Zvezde

Nezaboravni XX veka Holivuda (4)

Veliki ekran, život znači

 

 

Ne zaboravimo, da bi neko postao zvezda, a ne samo glavni i veliki glumac, što jeste vrednije sa umetničke strane gledišta, glumcu je potreban masovni auditorijum. U doba holivudskog studijskog sistema, dok nije bilo ili dok je bilo malo dostupne televizije, koja skreće pažnju na druga zbivanja, živi kontakti, masovne posete bioskopima i moćna mašinerija iluzija, koja je više pažnje obraćala na umetničku vrednost filmova koje proizvodi, no što se to danas radi, nudili su svojim štićenicima upravo to - PUT KA ZVEZDAMA I U SVET LEGENDI

Piše: Sandra Skoko

 

Mnoge holivudske zvezde nisu upamćene samo po svojim ulogama nego i po načinu života koji su vodili.  Lepotice i lepotani glumačkog opusa retko su imali srećno detinjstvo. Njihov put do zvezda zahtevao je nadljudske napore, a i snagu podnošenja narastanja slave. Neki su to dobro nosili, a neki su padali i ponovo se uzdizali. Mnogi od njih imali su burne privatne živote. No, neki od njih svemu tome su odoleli.  

 

Buntovnik

 

Paul Newman (Pol Njumen), prvi je od proizvoda holivudskih paradoksa. Njegov filmski imidž, sinonim je neprestanog buntovnika, neshvaćenog usamljenika s dubokim osećanjima koja ga čine nepodobnim za život i neuklopivim u društvenu strukturu u kojoj se nalazi. Međutim, u realnosti je sin židovskog biznismena, iz više srednje klase, koledžom obrazovan proizvod bogatog predgrađa Ohioa (Ohaja). Newmanov konvencionalni odgoj i stabilan porodični život, teško da su materijal za romantične legende. Paul Newman, u braku je sa glumicom Joannom Woodward preko četrdeset godina i otac je pet kćeri i jednog (sada preminulog) sina. Ne samo da je Newman nagrađivan i slavan glumac, režiser i večiti aktivista, već je od četrdesetsedme godine postao i auto-trkač. Od ranih 1980-ih, osnivanjem kompanije za proizvodnju hrane, "Newman's Own", postaje i dobrotvor na visokom nivou, jer sav prihod od prodaje njegovih prehrambenih proizvoda, ide u dobrotvorne svrhe za decu.

Od 1957. i "Somebody Up There Likes Me", preko "Cat on a Hot Tin Roof", "The Hustler", "Hombre", "The Verdict", pa do "The Color of Money", Newmanov šarm, uz Bogom datu magičnost lepote njegovih azurno-plavih očiju, stvorili su od njega figuru veću od samog života. Figuru koja pleni i budi maštu javnosti širom sveta, već više od pedeset godina.

Paul Newman, rođen je 26. Januara 1925. u Cleveland Heights - Ohio (Ohajo), od oca Arthura S. Newmana (nemačko-židovskog porekla) i majke Therese Feutzer (mađarskog porekla). Iako je majka iz katoličke vere prešla u Christian Science crkvu, redovno vodeći Paula i njegovog, godinu dana starijeg brata Arthura Jr-a, ipak ga nije uspela zainteresovati za propovedi ove crkve. Njegov život bio bi miran i bez nekih većih zbivanja, da se kojim slučajem ostvarila želja oca. Preuzeo bi porodični biznis sa bratom, oženio bi se dobrom devojkom iz kraja, odgojio dvoje - troje dece i dočekao penziju. No, Paulove želje nisu bile sačinjene ovakvim konceptom budućnosti. Njegova akademska karijera bila je monotona kao i detinjstvo. Shaker High Senior High School, završava u Januaru 1943. godine. Nevoljan da preuzme porodični biznis odmah nakon srednje škole, ali još uvek nesiguran u vezi budućeg zanimanja, Newman se po diplomiranju prijavljuje u mornaricu. Pre no što je dobio poziv, upisuje se na Ohio University, na studije ekonomije. Pearl Harbor, omogućava Newmanu privremeno bekstvo od porodičnih obaveza, ali ga i razdvaja od devojke sa kojom se tada zabavljao. Mornarica ga šalje na Yale, na obuku i školovanje za vojnog pilota, no, tu se otkriva kako je Newman daltonista. Rat provodi u Guamu, na Hawaiima i Saipanu, kao avio-mitraljezac u mornaričkim torpednim avionima. Po razrešenju dužnosti, Aprila 1946. Newman se upisuje na studije ekonomije na Kenyon College, gde završava tri godine. Ali, nakon treće godine, prebacuje se na studije engleskog jezika i govora na istom koledžu. Do 1948. Newman je znao da njegova budućnost ne leži u porodičnom biznisu, pa se pridružuje Woodstock Players pozorišnoj grupi. Tamo upoznaje buduću suprugu, Jackie Witte i četiri meseca nakon upoznavanja, Paul i Jackie sklapaju brak tokom Decembra 1949. godine. Paul, po prvi put postaje otac, dobivši sina Alana Scotta, 23. Septembra 1950. godine. Zatim slede kćeri Susan 1952. i Stephanie 1954. godine.

