Tabloid otkriva
Teror: Voždovačka lokacija u epicentru interesovanja
udružene građevinske i političke mafije
Pa koliko himena ima taj Homen
Iza celog projekta povodom kojeg se već
dugo vodi pravi oružani rat između građana i investitora-mafijaša-siledžija, ne
stoje poslovni interesi trgovačkog lanca Veropulos, kako to na prvi
pogled može da izgleda, nego Homen, Đilas i ostale glavonje iz Demokratske
stranke. I Stranka sama
Milan Malenović
Stambena zadruga Prostor
je 1984. sa nekoliko desetina porodica sklopila ugovor za izgradnju stanova na
uglu beogradskih ulica Vojvode Stepe i Mite Cenića. Sve zajedno, investitori su
za svoje stanove i parking mesta platili preko tri miliona ondašnjih maraka.
Dok su stanovi bili završeni u roku, uređenje okolnog zemljišta u skladu sa
kupoprodajnim ugovorima nikada nije izvršeno. Na kraju, sami stanari su o svom
trošku u blizini zgrada, na zemljištu koje je njima dato na korišćenje, uredili
parkiralište i parkić za decu.
Isto to zemljište, koje je već
jednom prodato za potrebe pratećih objekata stambenih zgrada na pomenutoj
adresi, SZ Prostor početkom 21. veka ponovo prodaje, ovog puta privatnoj
firmi Dikem izolacije.
Da bi ova mućka mogla da bude legalizovana, SZ Prostor i novi
vlasnik, Dikem, pribegavaju gotovo neverovatnoj akrobatici. Pre
izgradnje stambenih zgrada osamdesetih godina na tom mestu se, između ostalih,
nalazila i jedna radionica koja je bila nacionalizovana i predata opštini
Voždovac na korišćenje. I ta kuća je, kao i sve ostale,
srušena kada je počela izgradnja stanova za potrebe članova zadruge Prostor. Međutim, 2005. godine geometar Tomanić iz geodetske firme Teodomat 1389 pravi novi
tlopis u kome je pomenuta radionica vaskrsla?! Uzgred, za potrebe SZ Prostor
i Dikema, isti taj geometar zaboravlja da u tlocrt unese i betonski
objekat od preko 60 kvadrata, kao i prilazni put do zgrada.
Razlog za ovu
"zaboravnost" je jednostavan: ako osim pomenute, nacionalizovane
radionice na terenu nema drugih građevina, moguća je preparcelacija, koju je
tražio Prostor, tako što će sve okolne parcele biti pripojene toj
jednoj, na kojoj postoji objekat.
Bangkok je ništa
Ovakvom mućkom Prostor i Dikem
od opštine Voždovac na upotrebu dobijaju skoro četiri hektara građevinskog
zemljišta u jednoj od centralnih beogradskih opština. I sve to bez nadoknade!
SZ Prostor odmah ustupa
pravo korišćenja ovog zemljišta Dikemu za simboličnih 5.000 evra, a Dikem
polovinu prenosi za 2.500 evra Veropulosu, grčkom lancu
hipermarketa.
Dikem izolacije je, inače, u vlasništvu porodice Slobodana Homena, trenutno na službovanju u Ministarstvu pravde i to na mestu državnog sekretara. Ova činjenica nikako nije bez
značaja za bolje razumevanje svih mućki koje su se od 2005. do danas dešavale
sa pomenutim zemljištem.
Kada su stanari okolnih zgrada
krajem 2007. doznali šta se sprema sa zemljištem čije su korišćenje oni već
platili Prostoru, oni traže pregovore sa novim investitorom, grčkim Veropulosom.
Pomirljivi predlog stanara je bio da se u objektu od 6.500 kvm, koji je tu
trebalo da nikne, obezbede parking mesta i za njih. Znajući, međutim, koji sve
državni i gradski moćnici stoje iza ovog projekta, grčka strana odbija svaki
predlog i insistira na započinjanju izgradnje.
Februara 2008. u pravoj
terorističkoj noćnoj akciji, radnici i građevinske mašine firme koju su
angažovali investitori (Prostor, Dikem i Veropulos) uz mnogobrojnu svitu
privatno angažovanog obezbeđenja, upadaju na posed i započinju sa zidanjem.
