https://www.youtube.com/channel/UCh1byVR71-7NppEvZETaXCw

Natrag

Zvezde

Nezaboravni XX veka Holivuda (12)

Posebnost je njihova strast

Dopisnica Tabloida iz Londona Sandra Skoko izdala je knjigu o dvadesetom veku Holivuda i nezaboravnim ličnostima ove filmske prestonice. Uz njenu saglasnost, objavljujemo najzanimljivije delove iz ovog obimnog i bogato ilustrovanog dela. Na preko 650 strana, počev od Etel Barimor, Me Vest, Marlen Ditrih i Grete Garbo, završno sa Nikolasom Kejdžom, Bredom Pitom, Demi Mur, Endi Mekdauel, i svim važnijim zvezdama današnje filmske industrije, autorka je sa mnogim od njih napravila intervijue i pretočila ih sa ostalim obimnim istraživanjem u izdavački podvig

Sandra Skok

Jonas Weissmuller (Jonas Vaismiler), rođen je 2. juna 1904. u Freidorfu, Siebenburgen - Austro-Ugarska, (na teritoriji sadašnje Rumunije), od roditelja mađarske nacionalnosti. Porodica odlazi za Ameriku kada je Johnny imao tri godine. Kao bolešljivo dete, Johnny se po savetu lekara počinje baviti plivanjem i postaje nenadmašan dobitnik pet olimpijskih zlatnih medalja u plivanju na sto metara slobodnim stilom, od 1924. do 1928.; nadmašivši svaki put sopstveni rekord. Takođe, dobitnik je šezdeset sedam svetskih i pedeset dve nacionalne titule i drži rekorde u svim kategorijama slobodnog stila plivanja - od sto metara do osamsto pedeset metara.
Studije završava na University of Chicago i zahvaljujući atletskoj građi, Johnny dospeva do Hollywooda, gde prvu ulogu dobija u filmu, "Glorifying the American Girl" 1929., u kome igra Adonisa, "odeven" samo smokvinim listom preko genitalija. U potrazi za glavnim glumcem za ulogu u filmu, "Tarzan, the Ape Man" 1932., režiser MGM-a, W.S. VanDyke, odbacuje mnoge tadašnje zvezde, računajući i Charlesa Bickforda, Clarka Gablea, dok na kraju nije odabrao olimpijskog šampiona u plivanju - Johnnya Weissmullera. Iako je Johnny imao samo jedan film iza sebe, izgledao je fenomenalno s kožicom preko bokova. Film postaje hit, lansirajući Johnnya u zvezde, preko noći. Obožavateljke širom sveta, bile su opčinjene njegovom perfektnom građom i jedinstvenim Tarzanovim usklikom, (koji je lično smislio, a koji više niko nije mogao ponoviti i koji je potom dubliran za sve ostale glumce koji su kasnije bezuspešno pokušavali igrati ulogu Tarzana).
Po Hollywoodu se priča, kako se Weissmuller unosio u ulogu Tarzana i van filmskog platna, ponoseći se genitalijama i pokazujući ih kad god i kome god je mogao. Govori se, da je njegova tadašnja supruga broj tri, Beryl Scott, jednom prilikom upitala Maureen O'Sullivan, ("Jane" u Tarzan filmovima): "Didn't he always want to take the leather flop off and show it to you?" ("Zar nije on uvek hteo skinuti kožicu sa bokova i pokazati ga tebi?") "Yes" ("Da"), odgovorila je O'Sullivan, Beryl upita: "What would you do?" ("Šta bi radila?") O'Sullivan uzvrati: "Well, I'd let him." ("Pa, pustila bih ga."). Zanimljivo je reći i anegdotu, da kada je Weissmulleru predstavljena prva šimpanza Cheetah (Čita), od ukupno osam koje su promenjene za "Tarzan" filmove, trener šimpanze govori Johnnyu da ne pokazuje strah, jer će ga životinja u protivnom napasti.
Weissmuller, odeven u Tarzanov kostim s nožem oko pojasa, priđe životinji koja je počela režati spremna da ga napadne. Izvadi nož iz korica, stavi ga ispred šimpanzinog nosa kako bi ga videla i dobro onjušila, zatim drškom noža tresnu životinju po glavi, potom vrati nož u korice i pruži ruku šimpanzi. Cheetah poče zuriti u njega kezeći ponovo zube u znak napada, potom se predomisli i skoči u zagrljaj Weissmulleru. Od tada, Johhny nije imao problema ni sa jednom šimpanzom. Naprotiv, pratile su ga sve verno k'o kučići tokom svakog snimanja, dok su ostali članovi filmske ekipe bili suočeni s napadima slatkih majmunčića.
Elem. Nakon što je MGM prekinuo dalju produkciju "Tarzan" filmova 1942., Johnny prelazi u RKO studio i za njih snima još šest "Tarzan" nastavaka. Tokom 1948. Weissmuller snima za Columbia Pictures, "Jungle Jim" filmove, a 1950. oživljava ovaj crtani lik i TV serijom "Jungle Jim". Zadnji film koji Johnny Weissmuller snima bio je "The Phynx" 1970., u kome igra samog sebe, dok je partnerka bila Maureen O'Sullivan. No, film nikada nije ugledao svetlost dana, ostavši upoličen u studijskoj arhivi. Od ukupno dvadesetpet godina bavljenja glumom, i četrdesetdva snimljena filma, Weissmuller je sve skupa igrao u dvanaest "Tarzan" filmova i pet "Jungle Jim" filmova.Pet puta ženjen, MGM studio, na početku Weissmullerove karijere, plaća prvoj supruzi Bobbe Arnst, deset hiljada dolara, kako bi odobrila razvod. Taj prvi brak, trajao je od 1931. do 1932. Potom sledi brak sa Lupe Velez, od 1933. do 1939.; zatim, supruga broj tri biva Beryl Scott, sa kojom ima troje dece - Johnnya Scott Weissmullera Jr.; Heidi Elizabeth i Wendy Anne. Sa Beryl biva u braku od 1940. do 1948. godine. Slede Ailene Gates, od 1948. do 1962. i Maria Block sa kojom ostaje u braku sve do smrti 1984. godine.
Johnny Weissmuller umire nakon serije moždanih udara, u Acapulcu - Mexico, 20. Januara 1984. godine. Na njegov zahtev u testamentu, snimak nezaboravnog "Tarzan" usklika, pušten je u trenutku spuštanja kovčega u zemlju. Ovaj olimpijski šampion i glumac, ostaje nezaboravan kao Tarzan i sad već legendarnom rečenicom: "Me Tarzan, You Jane."

