Kosovo i Metohija

Vučićeva "lista" na strani separatista: susret izdajnika i veleizdajnika u Gračanici

Sabiranje Srba, oduzimanje zemlje

Naprednjačka Srbija uspešna je u samo jednoj oblasti, slamanju sopstvene državnosti. Zbog toga ne može a da ne zabrine svaki potez koji povuče vlada naročito oni za koje saznajemo putem medija a iza njih stoji Aleksandar Vučić. Jedan od poslednjih u nizu kome se siguran kraj ne nazire, bila je odluka o „razgraničenju" dve opštine na Kosovu i Metohiji a ustrojene prema zakonima takozvane „republike Kosovo", Gračanice i Kosova Polja. Brzina i netransparentnost čitavog događaja, nisu dozvolili da se sa preciznošću razume ništa više od pukih informacija bez većeg značaja što je dodatno ulilo strah ovdašnjim Srbima. Kako je vlada Aleksandra Vučića ugasila preostale srpske institucije ovde se u svakom slučaju radi o administraciji pod upravom albanskih separatista, ipak, makar donekle je lakše ako su službenici Srbi, u najvećem broju slučajeva.

Ivan Maksimović (dopisnik iz Kosovske Mitrovice)

Tokom prvog dana Vučićeve septembarske posete Kosovu, samozvani Vođa gotovo da nije propuštao priliku a da u pauzama ne progovori koju reč sa jednim od njegovih deset gradonačelnika sa KiM u okviru sistema takozvane „Republike Kosovo", Srđanom Popovićem iz Gračanice. Čak je, simptomatično, tokom obraćanja nekolicini okupljenih u Zvečanu, pitao upravo Popovića za broj preostalih Srba u nekim od naselja centralnog Kosova. Mesta bilo kakvoj sumnji ne može da bude da je lično Vučić doneo ovu odluku sa razlogom njemu i njegovim nalogodavcima znanim. A to što je toliko pažnje posvetio Popoviću pokazuje sav značaj koji je sprovođenje odluke za njega imalo.

Ipak, Popović nije neko od koga bi Vučić trebao da zazire. Nakon što su Albanci iz zabave surovo i mučki ubili njegovog 17-togodišnjeg brata 2004. godine u Gračanici, Dimitrija Popovića, Srđan je ipak odlučio da se 2011. uključi u politiku separatističkih vlasti i da postane direktor „Kancelarije za pitanje zajednica" u vladi ondašnjeg „premijera Kosova" Hašima Tačija. Nije bilo prepreke koju Popović nije mogao da savlada na putu ka ostvarenju ličnih ambicija, pa je tako i propao njegov prvi brak jer je uslov bivše supruge bio da ostavi ili politiku ili nju i dete. Popović je nastavio da se bavi politikom. Upravo takav čovek je idealan saradnik Aleksandra Vučića koji nikada neće pružiti povod za sumnju u slepu poslušnost.

Opštinsko „razgraničenje" se poklopilo sa jednim od dokumenata koje je potpisao Ramuš Haradinaj 3. septembra kao premijer separatističke vlade u Prištini, a pod oznakom 16/63, koji se poziva na njihov zakon o nepokretnoj imovini. Kako se pomenuti dokument odnosi na oštećene prilikom izgradnje auto - puta Priština - Đeneral Janković, ne može se sa sigurnošću povezati sa „razgraničenjem" ali se ipak govori o eksproprijaciji zemljišta i to počev od opštine Kosovo Polje, upravo sa parcelama koje su ušle u taj proces. A, valja se podsetiti, ipak su to koalicioni partneri...

Dva dana po Vučićevoj poseti, Srđan Popović istupio je u javnost kao zvanični predlagač sa zahtevom da se usvoji predlog da deo teritorije, oko 8 hektara, ta opština ustupi na upravu susednoj opštini Kosovo Polje.

Prostor koji se katastarski prenosi u nadležnost susedne opštine naseljen je gotovo isključivo Albancima zbog čega se kao namera navodi „zaustavljanje promene etničke strukture stanovništva".

Za Magazin Tabloid, Srbin od velikog ugleda u ovom kraju, Živorad Lazić, član SNF-a, kaže da ga ništa ne čudi i dodaje: „Srpska lista je u svojoj bahatosti i neznanju počela da poklanja deo teritorije koju bi ona trebalo da kontroliše. To omogućava da se umanjuje atar sela Ugljara i Preoca. Daljom prodajom imovine će se verovatno i dalje umanjivati teritorije i drugih sela pa sve do našeg nestanka".

