Iza fronta

Povodom rata u Nagorno Karabahu

Opkoljavanje Rusije

Danima svedočimo o krvavim sukobima na Kavkazu, navodno oko kontrole Jermenske enklave u Azerbejdžanu, koja se zove Nagorno Karabah. Šta je pozadina ovog sukoba, u čijem je interesu, ko ga finansira, ko će profitirati, a ko biti gubitnik. Zašto je na svim otvorenim frontovima, Rusija trenutno u velikoj defanzivi.

Stevan Živlak

Istina, koja se neće pročitati u medijima da je to u stvari nastavak komplikovane geopolitičke igre, koja je počela raspadom SSSR-a, a kojom se ostvaruje preuzimanje strateških puteva, komunikacija, gasovoda, naftovoda, linija optičkih kablova itsl., na teritorijama koje je sovjetska armija napustila, od Litvanije pa do Kavkaza.

U Ukrajini, Litvaniji, Poljskoj, Češkoj, Slovačkoj , Gruziji, taj projekt je završen, u toku je pokušaj preuzimanja tih infrastrukturnih objekata u Belorusiji, i trenutno u Azerbejdžanu.

Naime, ove godine je završen magistralni gasovod iz Bakua, preko Gruzije, Turske, pa sve do Italije, gde su izgrađeni ogromni podzemni rezervoari za gas i kojim se namerava azerbejdžanskim gasom snabdevati južni deo Evropske unije i delimično Turska (TANAP i TAP).

Taj projekat ukupno vredi preko 40 milijardi dolara, planirano je da se na gasovod priključi i Turkmenistan. Uzgred da napomenemo, da taj gasovod i njegov priključak iz Grčke u Bugarsku, potpuno zaobilazi Srbiju, koja nije na mapi evropskih gasnih transverzalnih puteva, te se postavlja pitanje, za koga smo gradili magistralni gasovod do Makedonije, koji u dogledno vreme neće donositi prihode od tranzita gasa, o čemu se u našoj javnosti uopšte ne diskutuje.

Rat u Azerbejdžanu su podstakli Turska i Izrael, koji i neposredno učestvuju u ratnim dejstvima, iznajmljujući usluge bombardovanja jermenske vojske dronovima, elektronskom podrškom azerbejdžanskih trupa, pa i plaćanjem i pružanjem logističke podrške islamskim plaćenicima iz Sirije i drugih islamskih zemalja, koji za novac dolaze da ratuju protiv pravoslavnih jermena.

Ruski Jevreji, većinom Aškenazi pripadnici sekte Habad Ljuboviči, čije je sedište u Njujorku, kontrolišu sektor gasnog biznisa u Rusiji decenijama, u njihov posao se ne može mešati ruska administracija.

Sa druge strane, već nekoliko godina, Soroš i njegov Fond otvorenog društva je veoma aktivan u Jermeniji, čitavo prorusko rukovodstvo je smenjeno, na njihove položaje su postavljeni Jermeni iz dijaspore, od kojih su mnogi transgenderi, homoseksualci i pripadnici drugih pokreta i verovanja religije globalizma ( Novog Doba ).

Jermenija je krenula na puteve evropskih integracija, ulaska zemlje u NATO pakt, organizovane su demonstracije da se ruska baza izmesti iz Jermenije, i da se sa rusima prekinu sve veze, čak se i institucionalno sprečava učenje ruskog jezika, koji je postao drugi jezik jermenskog stanovništva, usled istorijskih okolnosti i dugogodišnjeg pripadanja Ruskoj imperiji i SSSRu.

Nesumnjivo je da će ovaj rat doneti velike benefite sekti Habad Ljubovič koja kontroliše svetske tokove kapitala, a kojoj pripada i porodica Rotšild, i mnoge druge bankarske porodice širom sveta.

Najveći gubitnik će biti svakako Azerbejdžan koji je mnogo bogatiji i koji trpi ogromne finansijske gubitke, a kada se ratne operacije završe i prebroje žrtve, veoma je upitna politička stabilnost te zemlje.

Gruzija je takođe izložena ogromnim finansijskim gubicima, računala je na velike prihode od tranzita gasa, te će biti prinuđena na ucene svetskog finansijskog lobija.

Turska će ipak po svemu sudeći biti najveći gubitnik, ona je iskorišćena i zloupotrebljena u sukobu u kome ne može računati na benefite, a ukoliko bi se upustila u stvaranje unije i pripajanja Azerbejdžana novoj Otomanskoj imperiji, na kraju će se ta avantura završiti gubitkom velikih delova Istočne Turske i stvaranje Kurdske države .

Hazari ovim ratom pojačavaju svoje pozicije u Ukrajini, koju su osvojili državnim udarom i zbacivanjem legalnog predsednika Janukoviča. Iseljavanje i istrebljenje ruskojezičkih Ukrajinaca se intenzivira, projektovani broj tog slavenskog naroda koji će biti tolerisan na tlu Ukrajine je oko 8 miliona stanovnika od nekadašnjih 45 miliona.

