Tabloid je pozvan

Beočin: kvadratura kriminalnog kruga

Dva loša i grupa ološa

Kako opštinom Beočin "drma" Milenko-Mile Milinković koji je, kažu upućeni u ovom gradu, kupio svoju stranačku (SNS) funkciju za 50 hiljada evra. Kako su unapred organizovanom akcijom dvadesetak članova SNS-a kupovali glasove građana na gotovo svim glasačkim mestima Opštine Beočin i plaćali od 2.000 do čak 5.000 dinara, kako su opljačkana i propala beočinska preduzeća, kako naprednjaci i njihovi koalicioni partneri smeštaju u opštinsko veće devojke koje od kvalifikacija imaju „ogromno iskustvo" kao ljubavnice članova veća i rukovodila opštine. Ali, ovo je samo deo ljudskog i moralnog taloga koje se sručilo na opštinu Beočin i njene građane.

Arpad Nađ

Opština Beočin je tipičan primer kako se kriminal i pljačka vrlo lako sprovode "u legalne tokove". Izbori su bili najobičnija farsa gde se pretnjama, pritiscima i sistemom od naroda nazvanim „Bugarski voz" (pre odlaska na biralište dobije se popunjen glasački listić koji se ubaci u glasačku kutiju, a kada se sa birališta vrati prazan listić dobije se novac) sasvim jednostavno preuzima vlast, a nakon toga je samo stvar tehnike kako budžetska sredstva „oprati" kroz lažne i fiktivne tendere, ugovore i poslove poverene firmama koje su u dilu sa funkcionerima državnog aparata.

U Beočinu je sve počelo smenom beočinskog Odbora SNS-a gde je grupa poštenih i odgovornih ljudi preko noći najurena, a na mesto poverenika se postavlja Mitar Milinković. Koliko je bahatosti bilo u momentu preuzimanja beočinskog Odbora SNS-a govori činjenica da dva brata, Mitar Milinković i Milenko-Mile Milinković, uopšte nisu krili da su za postavljenje Mitra Milinkovića na mesto poverenika Odbora SNS-a u Beočinu platili ne malu svotu evra (najčešće spominjana suma je 50.000 evra za vrlo visokog funkcionera SNS-a). Ovaj drugi je do tada sasvim lepo sarađivao sa Demokratskom strankom za vreme čije je vladavine u Beočinu (šest godina) bio član Opštinskog veća i zarađivao ne mali novac na poslovima gde se budžetska sredstva prelivaju u privatne džepove, a jedna od najpoznatijih mahinacija je prodaja svog privatnog zemljišta (totalne jalovine koja nije vredela "ni pet para") opštini Beočin za 70.000 evra gde je slovačka firma "Prima energy" finansirala izgradnju solarne elektrane.

Ako se malo zagrebe po biografijama ova dva brata pokrenuće se neviđeni smrdljivi talog iza kojeg stoji kriminal, pljačka, zelenašenje, reketiranje, ucene, pretnje, čak i hapšenja sa presudama (samo uslovnim!?!).

Mitar Milinković ima podebeli kriminalni dosije (Krivični predmet K 31/934 31 10 94) gde se taksativno navode dela krađe, privredni prestupi, napad na službena lica (fizički i oružjem), siledžijsko ponašanje, nasilje u porodici, presude i uslovne kazne, pretnje, ucene, nasilno ponašanje, privođenja u više racija u Srbiji i Crnoj Gori sa zaplenom opojnih droga i oružja...

Veze Mitra i Mileta Milinkovića sa Vojsilavom Škrbićem, ubijenim novosadskim narko-bosom, je odavno tema građana Beočina jer se javno sumnja otkud tolika količina narkotika u Beočinu i ko stoji iza toga, a posebno ko ih štiti jer građani tvrde da je javna tajna da oni kontrolišu tržište narkotika u Beočinu. Građani tvrde da postoji i video snimak hapšenja Mitra Milinkovića i Vojislava Škrbića sa zaplenjenim oružjem i narkoticima namenjenih preprodaji u Beočinu.

Da sve nije išlo baš tako glatko u svom „radu" govore činjenice da je Mitar Milinković ne jednom dolazio u sukob sa malo "žešćim momcima" pa je tako jednom proveo izvesno vreme u nekom podrumu gde su ga zbog prevare danima tukli i zapišavali, a drugi put je bio nateran da se prežderava picama iz lokalne picerije u Novom Sadu jer je i pored silnog kapitala i dalje "gladan novca" za koji je izvarao malo jače „igrače" iz svog kriminalnog miljea.