Septembra 1951. Paul sa suprugom i sinom, odlazi u New Heaven, gde borave dok na Yaleu završava studije, diplomiravši na odseku režije, nakon čega odlazi na Broadway. Posle samo dvonedeljne potere, Newman dobija dve sporedne uloge u živim TV serijama. Nije dugo trebalo, pa da iza sebe već ima uloge u TV serijama, kao što su: "The Web", "You Are There", "Danger", "The Mask" i obezbeđenu stalnu ulogu u seriji "The Aldrich Family". Pomogavši koleginici da se spremi za audiciju prijema u Actor's Studio, igrajući uz nju scenu iz Tennessee Williamsovog komada "The Fugitive Kind", umesto koleginice, prijem u članstvo dobija Newman. Warner Bros. 1953. nudi Paulu petogodišnji ugovor i nedeljnu platu od hiljadu dolara - ponuda koju niti jedan glumac tog doba ne bi odbio. Tako da Paul sa suprugom i dvoje dece, prelazi u Hollywood. Prva uloga, koje se Newman neopisivo stidi, bila je u filmu "The Silver Chalice" 1955. godine. Međutim, 1952. na snimanju filma "Picnic", upoznaje Joanne Woodward. Po Hollywoodu kruži priča kako je Joanne, tom prilikom kazala prijateljici, uperivši prstom na Paula: "Uhvatiću i dobiću ovog tipa!" Pažljivo planirajući svaki detalj, Joanne je uradila sve što je bilo potrebno uraditi, kako bi upecala ovog neodoljivog plavookog šarmera i odvojila ga od žene i tada dvoje, a potom troje dece. Njihova veza do 1956. bila je tajna, znana samo uskom krugu ljudi. No, 1956. Newman traži razvod od Jackie, ali ona odbija. Newman i Woodward (koja je do tada bila tri puta verena), odlaze živeti zajedno u kući u Malibuu, sa Gore Vidalom, Joanninim bivšim verenikom broj tri. Newman ostavlja suprugu i troje dece, kako bi živeo sa Joanne, makar i nevenčano. Priča, u koju većina ljudi želi verovati, je ta, da je Jackie uvidela "bol" i "muku" kroz koje je Newman prolazio i daje razvod. No, niko nije hteo razmišljati, o njenom bolu ostavljene žene i bolu napuštene dece. U svakom slučaju, razvod nije dragovoljno dat i tek u Januaru 1958. Paul Newman biva slobodan da se ponovo ženi. Woodward, nije gubila vreme, nit je časila časa, te 29. Januara 1958. u hotelu El Rancho Vegas, u Las Vegasu, u podmakloj trudnoći, postaje druga gospođa Newman, bez ikakvog stida i srama.No, vratimo se Newmanovoj karijeri. Film koji skreće pažnju na ovog glumca, bio je "Somebody Up There Likes Me" 1957. godine. Prvu Oscar nominaciju, u kategoriji Best Actor, dobija za ulogu u filmu "Cat on a Hot Tin Roof" 1958. godine. Iste, 1958. godine, 7. Aprila, Joanne donosi na svet njeno i Paulovo prvo dete, kćer Elinor Theresu. Sledeće Oscar nominacije, u istoj - Best Actor kategoriji, bile su za uloge u filmovima: "The Hustler" 1961.; "Hud" 1963.; "Cool Hand Luke" 1967.; "Absence of Malice" 1981.; "The Verdict" 1982. i 1994. za ulogu u filmu "Nobody's Fool". Jedini Oscar kojeg Paul Newman osvaja, bio je u kategoriji Best Actor, za ulogu u filmu "The Color of Money" 1986. godine. Napominjem, da je Newman dobio dodatnu Oscar nominaciju, u kategoriji producenta, za film "Rachel, Rachel" 1968. godine. Plus, počasni Oscar za životno delo koga dobija 1985. godine I Oscar nominaciju u kategoriji Best Supporting Actor za ulogu u filmu "Road to Perdition" 2003.