Iako je zvanično saopšteno da se to čini „na zahtev građana" ovaj predlog iznenadio je ne samo javnost već i same „poslanike" u skupštini te opštine. Neki od njih odbili su da podrže taj predlog ali su već sledećeg dana bili drugačijeg mišljenja.

Bilo je i oštrih kritika. Nenad Rašić, predsednik PDS-a, ovaj predlog nazvao je presedanom i pokušajem pljačke i zbog nezakonitosti (takođe po sistemu „republike Kosovo") najavio da će protiv Popovića uslediti sudski proces.

Rašić je negirao zaista čudnu tvrdnju Popovića da je "na osnovu podataka iz grafičkog i tekstovnog dela katastra, utvrđeno da se parcele koje su predmet predloga, teritorijalno nalaze u opštini Gračanica" ali da je utvrđeno "da se porez za navedene nepokretnosti, plaća opštini Kosovo Polje i da zbog toga "uređenje katastarskih linija" neće imati značajne finansijske efekte na budžet opštine Gračanica".

„Ja do sada u mojoj karijeri nisam čuo da određeni stanovnici opštine Gračanica plaćaju porez nekoj drugoj opštini, posebno zbog toga što su za izgradnju naselja početnu dozvolu 2009. godine dobili od Opštine Priština. Znači, tu Kosovo Polje nikako ne ulazi ni u kakav raspored snaga, novaca ili plaćanja poreza. To što kaže gradonačelnik nije tačno", rekao je Rašić za lokalni pro-albanski medij na srpskom jeziku.

Odnos Rašića prema ovom predlogu za Magazin Tabloid pojašnjava nekadašnji službenik u američkoj „ambasadi" u Prištini, Branislav Marković.

„Rašić je određene stvari zaboravio da napomene. Pljačka je nastupila onoga trenutka kada on kao deo to jest jedan od glavnih ljudi SLS-a i tadašnji Ministar za rad i Socijalno pitanje u „vladi Kosova'' nije smeo da se pobuni za davanje dozvola za gradnju naselja Marigona na skupštini koju je SLS održala tim povodom, nego sam se ja svađao umesto njih sa celom međunarodnom zajednicom" kaže Marković i objašnjava da je Opština Priština, po sistemu Republike Srbije, izdala samo 19 dozvola za gradnju a oni („opština Gračanica") ostalih 200.

„Nakon reagovanja Američke Ambasade tih 19, pa i ovih 200 dozvola, je ukinuto jer su izdate krajem marta 2010. i to iz Opštine Priština dok je „opština Gračanica" formirana krajem decembra 2009. tako da Pirština nije mogla da izdaje dozvole za gradnju u „drugoj opštini" kao što ni Gračanica verovatno ne bi mogla da izdaje dozvole za gradnju kuća na Sunčanom Bregu u Prištini. A zašto su obnovili te dozvole to je pitanje koje bi Rašić, kao jedan od najviših predstavnika SLS-a tada trebao da objasni svom narodu".

Za portal Insajder, koji je objavio ovu vest na srpskom, prvi „gradonačelnik Gračanice" Bojan Stojanović nekada član DS-a danas Vučićeve „Srpske liste", navodi da je „opština morala da dozvoli gradnju naselja, jer je odluka doneta pre formiranja Opštine Gračanica".

„Plan za izgradnju napravila je još opština Priština 2009. godine, u septembru, a to je bilo pre formiranja opštine Gračanica. Oni su dali urbanističke uslove i urbanistički plan, tako da opština na čijem sam bio čelu, nije mogla da uradi ništa", rekao je Bojan Stojanović.

Ovo je više nego prosta neistina jer sistem i sve kvazi-institucije takozvane „republike Kosovo", pri kojoj je i osnovana „opština Gračanica", u potpunosti negiraju i potiru svaki uticaj i odluku srpskih organa vlasti a naročito u to vreme nije postojao nikakav oblik ni zvanične ni nezvanične saradnje među njima. Samim tim nije bilo međusobnog uslovanja na osnovu donetih odluka jednih ili drugih. Naprotiv, novoformirana „opština Gračanica" mogla je u svakom trenutku da računa na asistenciju kosovske policije ili međunarodnih faktora što je Opštini Priština već bilo uskraćeno. Na kraju, i samo zemljište na kome je naselje izgrađeno nelegalno je oteto PIK Gornje Dobrevo i na tenderu 2006. prodato budućim investitorima.

Takođe je važno reći da je u vreme izdavanje dozvole za izgradnju ekskluzivnog naselja Marigona 2009. godine, koje je ustvari i predmet ove teritorijalne transakcije, sadašnji „gradonačelnik" Srđan Popović, kao član DS-a, vršio funkciju predsednika privremenog organa upravljanja u Prištini u čijoj je nadležnosti bilo izdavanje dozvola.