Poseban kuriozitet je način kako je Mitar Milinković eskivirao služenje vojnog roka jer je bezmalo posle mesec dana otpušten iz vojske. Odmah po dolasku u kasarnu počinje neuravnoteženo da se ponaša tako da je epilog „služnja vojnog roka" Mitra Milinkovića prevremeni otpust iz vojske sa - dijagnozom.

Otpušten iz vojske kao nesposoban sa dijagnozom mentalno neuravnotežene osobe, do juče reprezentativac Jugoslavije u džudou, a danas predsednik Opštine Beočin!?!

Građani Beočina posebno naglašavaju činjenicu kako je Mitar Milinković postao „akademski građanin Srbije", diplomirani ekonomista koji ni srednju školu nije redovno završio, jer kada su prijatelji od njega tražili da nabroji imena tri profesora i tri ispita koje je položio na fakultetu - nije znao nijedno slovo da nabroji braneći se tezom da i predsednik Srbije Tomislav Nikolić ima kupljenu diplomu!?!

Prema tvrdnjama građana Beočina nijedan prijatelj Mitra Milinkovića nije dobro prošao jer je kad-tad došao u poziciju da je izvaran ili mu je na ovaj ili onaj način iznuđivan novac. Kao krucijalni primer građani navode slučaj izvesnog Dejana Jeremića koji je duži period bio nerazdvojan prijatelj sa Mitrom Milinkovićem ali je i on došao u poziciju da ga "prijatelj" više puta brutalno reketira.

Epilog ovog "prijateljstva" je preuzela policija koja je prilikom jedne od iznuda novca (reketiranje) izvela hapšenje Mitra Milinkovića ali on nikad zbog ovog krivičnog dela nije odgovarao, a Dejan Jeremić u strahu zbog brojnih pretnji upućenih njemu i njegovoj porodici napušta Srbiju i dan danas živi u inostranstvu.

Srpska napredna stranka je negde u decembru 2014. godine došla na vlast u Beočinu i odmah počinju ucene, pretnje i pritisci kako prema opoziciji tako i prema običnim građanima koji nisu hteli da prihvate samovolju kriminalaca, a što je imalo za posledicu brojne prijave policiji.

U vrlo kratkom periodu dolazi do smene čak šest direktora Javnog komunalnog preduzeća „Beočin" jer su ljudi od časti i integriteta odbili da učestvuju u pljačkaškim mahinacijama iza kojih je stajao Mitar Milinković. Poslovi su se poveravali privatnim firmama čiji su vlasnici instruisani od strane Mitra Milinkovića (najčešće se spominju firme „Frutex", „Virus", „Beton Komerc", ali i izvesni Ljubiša Kovačević - autoprevoznik i vlasnik stovarišta građevinskog materijala u Čereviću), a mehanizam pljačke je sledeći:

Javno preduzeće „Putna privreda", direktor Luka Apić (kadar DS-a, sada SNS-a), traži da se izvrši sanacija recimo nekog atarskog puta, a pošto ovo javno preduzeće ne poseduje ništa od mehanizacije (a osnovano je za tu namenu!?!) preko Javnog komunalnog preduzeća „Beočin" ovaj posao poverava privatnoj firmi čiji je realan trošak radova 200.000 dinara jer se radi o dovoženju i prosipanju jednog kamiona tucanog kamena ili šljunka. Privatna firma nastupa sa ponudom koju je odredio Mitar Milinković i ona iznosi 650.000 dinara, a gde završava 450.000 dinara nije teško zaključiti ali postoji i druga strana priče, a to je da se mnogo ovakvih "poslova" nikad i ne odradi. Fiktivno, sve je pokriveno u papirima, a novac je uredno "opran" i opljačkan.

Pošto je krajem 2016. godine Javno preduzeće "Putna privreda" ugašeno pljačka budžetskih sredstava je nastavljena preko Mesnih zajednica koje istu mahinaciju sprovede preko brojnih tendera i na ovaj način je opljačkano na desetine miliona dinara iz budžeta Opštine Beočin. Ako bilo koji funkcioner u nekoj od Mesnih zajednica odbije da potpiše ovu očiglednu pljačku biva odmah smenjen.

Posle ovako "uspešnog poslovanja" predsednik Opštine Beočin, Mitar Milinković, kupuje potpuno nov traktor, a predsednik Mesne zajednice Beočin, Srđan Stepanov (šurak Mileta Milinkovića), kupuje automobil pa se građani sa opravdanjem pitaju "što nisu kupovali traktore i automobile" dok nisu bili na vlasti.

U aprilu 2016. godine održani su lokalni izbori gde su građani birali odbornike lokalnih Skupština. Izbori u Beočinu su bili obeleženi neviđenim pritiscima, pretnjama i ucenama, a "Bugarski voz" je vozio širom beočinske opštine.