Tokom 1961. Joanne rađa Paulu još jednu kćer, Melissu, a zatim još jednu 1965. - Claire Oliviu. Tih godina, Newman počinje bivati okupiran i drugim stvarima pored filma, tako da se 1963. pridružuje Anthonyu Franciosau, Marlonu Brandu i Dr. Martinu Lutheru Kingu Jr-u u demonstracijama povodom rasne diskriminacije. Do 1969. Paul osniva Newman-Foreman Production Company, a sa Barbrom Streisand i Sidneyem Poitierom, stvara First Artists Production Company. Zatim, tu su i učestvovanja na auto-trkama, u kojima mu je idol bio Mario Andretti, koji kasnije i postaje deo CART tima, osnovanog od strane Paula Newmana i Carla Mausa.

Na žalost, 19. Novembra 1978. nesreća pogađa Newmana, kada u 23h:30', umire sin jedinac, Alan Scott, od prevelike doze alkohola i tableta koje sadrže i narkotička svojstva, znanih kao "painkillers". Nesreća, koja će ostaviti večnu bol u srcu ovog glumca, zbog čega će sa Tomom Cruiseom, tokom snimanja "The Color of Money", a i nakon toga, razviti jak odnos baziran na osnovu roditeljske ljubavi prema sinu. Od samog početka njegove karijere, Paul Newman, borio se da bude prihvaćen po njegovim pravilima. Odbijao je igrati po hollywoodskim šablonima i dopuštati da bude uliven u kalup, koji bi ga pretvorio u još jednog potrošnog i lako zamenljivog seks simbola. Sam je digao sebe u zvezde, koje ostaju sjajiti večno.Paul Newmanu je uvek bilo krivo što su ga smatrali samo lepom zvezdom i za sebe je izjavljivao: "Ja sam karakterni glumac koji slučajno izgleda kao crvenkapica". Ovaj slavni glumac preminuo je 25. septembra 2008. u Connecticutu.

 

Uživanje u životu

 

Tony Curtis, bio je filmski idol preko četrdeset godina, čak je i Elvis želeo biti kao on. Od Curtisovog detinjstva u eri depresijom razorenog New Yorka, preko slave, ovisnosti o drogi i alkoholizmu, rehabilitaciji u Betty Ford Centru, pa do otkrića nove karijere kao slikara, Tony Curtis dokazuje da se njegovo ime ne može tako lako izbrisati i zaboraviti.

Rođen kao Bernard Schwartz, 3. Juna 1925. u Bronxu - New York, kao prvo dete, od roditelja Manuela i Helen Schwartz, inače mađarskih židova, koji se u Ameriku doseljavaju 1921. i 1922. godine. Kada je Bernard imao četiri godine, 1929. rođen je brat Julius, koji na žalost gine u saobraćajnoj nesreći 1938. godine. Bernard Schwartz provodi teško i mučno detinjstvo uz majku, koja je bolovala od šizofrenije i koja je u datim momentima mahnitosti, prebilaja na mrtvo sina, dobijajući po Curtisovim rečima „manijački pogled", dok bi udarala. U petnaestoj godini, Curtis dobija drugog brata, koji skoro sav život provodi po raznim institucijama za mentalni oporavak - sanatorijumima, nasledivši u najtežem obliku majčinu bolest. Pokušavši pobeći od majke, Curtis se prijavljuje i odlazi u mornaricu 1943., služeći vojsku u II svetskom ratu, na brodu „Proteus" i prisustvujući potpisivanju kapitulacije Japana u Tokyju 1945. godine. Po povratku kući, upisuje se u Dramatic Workshop New School, kao redovni student. Nakon samo godine dana, biva primećen od strane agenta Joyce Selznick i od Universal Studija stiže poziv dva dana kasnije. Pre dvadeset trećeg rođendana, 1948., Bernard Schwartz odlazi u Hollywood i postaje Tony Curtis.