Stil za sva vremena

Pre no što se pojavio Jim Carrey, bleda, izvitoperena, iskarikirana kopija, postojao je original; suptilni, šarmantni, trapavo-elegantni Jerry Lewis. Ovaj komičar, zasmejavao je do suza filmsku publiku u periodu od 1946. do 1970. i njegovi filmovi doneli su prihod u vrednosti preko petsto miliona dolara.
Rođen kao Jerome Levitch, 16. Marta 1926. u Newarku, New Jersey, od oca Dannya i majke Rae, koji su po profesiji bili zabavljači i komičari. Karijeru započinje u petoj godini života, uz roditelje. Nastavivši tim putem, Jerry 1946. upoznaje Deana Martina u Atlantic Cityu. Njihova prva zajednička predstava doživljava izuzetan uspeh, bivaju zapaženi od hollywoodskog producenta Hal Wallisa, potpisuju petogodišnji filmski ugovor, snimaju debi film "My Friend Irma" 1949. i postaju senzacija Hollywooda. Partnerstvo, trajalo je do 1956., kada se razilaze i svako počinje solo karijeru. Jerryeve prve uloge bez Deana, bile su delimično uspešne. No, kako Jerry blagovremeno preuzima sve više i više kontrole nad svojim filmovima, pišući scenarija, producirajući i režirajući iste, tako i uspeh biva sve veći i veći. Tako su se rodile i neke od najboljih filmskih komedija tog vremena: "The Bellboy" 1960. i "The Nutty Professor" 1963. godine. No, od 1970-ih, Jerryeva karijera polako kreće nizbrdo. Krajem 1980. Lewisov tridesetšestogodišnji brak sa Patti Palmer, (sa kojom ima šestoricu sinova - Garya, Rona, Scotta, Chrisa, Anthonya i Josepha), završava razvodom, nakon vanbračnog švrljanja sa glumicom SanDee Pitnick. Sa njom Lewis sklapa brak 1983. godine. Šest godina kasnije, njegov sin iz prvog braka, Joseph Lewis, opisuje oca kao tiranina i egocentrika. Bankrot tokom 1980-ih, primorava Jerrya da za lepu svotu proda prava remakea njegova dva najbolja filma - "The Bellboy" i "The Nutty Professor" (od koga je Eddy Murphy napravio katastrofalno dosadni remake, igrajući sam sedam uloga u tom filmu, dodavši i izmenivši scene filma i zamišljajući kako je smešno (jedna od dodatih scena), kad neko konstantno pušta gasove za stolom u vreme ručka). Ovaj žilavi glumac židovskog porekla, uspeva ponovo isplivati na površinu, pojavljujući se u cameo filmskim ulogama, igrajući i u Kusturicinom filmu "Arizona Dream" 1993. i gostujući po teatrima na Broadwayu i londonskom West Endu.Nakon predstave "Damn Yankees", Jerry Lewis mi se pohvalio, tokom našeg razgovora, kako je 1997. postao po sedmi put otac, dobivši kćer, sa drugom suprugom i kako ima sedmoro unučadi i jedno praunuče.
Ime Jerry Lewis, uvek će ostati zapamćeno s osmehom na licu i setnim uspomenama na komediju čiji stil više nikada ne može biti ponovljen.