Zauzvrat su se i stanari
organizovali i uporedo sa tužbama nadležnim sudovima organizovali celodnevna dežurstva kako bi sprečili dalju ilegalnu gradnju. Rezultat je bio pravi ulični
rat sa scenama sličnim onima koje smo ovih dana gledali u izveštajima iz
Bangkoka.
Opasni građani
Protiv građana Beograda, stanara
koji su branili svoj posed, investitori izvode pravu malu vojsku plaćenika iz
raznih "agencija za pružanje zaštite objekata i lica". Po brutalnosti
i naoružanju posebno su se isticali momci iz Protekt-tima, agencije koja
se proslavila još 2000. kada su njeni jurišnici uleteli u Elektrotehnički
fakultet u Beogradu i prebijali pobunjene studente. Na fotografijama
dostavljenim našoj redakciji vide se batinaši naoružani različitim prigodnim
sredstvima (bejzbol palicama, motkama, a jedan ima čak i bokser na ruci kojom
udara jednog učesnika protesta), kako bezobzirno jurišaju na decu, žene i
starce koji su pokušavali samo da zaštite svoju imovinu, bar do sudske presude.
Posle svakog ovakvog sukoba, a
bilo ih je na desetine, u Urgentnom centru je završavalo između 20 i 30 premlaćenih građana
prestonice. Kao u pravom građanskom ratu.
Ni beogradska policija nije
sedela skrštenih ruku. Ona je protiv stanara podnela preko 320 prekršajnih prijava po različitim osnovama, a ni jednu jedinu protiv privatne
armije investitora. Isto tako, ni jedan jedini put policija nije
intervenisala da bi zaštitila građane od surovosti kratko ošišanih batinaša Homenove porodice.
Jednom prilikom je jedan od
učesnika protesta priveden u stanicu policije zbog krivične prijave direktora
SZ Prostor Obrada Galavića da ga je pomenuti fizički napao u
službenim prostorijama. Kada je osumnjičeni, pošto je dokazao da je u vreme
navedeno u prijavi bio u inostranstvu, zatražio da policajci po službenoj
dužnosti protiv Galavića podnesu krivičnu prijavu zbog lažne prijave, kao odgovor
je dobio samo nemoćno raširene ruke državnih službenika i objašnjenje da oni to
ne smeju da urade.
Razlog za ovakvu bahatost
investitora i nemoć državnih organa vidi se iz samog spiska osoba koje
stoje iza ovog projekta.
Prilikom jednog od razgovora u
Skupštini grada o mogućnostima mirnog rešenja krize, jednom od učesnika
protesta tadašnji v.d. gradonačelnika Zoran Alimpić u poverenju je rekao
da je za završetak izgradnje "finansijski zainteresovana sama Demokratska
stranka". Po Alimpićevom svedočanstvu, deo provizija odlazi na stranačke
račune, tako da celokupna gradska vlast stoji iza ovog kriminalnog projekta.
Da priča nije bez osnova
potvrđuje i cirkularno pismo sa potpisom samog gradonačelnika Beograda Dragana
Đilasa, kojim je stanare pomenutih zgrada izvestio da na toj lokaciji grad
planira da, pored tržnog centra od
6.500 kvm, čija je izgradnja već
počela, grčkim investitorima dozvoli i izgradnju celog jednog mini poslovnog
grada na preko 30.000 kvadratnih metara.
Istovremeno je i Ministarstvo za prostorno
planiranje, na čijem je čelu Oliver
Dulić (još jedan kadar DS-a), ukinulo prvostepeno rešenje nadležnih sa
opštine Voždovac i proglasivši projekat za nacionalni interes odobrilo
dalju izgradnju. Da podsetimo: otac Olivera Dulića i sam ima jednu građevinsku firmu. Da li će u daljoj izgradnji i ovo preduzeće da se pojavi na Voždovcu?