Par sporednih uloga bilo je dovoljno da Curtis primami pažnju auditorijuma i počne dobijati glavne uloge. Početkom 1951. upoznaje Janet Leigh i uprkos oštrom protestvovanju studija, venčavaju se 4. juna 1951. godine. Ovaj par postaje najvoljeniji i najpopularniji bračni par Hollywooda. Većeg i slavnijeg bračnog para od njih nije bilo i niko se nije mogao približiti njihovoj bračnoj i filmskoj popularnosti, izuzev Liz Taylor i Richarda Burtona, no, to sledi tek deset godina kasnije. Ulogama u filmovima "Sweet Smell of Success" 1957. i "Some Like It Hot" 1959. Curtis dokazuje kako u sebi ima i nešto više od lepog lica. No, iza popularne frizure, brzih automobila i hvaljenog braka, krio se dečko iz Bronxa, koji pati od paranoidnog nedostatka sigurnosti i samopouzdanja. Tokom čitave karijere dobio je samo jednu Oscar nominaciju u kategoriji Best Actor, za ulogu u filmu "The Defiant Ones"1958. godine. Tokom 1960-ih, sreća okreće Curtisu leđa, hollywoodski najlepši i najsretniji par Curtis/Leigh, razvodi se 1962. i petogodišnja kći Kelly i trogodišnja Jamie Lee, pripadaju majci. Uz to, Curtisova karijera kreće nizbrdo. U drugu bračnu vezu uplovljava 8. Februara 1963. sa nemačkom glumicom Christine Kaufmann, koju upoznaje na snimanju filma "Taras Bulba". Brak je bio kratkog veka, tako da se razvode 1967., a deca iz ovog braka - Alexandra Theodora (1964.) i Allegra (1966.), pripadaju majci na staranje. Curtis doživljava duboku emocionalnu krizu i konzumiranje droge i pića, drastično se povećava, preuzimajući time kontrolu nad njegovim životom. Ipak, zahvaljujući upornosti, lečenju u Betty Ford Centru, borbi i želji za samoodržanjem i samodokazivanjem, Curtis uspeva isplivati na površinu, čemu doprinose njegove uloge u filmu "The Boston Strangler" 1968. i u TV serijama "The Persuaders" i "Insignificance". Tako, karijera ponovo uzima maha. U treći brak stupa sa glumicom Leslie Allen, 20. Aprila 1968. i sa njom dobija sinove, Nicholasa (1971.) i Benjamina (1973.). Dobivši sudskim putem pravo starateljstva nad Alexandrom i Allegrom, Curtis pokušava započeti porodični život. No, ni ovaj brak nije bio dugog veka, pa sledi još jedan razvod braka 1979. godine. Izlečivši se od alkoholizma i droge, Tony Curtis, dane provodi u treznom i vrlo aktivnom stanju, uz decu, unučad, pišući pesme, slikajući u svom ateljeu u Los Angelesu i Hawaiima, uživajući u svakom životnom trenutku u potpunosti.

 

Trenutna senzacija

 

Tokom više od četiri decenije i više od četrdeset filmova, Shirley MacLaine, jedna od najvećih hollywoodskih zvezda, oduševljavala je ulogama u filmovima kao, "The Apartment", "Artists and Models", "Some Came Running", "Terms of Endearment", "Steel Magnolias", idr.