Fascinantno čudovište

Velika pevačica i značajna glumca Barbra Streisand, čiji je Oscar uspeh zadivljujući i karijerni put zavidno besprekoran. Prvog Oscara u kategoriji Best Actress osvaja ponavljanjem njene broadwayske uloge Fanny Brice u filmu "Funny Girl" 1968. godine. Ovo je inače bio prvi i jedini slučaj u istoriji dodele Oscara, da dve glumice - Barbra Streisand i Katharine Hepburn, dele prvo mesto i Oscara za najbolju glavnu žensku ulogu. Zatim, sledi Oscar nominacija 1973. u istoj kategoriji, za ulogu Katie Morosky, u filmu "The Way We Were". Potom sledi osvojeni Oscar, za najbolju pesmu "Evergreen" iz filma "A Star Is Born" 1976. i Oscar nominacija u kategoriji najbolje koprodukcije, za film "The Prince of Tides" 1991. Uz to, u nagrade za muzička ostvarenja spadaju i osam Grammy nagrada, četiri Emmy i specijalna Tony nagrada.
Rođena pod imenom Barbara Joan Streisand, 24. Aprila 1942. u Brooklynu, New York, Barbra je eksperimentisala svojim umetničkim imenom nekoliko puta. Prvo je bila na kratko znana kao Barbara Strinberg, potom kao Barbara Sands, zatim kao Barbara Strysand, da bi konačno izbacila iz imena srednje "A" slovo i vratila originalno prezime, postavši tako Barbra Streisand. Odgajana u siromašnoj četvrti Brooklyna, Barbra tvrdi za svoje detinjstvo, da je bilo "samo košarka i loš dah iz ustiju." Big-break ostvaruje osvajajući "Greenwich Village" takmičenje talenata, što pak dalje vodi do kabare uloga, TV gostovanja, Broadway teatra i filmskih uloga. U Barbrine ljubavne afere ubrojeni su: Warren Beatty, Omar Sharif, Don Johnson, Ryan O'Neal, Andre Agassi. Tu su još i dve bračne veze, prva, sa glumcem Elliottom Gouldom i druga, trenutno aktuelna od 1997. sa glumcem Jamesom Brolinom.
Treba pomenuti, da pored toga što je imao ljubavnu aferu sa njom, Omar Sharif je izjavio o Barbri sledeće: "Ona je fascinantno čudovište. Njen najveći problem je u tome što želi biti žensko i želi biti lepa, a nije niti jedno od ta dva." Iz prvog braka, Barbra ima sina, koji je homoseksualc i koji je ovisan o drogi. Tokom filmske karijere do današnjih dana, Barbra je snimila šesnaest filmova i četrdeset albuma.

