove, a sve to, kako bi platio školovanje kroz dramsku školu. Dobijajući uloge slabog i nebitnog karaktera, Douglas ne nalazi uspeha na filmu sve do 1949. kada dobija rolu boksera u filmu, "Champion". Ranih 1950-ih, osmogodišnji brak sa Dianom Dill propada, ali zato karijera uzima sve većeg maha.

Pored Oscar nominacije u kategoriji Best Actor, za ulogu u filmu "Champion" 1949., stižu još dve Oscar nominacije u istoj kategoriji, za uloge u filmovima: "The Bad and the Beautiful" 1952. i "Lust for Life" 1956, u kome izvrsno portretiše Vincenta Van Gogha. No, iako je tri puta bio nominovan, Kirk Douglas nikada nije osvojio Oscara. Jedini Oscar koji stoji u njegovoj vitrini, jeste počasni Oscar, koji biva dodeljen 1996. za životno delo.

Početkom 1970-ih, tip mačo, agresivnih uloga, prestaje biti popularan i nakon što njegov sin Michael Douglas odbija dodeliti glavnu ulogu ocu u filmu "One Flew Over the Cuckoo's Nest", Kirk Douglas okreće se pisanju i ulogama koje dolikuju njegovim godinama. Tokom 1997. doživljava jaki moždani udar i posle dugotrajne fizio-terapije i vežbi govora, Kirk se uspeva oporaviti i nastaviti povremeno sa snimanjem filmova i gostovanjima po TV šou-programima. Ovaj glumac, nalazi se u drugom braku sa Anne Buydens, preko četrdesetpet godina.

Pobornik pacifizma

Ramon Estevez, rođen je 3. Avgusta 1940., kao sedmo od desetoro dece, od oca Francesca (Španca) i majke Mary Ann (Irkinje). Nakon majčine smrti, samohranom ocu Francescu, ponuđeno je, da deo dece preda na usvajanje, kako bi olakšao sebi muke oko čuvanja tolike dece. No, pošteni i revnosni otac, nije hteo ni čuti o tome, jer porodica je nešto najjače i nerazdvojivo. Tokom pohađanja Chaminade High School, Ramon je skupljao prazne flaše, kako bi imao novac za džeparac i time omogućio sebi da nedeljom odlazi u bioskop, na filmski matine.

Takođe, u srednjoj školi, Ramon započinje karijeru, dramskim čitanjem biblijskog teksta iz Knjige Geneze, čime osvaja prvu nagradu - put u New York City i audiciju na NBC TV. Taj put, pokazao se kao tačka prekretnica u njegovom životu. S nešto ekstra keša u džepu, koji zarađuje prodajom božićnih jelki i zajmom koji dobija od parohijskog sveštenika, Ramon Estevez, stiže u New York City 1. februara 1959. godine i menja ime u Martin Sheen.

Krajem 1960. zapošljava se kao scenski pomoćnik u Julian Beck & Judith Malina's pozorišnoj grupi, gde upoznaje još jednog budućeg glumca kome je sudbina namenila da postane slavan - Al Pacina. Početkom 1961. Martin upoznaje Janet Templeton i 23. decembra 1961. dvoje mladih stupaju u brak. Ovim brakom, Sheen je u svoje, ionako mešano poreklo, dolio još jednu kap začina, jer je Janet poreklom bila polužidovka. Prvi sin, Emilio Estevez, rođen je 12. maja 1962. godine. Drugi sin, Ramon, dolazi na svet naredne 1963. godine. Do tada, Martin već počinje praviti korake u karijeri, igrajući u par epizoda TV serije „East Side, West Side", uz Lee Remick. Tokom 1964. čini debi na Broadwayu, ulogom u predstavi "Never Live Over a Pretzel Factory", zbog čega dobija i nominaciju za Tony Award. No, bilo je jasno da Sheen mora prokrčiti sebi put više i brže, ukoliko se uspešno želi baviti ovim pozivom, jer pored karijere, trebalo je izdržavati ženu, dvoje dece i treće, koje je bilo na putu. Carlos Irwin Estevez, Martinov treći sin, (poznatiji kao Charlie Sheen), rođen je 3. Septembra 1965. godine. Martin Sheen kreće u napad na televizijske uloge, koje obuhvataju TV serije kao: "The Defenders", "Route 66", "Medical Center", "The FBI". Do 1967. Sheen je zaradio već regularnu ulogu u dnevnoj TV sapunici "As the World Turns" i te godine, dobija debi filmsku ulogu u "The Incident". Takođe, iste 1967. godine Sheen postaje otac po četvrti put, dobivši kćer Renee.

Big-break, Sheen dobija 1. novembra 1972. ulogom u tada vodećem TV filmu "That Certain Summer". Martin biva nominovan za Emmy, ali iz svojih principijelnih razloga, odbija nagradu. Takođe, 1972., dobija prvu ulogu na velikom platnu u filmu "Badlands" uz Sissy Spacek. Film pretvara Martina Sheena u zvezdu. Sledi uloga u filmu "The Execution of Private Slovik", a potom stiže i uloga koja ustoličava Sheena navrhu - "Apocalyopse Now". Šesnaestomesečno snimanje ovog filma, Sheen započinje 27. aprila 1976. u Saigonu. Snimanje, koje će promeniti njegov život i zbog koga je 5. marta 1977. doživeo srčani udar, Sheen nikada neće zaboraviti. "Apocalypse Now", nominovan je za osam Oscara, no, Sheen i ovoga puta povlači svoje ime iz glasačke kutije.

Nakon ovog filma, počinje Sheenova lična borba protiv unutrašnjih demona, koja traje skoro pune četiri godine, od 1977. do 1981. godine. Izborivši se i izvukavši se iz krize i odredivši svoje životne ciljeve, Martin Sheen nastavlja filmske pohode, ulogama u "Gandhi", "Firestarter", "The Believers". Kao veliki pobornik pacifizma, Sheen odlazi u Nickaragvu 1984, gde posmatra efekte U.S. vojnog mešanja u centalnoj Americi, drži govore mira, a potom daje i krv lokalnom Crvenom Krstu, za narod Nikaragve.

Takođe, povodom organizovanih demonstracija 1987. ispred Bele Kuće, apelujući za veću brigu i pomoć siromašnim porodicama i beskućnicima, kao i zbog demonstracija ispred Riverside Research Institute, protestvujući protiv nuklearnog naoružavanja, sa kolegama kao što su Brian Dennehy i Dennis Quaid, (uz druge mnogobrojne pristalice), Sheen biva uhapšen, a potom i pušten iz pritvora, nastavljajući uspešno karijeru i borbu protiv društvenog porobljavanja i nepravdi.

Njegova reputacija ozbiljnog glumca i odabir jakih i teških uloga, ne oslikavaju Sheena u privatnom životu. Smisao za humor, otvorenost i spontana neposrednost bili su prvo što sam primetila prilikom susreta sa ovim velikim glumcem, koji će ostati zabeležen na listi velikana Hollywooda za večita vremena.