Oni nisu jedini članovi „Srpske liste" koji imaju svoj udeo u ovome poslu. Kako je još ranije pisao Magazin Tabloid , za vreme mandata Vladete Kostića kao „gradonačelnika Gračanice", za dve i po godine, nezakonito je izdato preko 400 dozvola o pretvaranju poljoprivrednog zemljišta u građevinsko a zatim i isto toliko građevinskih dozvola za izgradnju - isključivo Albancima! Ova dramatična promena etničke strukture, po svom obimu gotovo je identična upravo stambenom kompleksu Marigona koje, prema podacima sa albanskog sajta „Gjirafa.biz", čini pojedinačnih 420 kuća. Da li će opet biti neophodna amputacija teritorije kada Albanci sve građevine za koje su dobili dozvolu od „Srpske liste" privedu kraju? Ali kako kada to zemljište čini najuži prsten oko samog sela Gračanice?

Albanski portal Koha.net prenosi izjavu Burima Beriše, sadašnjeg predsednika opštine Kosovo Polje, koji kaže da je srpska strana ta koja je tražila da deo njene teritorije "aneksira" albanska strana, odnosno opština Kosovo Polje. Kako taj list piše, ovo je lično predložio Srđan Popović pod izgovorom da će građanima koji žive u blizini te opštine biti lakše da obavljaju administrativne poslove.

Zanimljivo je ono što Beriša dodaje u nastavku:

"To su sela sa srpskom većinom i oni su odlučili da se vrate našoj opštini sa svom svojom imovinom, granicama i stanovništvom koje imaju". On je ipak priznao da to tog trenutka nije primio nikakav zvanični dokument i da očekuje dalje instrukcije.

Svakoga ko i površno poznaje situaciju na Kosovu i Metohiji ovo će jako začuditi jer su albanci izazvali ne samo rat terorističkim akcijama 98-99' godine već pokrenuli i masovan talas nasilja 17. marta 2004. godine a zatim nudili i milionske cifre za obične seoske budžake ne bi li proterali i preostale Srbe. Kako to da sada tako olako pristaju na srpsku zamisao o „popravljanju etničke strukture stanovništva"? Očigledno se radi o nečem mnogo krupnijem.

Pa ipak, Popović, inače istoričar umetnosti, u predlogu je naveo da "ne postoji nikakav pravni, administrativni i praktični razlog za ostanak ove zone u nadležnost Opštine Gračanica.

Sednici na kojoj se odlučivalo Popović nije prisustvovao pa je verovatno u raskoraku sa saradnicima došlo do propusta. Naime, direktor katastra te „opštine" Nebojša Sudimac obrazlažući ovaj predlog u „skupštini Gračanice" naveo je da će ukoliko sporni delovi teritorije budu dodeljeni Kosovu Polju, „Opština Gračanica" izgubiti oko 25 hiljada evra prihoda od poreskih obveznika na godišnjem nivou i još po 70 evra koje kvartalno isplaćuje 17 registrovanih privrednika koji imaju privatni biznis.

"Plaćali su porez, ali ovaj predlog je dobar da se sačuva demografska struktura Opštine" objasnio je Sudimac odbornicima i dodao: "To nije veliki gubitak za Opštinu. Fokus je u stvari na dobitku građana, a ne na gubitku Opštine".

Dan pre održane sednice Srđan Popović je na režimskoj televiziji „Pink" na pitanje „koliko sada ima stanovnika u opštini Gračanica" odgovorio da „imamo 12.000 birača" a stanovnika „do 17.000"... Zanimljivo je da je na sajtu „opštine" na čijem je čelu navedeno da tu živi 25.000 stanovnika dok prema podacima takozvane „ Centralne izborne komisije Kosova" na pomenutoj teritoriji pravo glasa na poslednjim lokalnim kvazi-izborima imala je 21.163 stanovnika ove opštine.

Iako je Popović i ranije, čak i u svojoj oblasti pravio katastrofalne greške, valja biti oprezan kada znamo da je ovo isto nedavno činio i Vučić bitno umanjujući pa čak i negirajući broj preostalih Srba i to upravo u sredinama koje se dotiču teritorije koja je bila predmet „aneksije". Takođe, ovo sada već odgovara najavljenom etničkom razgraničenju i mnogi veruju da je u pitanju prvi korak ka takvom rešenju uprkos jasnim saznanjima da će to devastirati preostali srpski narod.