Promena zadnjeg slova

Tokom 1988. Julia dobija pedeset hiljada dolara, da bi odigrala jednu od glavnih uloga u filmu "Mystic Pizza". Četiri godine nakon toga, snima šest hit filmova, plata skače, a publika je obožava i postaje zvezda modernog doba. Lako je videti zašto: njen osmeh, aktivirao bi nuklearnu elektranu, vlasnica je nogu, koje dužinom "dosežu" do Kine i šarm njene prirodnosti i spontanosti je neodoljiv.
Rođena kao Julie Roberts, 28. Oktobra 1967. u gradu Smyrna, Georgia, kao kći Waltera Robertsa, (scenskog pisca na crnoj listi), koji je sa suprugom vodio lokalnu dramsku školu. Stariji brat, Eric Roberts, proslavio se filmovima kao: "King of the Gypsies", "Runaway Train", idr. Za brata, koga sada jedva i viđa, Julia mi je kazala: "Mi smo stvarno različiti. On je studirao na Royal Academy of Dramatic Arts u Londonu, a ja sam kamikaza glumica." Elem. Roditelji se razvode kada je Julia imala četiri godine, a pet godina kasnije, umire otac. Po završetku srednje škole, Julia odlazi u New York 1984. gde radi u prodavnici konfekcije. Kratko vreme biva maneken u "Click" agenciji, a potom, menja zadnje slovo u imenu, iz Julie (Džuli) u Julia (Džulia) i postaje član Udruženja Filmskih Glumaca. Početkom 1986. Eric pronalazi i obezbeđuje za Juliu ulogu u filmu "Blood Red", u kome igra njegovu mlađu sestru. No, film biva pušten u javnost tek 1990. godine. Nakon toga, sledi sporedna uloga u TV seriji "Crime Story", a zatim HBO film "Baja Oklahoma". Konačno stiže i big-break ulogom u filmu "Mystic Pizza". Kada Daryl Hannah odbija ulogu Shelby, u filmu "Steel Magnolias", Julia uskače na njeno mesto, našavši se u najimpresivnijoj ekipi glumica koje su igrale u tom filmu - Daryl Hannah, Olympia Dukakis, Shirley MacLaine, Dolly Parton, Sally Field.
Zahvaljujući do srži dirljivoj izvodbi uloge Shelby, Julia dobija prvu Oscar nominaciju, u kategoriji Best Supporting Actress i osvaja prvi Golden Globe. Oscar nominacijom i osvojenim Golden Globeom, Julia biva lansirana u svet vodeće skupine glumica i vrata slave su otvorena. Kada Disney studio pravi romantičnu komediju o prostitutki, (njihova "modernizovana" verzija Pepeljuge), glavnu žensku ulogu dobija, naravno, Julia Roberts, koja sa Richardom Gereom, stvara nezaboravni hit film "Pretty Woman". Jedna od nezaboravnih scena iz ovog filma, svakako je i scena na trkama, kada Juliji kažu: "Edward is the most eligible bachelor. Everybody is trying to land him." ("Edvard je najtraženiji neženja. Svi ga pokušavaju uloviti.") Na to Julia odgovara mrtvo-hladno: "Well, I'm not trying to land him. I'm just using him for sex." ("Pa, ja ga ne pokušavam uloviti. Samo ga koristim za seks.") Za ovu ulogu, Julia dobija drugu Oscar nominaciju 1990., ovoga puta u kategoriji Best Actress i osvaja drugi Golden Globe. Sledi još jedan hit film za Juliu - "Flatliners", uz Kiefera Sutherlanda, Kevina Bacona i Williama Baldwina. No, uloga koja je Juliji Roberts donela i prvog osvojenog Oscara u kategoriji Best Actress kao i treći osvojeni Golden Globe, bila je uloga u filmu "Erin Brockovich" 2000.
U privatnom životu, Julia Roberts nije tako postojana, niti takve sreće kao u poslovnom. Veridba sa Dylanom McDermottom biva raskinuta zbog Kiefera Sutherlanda, koji pak napušta ženu i dete zbog Julie. Venčanje sa Kieferom biva zakazano za 14. Jun 1991., no, samo nedelju dana pre venčanja, Julia otkazuje venčanje i na sam dan otkazanog venčanja, odlazi sa Jasonom Patrickom u Irsku na odmor. Zatim, raskida vezu sa Jasonom i udaje se za pevača i glumca Lylea Lovetta 1993. godine. Brak je trajao do 1995. kada se razvodi i počinje vezu sa Ethanom Hawkeom, da bi se potom verila za Pata Manocchia - njenog fitness trenera. Venčanje biva zakazano za 14. Februar 1997., ali je ubrzo i otkazano. Nakon toga, na ljubavnu scenu dolazi i odlazi glumac Matthew Perry. Veridba sa glumcem Benjaminom Brattom, takođe nije bila dugog veka. Na kraju, Julia nalazi ljubav u naručju kamermana Dannya Modera, koji napušta suprugu zbog Julie i oni na opšte negodovanje i protivljenje njegove rodbine, sklapaju brak Jula 2002. godine. Da li će ovim brakom Julia stati i staviti tačku na bezbrojne veridbe i odvajanja ljudi od njihovih žena, treba sačekati i videti. Dobija kćeri bliznakinje 2005. godine.

 

podeli ovaj članak:

Natrag
Na vrh strane