Rođena 24. Aprila 1934. u Richmondu, Virginia, kao Shirley MacLean Beaty, (brat Warren, dodao je kasnije još jedno "T" u prezimenu, dok je Shirley, prezime MacLean, promenila na MacLaine), otisnula se u svet šou-biznisa u dve i po godine života, upisavši se u baletsku školu. Po završetku Lee High School, odlazi u New York. U devetnaestoj godini, biva izabrana kao rezerva glavne plesačice i glumice Carol Hainey, za ulogu u broadwayskoj produkciji "Pajama Game". Slučajnost je htela da Carol ugane članak na nozi, tako da Shirley uskače kao rezerva i postaje momentalna senzacija.

Hollywoodski producent Hall Wallis, prisustvovao je na premijeri predstave "Pajama Game" i odmah sklopio ugovor za snimanje filma sa Shirley MacLaine. Međutim, pošto ugovor još nije bio potpisan, a druga ponuda za Shirleyn filmski debi došla je od strane legendarnog Alfreda Hitchcocka, devetnaestogodišnja debitantkinja, prihvatila je drugu, primamljiviju ponudu i ulogu u Hitchcockovom filmu "The Trouble With Harry" 1955. godine. Otrgavši se od iscrpljujućih i napornih pozorišnih i baletskih proba i osam predstava nedeljno, Shirley ulazi u svet tetosanih, razmaženih, čak, obmanutih glumica, u gradu u kome je linija između realnosti i fantazije često zamagljena i nejasna.Ipak, Shirley MacLaine, praćena srećom, umešnošću, znanjem, pronašla je svoju zvezdu vodilju, probivši se i izgradivši ime u biznisu u kome većina propada pre no što je i počela. Tokom kontinuirane filmske karijere, MacLaine je šest puta bila nominovana za nagradu Oscara i to: u kategoriji Best Actress, za ulogu Ginny Moorhead u filmu "Some Came Running" 1958.; za ulogu Fran Kubelik u filmu "The Apartment" 1960.; za istoimenu ulogu u filmu "Irma La Douce" 1963.; za ulogu Deedee Rodgers u filmu "The Turning Point" 1977.; osvaja Oscara u kategoriji Best Actress za ulogu Aurore Greenway u filmu "Terms of Endearment" 1983.; i još jedna Oscar nominacija sledi u kategoriji Best producer, writer i co-director u dokumentarnom filmu "The Other Half of the Sky: A China Memoir". Hollywood Foreign Press Association uručio je Shirley MacLaine dve nagrade Golden Globe kao najboljoj glumici, a među mnogim internacionalnim nagradama koje je primila, nalaze se i Zlatni Medved s filmskog festivala u Berlinu, za ulogu "Ask Any Girl", šest Emmy nagrada, Zlatna Ruža Montreala, idr. Tokom 1980-ih, pored glume, Shirley MacLaine postaje zainteresovana za pitanja duhovne prirode, spiritualizma, unutrašnje transformacije, pišući o tome u knjigama, "Dancing in the Light", "Out On A Limb", "Going Within: A Guide For Inner Transformation", od kojih je svaka postala best-seller. Nakon ovih uspeha, MacLaine se intenzivno vraća filmu 1992. ulogom u "Used People", igrajući uz Jessicu Tandy i Marcella Mastroiannia.

Iz braka sa producentom Steveom Parkerom, Shirley ima kćer Sachi. Shirley MacLaine, neuništiva legenda filmskog i TV ekrana, i dalje se aktivno bavi glumom i propagiranjem duhovnih moći i vrednosti čoveka.

                                                                                                                                                      (Nastaviće se)

 

Dopisnica Tabloida iz Londona Sandra Skoko izdala je knjigu o dvadesetom veku Holivuda i nezaboravnim ličnostima ove filmske prestonice. Uz njenu saglasnost, objavljujemo najzanimljivije delove iz ovog obimnog i bogato ilustrovanog dela. Na preko 650 strana, počev od Etel Barimor, Me Vest, Marlen Ditrih i Grete Garbo, završno sa Nikolasom Kejdžom, Bredom Pitom, Demi Mur, Endi Mekdauel, i svim važnijim zvezdama današnje filmske industrije, autorka je sa mnogim od njih napravila intervijue i pretočila ih sa ostalim obimnim istraživanjem u izdavački podvig.