Ništa bez NN-a
Izgleda da ni neki ljudi iz
opozicije nisu ostali bez svog parčeta ovog finansijski veoma zanimljivog
kolača. Tako je Veropulos u sudskim postupcima zastupao advokat Đorđe
Mamula, koji je u isto to vreme bio i poslanik DSS-a u Republičkoj
skupštini, ali i predsednik Upravnog odbora Direkcije za gradsko građevinsko
zemljište - institucije koja je odlučivala o dodeli dozvola za izgradnju!
Zbog ovoga je Mamula oktobra 2008. kažnjen
od strane skupštinskog odbora za sprečavanje sukoba interesa.
Ovako zaštićeni investitori su i
mogli sebi da dozvole luksuz da se ogluše o izvršno rešenje kojim su u obavezi
da na istom mestu ponovo sazidaju agregat za struju koji su bespravno srušili i
da obnove prilaz za vatrogasna vozila zgradi od 12 spratova koji su raskopali i
učinili neprohodnim.
Shvativši da od države ne mogu da
očekuju nikakvu zaštitu stanari okolnih zgrada počeli su već da se iseljavaju.
Pojedinim vođama protesta stizale su anonimne pretnje, pa su oni, pošto je MUP
odbio da ih uzme u zaštitu, odlučili da se presele iz bezbednosnih razloga.
Beograd postaje grad duhova! Ako se građani odsele, ko će
da kupuje u hipermarketu koji se bespravno zida?
Istina je, kao i obično, na drugom mestu. Naš izvor sa opštine Voždovac
nam otkriva: "Iza celog projekta ne stoje poslovni interesi Veropulosa,
koji je samo paravan iza koga se kriju Homen, Đilas i ostale glavonje iz
Demokratske stranke."
Jedino što su do sada državni
organi konkretno preduzeli u rasvetljavanju ove afere jeste pokretanje istrage
protiv NN lica (!?) zbog osnovane sumnje da je počinilo krivično delo primanja,
odnosno davanja mita. Po dopisu Republičkog tužilaštva Republičkoj vladi od 9.
juna 2008. celokupna dokumentacija je na dalje postupanje dostavljena okružnom
tužilaštvu u Beogradu. Tu se predmetu gubi svaki trag.
Porodična idila
Jedan od
investitora poslovnog objekta na Voždovcu od 6.500 kvm je Dikem izolacije,
preduzeće sa upisanim kapitalom od 6.301,47
evra?!
Neupisani
kapital su članovi porodice Slobodana
Homena. Na mestu direktora Dikema zatičemo Slobodanovog oca, Borivoja
Homena, dok drugo direktorsko mesto drži još jedan član ovog klana: Jelena
Homen.
Dikem
izolacija je u 2008. imala dva zaposlena
radnika i prihod od skoro tri miliona dinara. Vlasnik preduzeća je Inova DOO iz Beograda, registrovano na istoj
adresi, Vuka Vrčevića 3.
Vlasnik Inove
je Dušanka Subotić-Homen, a u
preduzeću je 2008. radilo 18
zaposlenih. Ukupan prihod te godine je iznosio nešto više od 18 miliona dinara.
Rampa zbog Đilasa
Svi
materijali korišćeni u ovom članku bili su dostupni i nekim drugim redakcijama.
Jedan dnevni list se početkom ove godine zainteresovao za priču, čak se krenulo
i sa objavljivanjem nekih članaka, a onda je iznenada sve stalo.
U trenutku
kada je na red došlo objavljivanje uloge Dragana Đilasa u celom ovom
zamešateljstvu, glavnog urednika pomenutog lista pozvao je prvi čovek grada
Beograda i zapretio mu povlačenjem svih reklama iz časopisa.
Kao što je poznato, Đilas kontroliše jednu od najjačih marketinških agencija na ovim prostorima. Zajedno sa savetnicima
Borisa Tadića, Krstićem i Šaperom, on
faktički dominira tržištem reklama
u Srbiji.
Da ne bi
ugrozio egzistenciju svojih novina i saradnika, od kojih su mnogi jedini
hranioci porodica, pomenuti urednik je odustao od daljeg objavljivanja sage o
lopovlucima vrha Demokratske stranke i njenih čauša.