Nakon „reforme vlasništva" nad telesnim organima građana i legalizacije prodaje dece stranim nevladinim organizacijama, izvoznom potencijalu Srbije je dodat i unosan „biznis" sa ljudskim embrionima. Na predlog ministra Lončara, i vlast i opozicija u skupštini su podržali zakon koji legalizuje biznis sa ljudskim reproduktivnim ćelijama i embrionima nerođenih beba.
Periša Reljić
Ministar Zlatibor Lončar je skupštini predstavio novi zakon o biomedicinski potpomognutoj oplodnji, koji predviđa osnivanje banke reproduktivnih ćelija i tkiva, ali ujedno i legalizuje unosan biznis „darivanja" istih. Koliko je ova kombinacija medicinske mafije unosna potvrdila je i sloga vlasti i (navodne) opozicije u skupštini.
Nakon uspešne „reforme vlasništva" nad telesnim organima građana i legalizacije prodaje srpske dece stranim nevladinim organizacijama, izvoznom potencijalu Srbije je dodat i unosan „biznis" sa reproduktivnim ćelijama i tkivima.
Osnivanje nacionalne banke reproduktivnih ćelija i tkiva predviđa ne samo čuvanje, već i mogućnost „darivanja" embriona nerođenih beba. Pravdajući zakon brigom za demografski oporavak zemlje i borbom protiv bele kuge, ministar Lončar je praktično ozakonio trgovinu ljudskim embrionima koja je jedan od najunosnijih poslova medicinske mafije.
Zakon o biomedicinski potpomognutoj oplodnji u članu 3 tačka 7 jasno označava ljudske embrione kao proizvod, a dobro znamo da je svaki proizvod namenjen daljoj prodaji. „Gen (jedinica nasleđivanja) je niz nukleotida koji kodira informaciju za funkcionalni PRODUKT" Označivši čak i zakonom ljudska bića (embrion) kao proizvod, ministar Lončar je prljavi biznis medicinske mafije legalizovao terminom „doniranje embriona".
Prema njegovim rečima, supružnici ili vanbračni partneri će imati mogućnost doniranja embriona nerođenih beba od kojih su odustali tokom procedure (manufakture produkta).
Na isti način kojim su svi građani Republike postali „pretpostavljeno dobrovoljni" donatori ljudskih organa, novim terminom „doniranje embriona" je legalizovano tržište trgovine nerođenim bebama.
Da bi životinjska farma konc-logora EUšvic bila što produktivnija, ministar Lončar je najavio zamrzavanje embriona - zahvaljujući čemu će reproduktivni proizvod (nerođena beba) biti znatno duže dostupniji potencijalnim „stranim investitorima".
Lončar je istina najavio da surogat materinstvo (za sada) neće biti legalizovano, ali poučeni prethodnim iskustvima od zabrane do zakonom obaveznog surogat materinstva je samo jedan korak - iliti amandman.
Odredbom istog zakona omogućeno je da pravo na biomedicinski potpomognuto materinstvo imaju i homoseksualci, od zakona prepoznati kao „osobe bez partnera". Najalarmantnija stavka zakona je legalna mogućnost da supružnici ili vanbračni partneri imaju mogućnost „doniranja" (ljudskih) embriona kao produkta nastalog u procesu vantelesne oplodnje. Medicinskim (laboratorijskim) postupkom vantelesne oplodnje stvara se više embriona, od kojih se jedan ili dva vraćaju u matericu majke dok se „višak proizvodnje" (embriona) zamrzava.
Članica radne grupe za izradu spornog zakona Lela Šurlan je naglasila doniranje (poklanjanje) embriona nerođenih beba kao „izuzetno korisno za celo društvo". Prema njenim rečima, to mogu učiniti svi kojima je „žao da se bace neiskorišćeni embrioni" - gre'ota da se baci, kad' mož' da se proda.
Lela Šurlan je za nerođene ljudske bebe upotrebila izraz „embrioni siročići", koji se kao i svaki višak produkta u procesu proizvodnje mogu donirati besplatno - za roditelje, naravno. Ugledni časopis Forbes je u članku autora Jon Entine-a „Pravljenje beba: Prodaja Embriona" (Making Babies: Selling Embryos, Despite Ethical Concerns) od 8 Maja 2013 objavio i cenovnik „produkta" vantelesne oplodnje.
Prestižne američke klinike specijalizovane za biomedicinsku vantelesnu oplodnju jedan ljudski embrion naplaćuju od 20,000 $ do čak 100,000 dolara „po komadu". Uzevši u obzir da prilikom procesa vantelesne oplodnje ne samo da ostaje značajan višak „produkta" (embriona), već i reproduktivnog materijala u vidu ćelija i tkiva, jasna postaje sloga skupštinske vlasti i opozicije prilikom izglasavanja zakona.
Još strašnije životne priče donosi HBO-VICE dokumentarac „Outsourcing Embryos" saradnice Gianna Toboni, koja izveštava o procvatu trgovine ljudskim embrionima kao nove globalne industrije teške više milijardi dolara. Zbog visoke cene surogat materinstva koja u SAD prelazi 100,000 dolara, američki parovi sve češće postaju „roditelji" u siromašnim zemljama trećeg sveta. Zbog ovih potreba „stranih investitora" samo u Indiji je osnovano više od 3.000 privatnih klinika za biomedicinski potpomognutu (vantelesnu) oplodnju.
Dodatna zarada medicinske mafije skriva se u eksperimentima laboratorijskog uzgoja ljudsko-životinjskih hibrida (Himera) za dobijanje organa za transplantaciju. Nakon što su naučnici u Britaniji odgojili 150 ljudsko-životinjskih embriona (Himera) tokom tri godine rada u tajnosti, stigla je radosna vest. Nadležna institucija za fertilizaciju i embriologiju (HFEA) je zvanično odobrila eksperimente za genetsku modifikaciju ljudskog embriona.
Da tu nije kraj morbidnosti, potvrđuje takozvana "mitohondrijalna donacija" (Mitochondrial donation) kojom će se laboratorijskom modifikacijom praviti bebe od tri roditelja - ili više, po potrebi. Biomedicinski potpomognuta (vantelesna) oplodnja Hakslijevu naučnu fantastiku pretvara u surovu realnost Globalistana.
Laboratorijski je već duže vremena moguće ne samo fabrikovati „produkt" (ljudski embrion) od tri ili više različitih roditelja, već i genetski modifikovati željene sposobnosti i karakteristike nečega što bi teoretski trebalo da bude ljudsko biće. U Hakslijevom „Brawe New World" se niko ne razboljeva, svi imaju isti životni vek, nema ratova a institucije braka i porodice su prevaziđene.
Hakslijeva distopija je totalitarno društvo, kojim vlada diktator čiji su podanici samim rođenjem (dizajniranjem beba) programirani da uživaju u potčinjavanju - bez mogućnosti pobune. Welcome to the Future - and the Future is Now.
Glosa:
Korporativni Fasizam Istorija pogrešno uči da je fašizam politički sistem totalitarne diktature. Fašizam je više ekonomski nego politički sistem, nastao spojem interesa države i krupnog kapitala koji se nameće silom. Novi svetski poredak je „reforma" ličnog u korporativno vlasništvo, a globalno korporativno-fašističko uređenje isključuje svaki oblik nezavisnosti, lične imovine i slobodne volje. Okupirana Srbija je školski primer da korporativno-fašističkom državnom sistemu pripadaju ne samo ljudi i posthumno njihovi telesni organi - već i deca, uključujući i onu nerođenu.