Primer žitelja pojedinih sela „opštine Gračanica", poput Lepine, Ugljara i Preoca, pokazuje apsurd ovakve politike, ak ose uopšte može nazvati politikom. Oni će sada morati da prolaze kroz drugu opštinu da bi došli do svojih kuća. U ovim selima danas živi između 1500 do 2000 Srba što čini oko 10% stanovništva opštine a to uopšte nije mali broj ljudi kako bi bili zanemareni jer „ne utiču na demografsku strukturu stanovništva".

Kako je Srbima koji žive u selima pod albanskom upravom ukratko je objasnio 28-godišnji J.V. iz Kuzmina kraj Kosova Polja sa kim smo razgovarali u trenutku kada je dobio treće dete! On je jedan od mnogih mladih ljudi koji nisu zaposleni „išao sam svuda ali niko te ne gleda ako si Srbin" kaže on kao neko ko je u ovim okolnostima prepušten albanskim kvazi-institucijama i zarad opstanka porodice spreman da prihvati njihovu vlast. „Ništa im ne vredi ni da ih opština pripoji Kosovom Polju, nikoga oni ne gledaju. Gde god odeš maltretiraju te, ponižavaju...iživljavaju se jednostavno" kaže naš sagovornik koga nismo želeli više da ometamo u ovom svečanom trenutku retke radosti.

Ovako očigledno zanemarivanje jednog broja srpskog stanovništva moglo bi da prouzrokuje mnoge negativne posledice od ionako neprijateljski raspoloženog Albanskog dela. Naročit ako se podsetimo tek nekih od stradanja ovdašnjih Srba.

Poslednjeg dana decembra 2017., Zlatibora Denića, ovdašnjeg Srbina u njegovoj kući su, dok je bio sam, napadači vezali i živog pekli na kvarcnoj peći. Sa opekotinama prvog i drugog stepena po nogama, povređeni je prebačen u bolnicu u šoku koji mu je privremeno oduzeo moć govora.

Srbi u ovom ali i drugim selima znaju da je pljačka u stvari način da im se oduzmu sredstva za preživljavanje bez kojih su prinuđeni da se isele. Ovo izuzetno povojačava strah jer prethodnih 19 godina gotovo nijedna pljačka niti razbojništvo nisu rešeni.

Mesec dana kasnije na zidu škole u tom selu osvanuli su grafiti albanskih nasilnika sa porukom „Ubij Serbije", „Kosovo je Albanija" i još nekoliko na ispisanih na lošem ali razumljivom srpskom.

Jedan detalj, kojim se niko nije bavio, nagovestio je užas skriven od javnosti. „Ovo je deveti incident u Ugljaru u zadnjih mesec dana" navela je u saopštenju „Srpska lista" čija je kuknjava za nedostatkom odgovora međunarodnih faktora na terenu oduvek bila jedina reakcija.

Tragično je da poslednji koraci režima Živorada Lazića ne brinu previše.

„Što se zločina tiče oni se dešavaju u kontinuitetu, i odluka takozvane opštine Gračanica neće uticati na povećanje niti na smanjenje zločina. Ništa manje od zločina koje vrši vlast države Srbije prema sopstvenom narodu. Maltretiranje Srba od strane Albanaca nikada nije prestalo jer sve što Srbi treba da ostvare ide preko njih. Ipak, ljudi reaguju na ovu odluku koja je u mnogome uverila ljude da nas vlast u svakom trenutku može prodati i da je ipak najbolje prodati imanje i odseliti se sa Kosova i Metohije" kaže Lazić za Magazin Tabloid.

Glosa

Vuk Jeremić je gostujući 29. septembra na televiziji N 1, izjavio da je od prijatelja iz Ujedinjenih nacija u Njujorku, gde je svojevremeno bio predsednik Generalne Skupštine UN, dobio pouzdanu informaciju da pregovore Srbije sa kosovskim albancima vodi bivši britanski premijer Toni Bler uz mesečnu platu od 150 hiljada evra koja mu se isplaćuje iz jedne države sa Bliskog istoka, a da će, kad završi posao, dobiti bonus od nekoliko miliona evra. Da podsetimo, Toni Bler je Vučićev savetnik, a bio je najžešći zagovornik bombardovanja Srbije, a to potvrđuje i bivši predsednik SAD Bil Klinton u svojoj knjizi memoara.

Bler je parama iz budžeta Srbije lobirao da Savet bezbednosti UN donese Rezoluciju kojom je Srbiju trebalo proglasiti genocidnom državom, ali je njeno a donošenje je sprečio ruski ambasador Vitalij Čurkin.