Država Izrael se nada da će pritisak Hazara u toj državi oslabiti, trenutno se u mnogim gradovima Izraela govori isključivo ruski jezik, otvoreni su mnogobrojni elektronski i štampani mediji na ruskom jeziku, kolonizirani Hazari, sem verske pripadnosti Judaizmu, ne pokazuju osobinu menjanja civilizacijske pripadnosti Ruskoj imperijalnoj kulturi, koja je objedinila na prostorima Ruske imperije stotine naroda oko velikog Ruskog naroda.

Zbog toga, u jevrejskoj javnosti se otvoreno govori o potrebi deportovanja tog hazarskog stanovništva ( aškenaza ) nazad na područje Ukrajine, u Novu Hazariju koja se već počinje graditi u Dnjepropetrovsku, koji je preimenovan u Dnjipro, s tim da su i dalje aspiracije na Krim kao prapostojbinu Hazara neupitne.

Pasivno držanje Rusije u ovim događajima je očekivano, ona zbog ogromnog jevrejskog uticaja u svim strukturama ruskog društva, nije sposobna da ozbiljno vodi računa o ruskim pravoslavnim nacionalnim interesima, o tome opozicija sve glasnije priča i Putinova popularnost drastično opada.

Na svim otvorenim frontovima, Rusija je trenutno u velikoj defanzivi.

Sa druge strane, EU i pristalice globalizma na Zapadu, imaju nameru stvaranja sanitarnog kordona od Baltika do Kaspijskog mora, kroz naseljavanje miliona migranata, koji se prethodno primaju, filtriraju, obučavaju i pripremaju za slanje u određene zemlje na Istoku Evrope.

Ruski novinari upozoravaju da je na primer Estonija 2014. godine dobila zvaničan dopis iz EU da izvrši popis stambenog fonda te zemlje i dostavi podatke EU, kako bi se mogao planirati broj naseljenih migranata na to područje. Estonci su se našli u čudu i pružili su bezuspešno otpor pošto su se suočili sa činjenicom da su nakon što su proterali u velikoj meri ruskojezično stanovništvo, došli u poziciju da dobiju još više migranata i da krenu u stvaranje afroestonskog novog globalističkog čoveka.

To čeka i Hrvatsku, koja će se uskoro suočiti sa činjenicom stvaranja afrohrvata, Bosnu i Hercegovinu, Srbiju , o Ukrajini da se ne govori itd.

Ovi planovi EU su posebno zlokobni za Ruski i Srbski narod ali i za sve druge pravoslavne narode širom sveta. Srbski narod je proteklih decenija u surovim ratovima izazvanim od strane Četvrtog Rajha, izgubio više od 50% svojih etničkih teritorija, zapadno od reke Drine, sada naprednjačka vlast ubrzano stvara preduslove da omogući terorističkoj državi Kosovo prijem u OUN, Makedoniju niko više ni ne spominje kao srbski etnički prostor koji se vekovima nazivao Južna Srbija itd.

Skrećemo pažnju čitaocima, da jedino Patrijarh srbski Gospodin Irinej govori o potrebi vraćanja preko 260.000 proteranih Srba na područje Kosova i Metohije, to nije uopšte na agendi vladajućoj partiji i kolonijalnoj upravi Srbije.

Sada, koristeći globalnu korona diktaturu, srbska kolonijalna uprava ubrzava doseljavanje migranata, koji planski izazivaju sukobe po određenim gradovima i selima, i pripremaju stanovništvo na iseljavanje u veće gradove gde će biti više zaštićeni.

Predsednik Srbije, gospodin Vučić svakog meseca zloupotrebljavajući nacionalne medije govori o ubrzanoj potrebi menjanja svesti kod našeg stanovništva, rijaliti programi dovode crnačke mladiće koji su simpatični i protiv kojih nema niko ništa, ali se to radi ciljano da bi se srbsko stanovništvo naviklo da je to uobičajeno stanovništvo koje moramo prihvatiti i da polako postajemo afrosrbi.

Deca migranata se upisuju u škole, priprema se ubrzana kupovina potpuno obezvređenih nekretnina po određenim regionima u Srbiji, radi naseljavanja migranata itd. Ako su to prihvatili anglosaksonci u USA, koji su dali afroamerikancima više prava nego što sami imaju , čemu možemo mi da se nadamo.

U svakom slučaju, možemo očekivati za nekoliko meseci, kao posledicu ovog nesrećnog sukoba oko Nagorno Karabaha, milione izbeglica sa tih područja, ali i sa teritorije Istočne Turske, koji će krenuti ka evropskim prostorima pa i našoj zemlji.