Prevaranti

Šta biva kad predsednici opština dožive sebe kao rimske imperatore

Ilegalna legalizacija

Način na koji je tokom 1998. i 1999. godine pokradena državna imovina u beogradskoj opštini Stari grad, govorio je da takav kriminal nikada neće biti otkriven. Deset godina kasnije, u demokratskoj Srbiji, haos i pljačka i dalje traju, a vreme za konačni obračun sa urbanističkom mafijom je odavno isteklo. No, neke istine o nedelima nikada ne zastarevaju. Tabloid objavljuje deo kriminalnih radnji započetih u vreme pokojnog Jovana Kažića, predsednika beogradske opštine Stari grad, i nastavljenih do današnjih dana tokom mandata nesmenjive Mirjane Božidarević

Ana Lešo

 Prošlo je već godinu i po dana otkako je Okružno tužilaštvo u Beogradu naložilo Prvom odeljenju Uprave kriminalističke policije da prikupi podatke o protivzakonitim denacionalizacijama poslovnog i stambenog prostora u svojini Republike Srbije, koje je opština Stari grad izvršila 1998. i 1999.
- Postupak se kreće dosta sporije nego što sam očekivao, ali možda i ne može brže. Na njemu radi samo jedan inspektor, a slučaj je u međuvremenu izgleda metastazirao sa tridesetak na oko 150 objekata - kaže za Tabloid Miodrag Vuković, podnosilac prijave.
Tabloid je još decembra 2007. objavio da je krajem 1994, na preporuku Komisije za nadziđivanje ravnih krovova, vrh opštine Stari grad krenuo u denacionalizaciju zloupotrebom člana 255 Zakona o opštem upravnom postupku. Atak na tada još uvek društvenu svojinu bio je jedan od razloga zbog kojih je 1996. donet Zakon o sredstvima u svojini Republike Srbije. Da bi sprečio besomučnu pljačku društvene svojine, Zakon ju je preveo u državnu i oduzeo opštinama pravo otuđivanja.
To je opštinu Stari grad primirilo, ali ne zadugo. U atmosferi pritisaka i pretnji bombardovanjem zbog Kosova i Metohije, kada su sve oči bile okrenute na drugu stranu, tadašnje opštinsko rukovodstvo na čelu sa tadašnjim predsednikom Jovanom Kažićem(SPO) i potpredsednikom Mirjanom Božidarević (DS) zaključuje 1998. da je nastupio pogodan momenat i daje zeleno svetlo za protivzakonito otuđivanje državne svojine.
- Na sednici 23. 6. 1998. Skupština opštine Stari grad potvrđuje ovu odluku svog vrha i, na predlog Gordane Videnović, načelnika Odeljenja za imovinsko-pravne poslove, daje saglasnost za "denacionalizaciju" petnaest objekata. Gordana Videnović ne traži saglasnost RJP već "na divlje" vrši "denacionalizacije" i podnosi predloge za izuzimanje lokala iz fonda "Poslovnog prostora" koje opštinski vrh usvaja, državnu svojinu predaje privatnim licima i Opštinu lišava prihoda od njihovog izdavanja - podseća Vuković.
Zahvaljujući jednom savesnom referentu koji se u odsustvu Gordane Videnović obratio RJP-u za saglasnost, Pravobranilaštvo saznaje za ove aktivnosti opštinskih vlasti i sredinom 1999. počinje da traži da mu Opština dostavi rešenje o denacionalizaciji.
Opština ignoriše ove zahteve, ubrzano donosi nova rešenja i zaključke o izuzimanju objekata iz fonda "Poslovni prostor Stari grad". Tek pošto je februara 2000. privela kraju svoj posao, Gordana Videnović dostavlja RJP-u jedno rešenje. RJP odmah reaguje i u Opštinu stiže komisija Ministarstva finansija kojoj Gordana Videnović predaje samo 19 predmeta, prikrivajući otuđivanje stanova i garaža i jednog dela lokala.
Ministarstvo poništava sva rešenja koja su mu bila poznata, Vrhovni sud Srbije potvrđuje poništaj, a "Poslovni prostor Stari grad" od opštinskih vlasti pismeno traži da mu lokali budu vraćeni. Po tom pitanju Opštini se obraća i Direkcija za imovinu RS.
Opštinski vrh se na to, međutim, ne obazire. Republika Srbija narednih osam godina ostaje bez svoje imovine, a opštinski budžet bez prihoda od izdavanja lokala.
- Slučaj je hteo da je taj jedan lokal o kome je obavešteno RJP bio baš lokal u našoj zgradi. Mada su Svetoliku Tanasijeviću bili uručeni i rešenje Ministarstva finansija i presuda Vrhovnog suda, on i njegov sin Dejan zloupotrebljavajući već poništeno rešenje prvo na prevaru iz lokala iseljavaju "Višnjicu", a potom ga preknjižavaju sa Republike Srbije na sebe. Ali onda prave fatalnu grešku - otimaju zajedničke podrumske prostorije koje Dejan Tanasijević pripaja lokalu. Nezadovoljni vlasnici stanova protive se bespravnoj gradnji, a zbog upornog nastojanja Opštine da Tanasijeviću legalizuje divlje radove prisiljeni su da "kopaju" sve dalje i dublje. Ono što smo "iskopali" - pljačku državne imovine - me je zaprepastilo. Zgađen njenim obimom i bestidnošću Opštine, podneo sam krivičnu prijavu i, evo, već dve godine čekam da se to razmrsi - kaže Vuković za Tabloid.
Tek nakon što je po krivičnoj prijavi Miodraga Vukovića i zahtevu Okružnog tužilaštva Prvo odeljenje ušlo u opštinu Mirjane Božidarević i ustanovilo da je krivična prijava skromna u odnosu na stvarno stanje, Opština februara ove godine donosi odluku o vraćanju dela protivzakonito otuđenog poslovnog prostora u fond opštine.
- U vreme podnošenja prijave sredinom 2007. imao sam dokaze i saznanja za oko tridesetak lokala, stanova i garaža. Nedavno sam, međutim, došao u posed nekih starih brojeva glasila Opštine, kao i još četiri zaključka kojima opštinska vlast, na predlog Gordane Videnović, daje saglasnost za "denacionalizaciju" još oko 135 objekata, ili ukupno oko 150 objekata. Zaprepašćen ovim, obratio sam se Okružnom tužilaštvu, koje mi je potvrdilo da je do sličnih rezultata došlo i Prvo odeljenje UKP - kaže Vuković.
Saglasnosti su davane i nakon što je RJP tražilo rešenja, što dokazuje da je opštinski vrh svesno nanosio štetu i Republici i Opštini. Žurba da se završi posao naročito je uočljiva kod poslednjeg zaključka od 27.12.1999. u kome se ne navode čak ni brojevi predmeta već samo objekti i imena lica kojima ih treba dati - nastavlja Vuković...
- Pada u oči i činjenica da se opštinski vrh u davanjima saglasnosti rukovodio mišlju da ko nije za sebe nije ni za drugoga. Naime, Jovan Kažić i Mirjana Božidarević bili su saglasni da se denacionalizacija izvrši i Kažićima, Boždarevićima, Đorđevićima... Nije im smetalo čak ni to što se često dešavalo da ovim rešenjima i pokojnici stiču pravo svojine, godinama posle svoje smrti - zaključuje on.