Unapred organizovanom akcijom dvadesetak članova SNS-a kupovalo je glasove građana na gotovo svim glasačkim mestima Opštine Beočin i plaćalo od 2.000 do čak 5.000 dinara.

Građani su bukvalno izvlačeni iz stanova i kuća i odvođeni na glasačka mesta, a prevoz je organizovan kombi vozilima. Rezultat izbora je takav da je SNS "kupila" 14 od 25 odborničkih mesta u Skupštini Beočina ali se postavlja pitanje ko je dao novac za kupovinu glasova? Tu se vraćamo na priču Javnog preduzeća "Putna privreda" i direktora Luke Apića jer je po nalogu Mitra Milinkovića Opština Beočin u više navrata prebacivala sredstva ovom javnom preduzeću, a Luka Apić ta sredstva prebacuje privatnim firmama za "poslove" tipa sanacija atarskih puteva i slično koji nikad nisu realizovani ali je novac "opran" i prebačen u tokove kupovine glasova.

Ovom mahinacijom opljačkano je između osam i deset miliona dinara, a nekako baš pred izbore Luka Apić kupuje džip "BMW X3" (od plate?)! Tokom izbora šetao se u mestu gde živi, Suseku, sa izvesnim "Kesijom" i mahao buntovima novčanica pozivajući građane da prodaju glasove SNS-u.

Lokalni izbori u aprilu 2016. godine donose apsolutnu pobedu SNS-u u Beočinu i Mitar Milinković postaje predsednik Opštine Beočin ali lopovluk i kriminal tu tek počinje jer Mitar Milinković sada treba da namiri sopstvene nezajažljive apetite, da ispuni obećanja i izmiri dugove prema glavnim igračima "od gore" ali i svojim lokalnim kabadahijama jer svako traži "svoje".

Za člana Opštinskog veća Opštine Beočin postavlja Branimira Babića koji je sa svojim bratom Nebojšom vodio trgovinsku radnju koja se 31.05.2015. godine našla na šestom mestu liste najvećih dužnika NBS sa celih 44.461.265.63 dinara duga i 307 dana nelikvidnosti!?! Diplomirani ekonomista, "expert" za ekonomiju, nije slučajno postavljen za člana Opštinskog veća Beočin i to još zaduženog za privredu jer je deo duga pokriven novcem dva brata Mitra i Mileta Milinkovića, a Branimir Babić taj dug uredno izmiruje - državnom platom!?

U leto i jesen 2016. godine Mitar Milinković zapošljava veliki broj ljudi iz rodbinskog i stranačkog miljea pa tako kod Luke Apića direktora Javnog preduzeća „Putna privreda" Beočin zapošljava ćerku Jovanu koja nikad nogom nije kročila na radno mesto, a u „Sportskom centru Beočina" takođe zapošljava izvesnog Baju Milovca koji takođe nikad nije bio na radnom mestu ali ima veze sa izbornim mahinacijama u Beočinu. Krajem 2016. godine potpuno protivzakonito ova dva javna preduzeća se gase jer je resorno ministarstvo uputilo dopis da "to tako ne može", dokumentacija o kriminalnim aktivnostima se uništava, a "politički nepodobni" radnici i neistomišljenici dobijaju otkaze što će najverovatnije imati sudske epiloge sa milionskim odštetnim zahtevima.

Na jednom od zasedanja Skupštine Opštine Beočin šef odborničke grupe SPS-a, Saša Radinović, traži da se diskutuje o broju (novo)zaposlenih radnika u Opštini, javnim preduzećima i ustanovama da bi mu posle sednice Mitar Milinković prišao iza zatvorenih vrata (zatvorio ih Luka Apić) i "u četiri oka" otvoreno pretio kako njemu tako i porodici. Saša Radinović podnosi prijavu policiji, ali je vrlo brzo povlači što građani Beočina komentarišu novim pretnjama ili "naknadnim izvinjenjem" ili je u pitanju - novac!?!

Da se sa kriminalom nastavilo i tokom cele 2016. ali i 2017. godine govore činjenice da svi biznismeni koji imaju poslovne ugovore sa bilo kojim državnim organom ili ustanovom u Beočinu počinju da plaćaju reket Mitru Milinkoviću i Luki Apiću i od njih se traži 10-20% od ugovorenog posla...

Građani Beočina tvrde da je 08. jula 2016. godine o svemu informisan i premijer Aleksandar Vučić jer je jedan građanin Beočina uspeo da se ubaci u onih 35 građana koje je premijer primio i razgovarao sa njima. Tom prilikom je premijeru Srbije uručena pozamašna dokumentacija o kriminalnim delima Mitra Milinkovića i ostalih okupljenih oko beočinskog odbora SNS-a sa samo jednim pitanjem: „Zar ovakav čovek da bude predsednik Opštine Beočin"?