Traje kao Tito

Prema kratkoj biografiji objavljenoj u opštinskom glasilu Stari grad, Mirjana Božidarević učlanila se u Demokratsku stranku 1996. Iste godine postala je partijski funkcioner, odbornik i potpredsednik GO Stari grad, a od 2000. je već treći mandat na položaju predsednika. I Broz da joj pozavidi.

Bogati ujka ili loto sedmica?

- Okružnom tužilaštvu podneo sam dokaze da je za nepune dve godine dok je donosila rešenja o protivzakonitim "denacionalizacijama" Gordana Videnović sazidala jedan stan od 146 kvadrata u Mileševskoj 21, a moguće i jedan od 66 kvadrata na istoj adresi. Ne znam da li je tada nasledila bogatog ujaka iz Amerike ili je "ubola" sedmicu na lotou - kaže Vuković.
Inače, stan od 66 kvadratnih metara je prelep. Saglasnost za gradnju, Ugovor sa zgradom i jedna telefonska linija u tom stanu vode se na Gordanu Videnović, ali se stan u Katastru vodi na ime R.J. koji je, inače, pre toga kao predsednik Skupštine zgrade potpisao ugovor sa Gordanom Videnović kao investitorom gradnje upravo tog stana.

Život pod video-nadzorom

   Otkako je Opština počela da vraća lokale u svoj fond i otkako je u našoj zgradi srušena divlja gradnja i oslobođeni podrumi, Svetolik Tanasijević i njegova bivša nevenčana žena Nevenka Novović stavili su me pod stalni video-nadzor. U zgradi su postavili kameru kojom 24 časa dnevno prate ulaz u moj stan, kretanje moje porodice i mene, a drugu u dvorištu da snima naša kola. Niko od nas ne može da mrdne, a da oni to ne znaju i ne snimaju. Kada smo osposobili drugi, inače decenijama zatvoren ulaz u stan, postavili su samo svoj video-interfon na ulazu u zgradu, pa nas opet drže na oku. A ništa od toga ne sme da se radi bez saglasnosti svih vlasnika stanova ili sudskog naloga.
Osim toga dobio sam i ozbiljnu telefonsku pretnju upućenu sa javne govornice kod Kalenićeve pijace, na samo 100 do 150 metara od stana Gordane Videnović. Podneo sam prijavu Prvom tužilaštvu, ali je ono zaključilo da je to možda samo "narušavanje privatnosti". Pa, nije mene i ženu paparaco snimio na nudističkoj plaži, niti nam je neki voajer zvirnuo u spavaću sobu. Nas mesecima sistematski "tipuju" i prete nam osobe koje sam omeo u protivzakonitim radnjama - kaže rezignirano Miodrag Vuković.

Pojela maca

   - Možda će Opština i vratiti lokale čiju su "denacionalizaciju" poništili Ministarstvo finansija i Vrhovni sud. Ali šta je sa ostalim lokalima, stanovima i garažama koje je Opština prikrila od RJP-a, a takvih je više? Protivzakonita rešenja za te objekte su još uvek na snazi, ta državna imovina je još uvek formalno-pravno privatna svojina i tako će verovatno ostati. Kratko rečeno, sve te državne lokale, stanove i garaže je pojela maca - kaže Vuković.