Tabloid istražuje

Inđija: Kako je Goran Ješić bez odgovornosti "ispumpavao" milione iz budžeta Opštine

 

Lokalni šerif krka bez milosti

 

Primer nadasve "uspešnog" prvog čoveka Inđije govori o tome šta se sve može kad se ima "tolerantan" pokrovitelj

 

Piše: Insajder V1

 

Nakon hapšenja gradonačelnika Zrenjanina Gorana Kneževića (tada DS, sada SNS), na spisku za "demokratski odstrel" nalazilo se ime Gorana Ješića (DS), prvog čoveka opštine Inđija. U kabinetu savetnika predsednika Borisa Tadića razrađena je strategija "kako sa manje uraditi više", čija je suština bila da se eliminacijom "solo pastuva" iz DS-a simulira i spinuje borba protiv korupcije u sopstvenim redovima. Šnajderi propagande DS-a predložili su Tadiću da povuče vodokotlić za Goranom Ješićem, što je on prvobitno prihvatio, ali je potom - poklekao.

Inače adut žutih za eliminaciju Ješića, kao "najslabije karike", bio je jedan džak dokumentacije koju je služba prikupila i predala šefu Tadićevog kabineta Miodragu Rakiću. Dokumenta pokazuju da je Ješić glat mogao da "padne" još 2006. godine. 

 

"Podmazivanje" poltrona sa 33 miliona

 

Prva anomalija u Ješićevom radu je otkriće budžetskog inspektora da opština Inđija u 2004. i 2005. godini nije izradila i usvojila finansijske planove sa svim elementima koje propisuje zakon.

U 2004. godini, na isplate bruto zarada u opštini Inđija utrošeno je 42.954.810,28 dinara, dok je u istu svrhu 2005. godine utrošeno 58.390.727,29 dinara. Za Gorana Ješića, kao predsednika opštine, propisima je bio utvrđen osnovni koeficijent 7,74 (nije u pitanju inteligencija) za obračun i isplatu zarade. Kako alavosti nije bilo kraja, njemu je prilikom obračuna zarade za pojedine mesece 2004. godine, osnovni koeficijent uvećavan za 40 odsto!

Potpuno ista pljačka budžeta Inđije bila je na delu i naredne 2005. godine. Ješić je ignorisao osnovice za obračun, koje je svojim zaključcima utvrdila tadašnja Vlada Srbije, pa je lagodno sebi i svojim poltronima "naduvao" zarade. Odluke o uvećanim koeficijentima donosio je načelnik opštinske uprave, dok je Ješić za to davao saglasnost. Sebi lično Ješić je obezbedio "naduvanu" zaradu zahvaljujući nezakonitim odlukama Komisije za statutarna, kadrovska i administrativna pitanja SO Inđija.

Prema nalazu inspektora, u opštini Inđija, u 2004. godini, isplaćeno je bruto 13.039.255,79 dinara više na ime "naduvanih" plata, nego što je smelo biti isplaćeno. Zatim u 2005. godini isplaćeno je bruto 20.051.577,56 dinara takođe više nego što je zakon dozvoljavao. Zbog toga je opštini izdat nalog i ostavljen je rok od devet meseci, da se se u opštinsku kasu vrati nezakonito uzet novac. Očigledno je da je Goran Ješić opštinskim parama, sa 33 miliona dinara, "podmazao" poslušnike koji su za uzvrat trebali bespogovorno da poltronišu i peglaju sve njegove "rabote".

 

Ješićeve bahanalije

 

"Službeni" telefonski impulsi Gorana Ješića ojadili su budžet opštine Inđija, pokazuje otkriće i nalaz Budžetske inspekcije.

Opština je na ime usluga korišćenja službenih mobilnih telefona snosila troškove od 676.678 dinara u 2004. godini, a 990.161 dinara u 2005. godini. Lider u telefoniranju o trošku građana bio je upravo gradonačelnik Ješić sa godišnjom potrošnjom impulsa u vrednosti od 217.701,35 dinara (2004), odnosno 258.182,28 dinara (2005). Primera radi, za mesec jul 2004. godine (period godišnjih odmora) Mobtel je opštini Inđija ispostavio zbirni račun za mobilne telefone na iznos od 86.210,70 dinara, od čega je samo Ješić napravio ceh od 59.643,87 dinara! U maju 2005. godine Ješićev račun iznosio je 31.149,94 dinara, a u septembru iste godine 56.995,21 dinara!

Bahanalije u vidu kafanskog krkanluka Gorana Ješića i vesele družine, koštale su budžet Inđije 1.158.236 dinara u 2004. godini, odnosno 1.161.469 dinara za prvih 11 meseci 2005. godine. Krkalo se i pilo u Satelitu (409.195 dinara), Mimozi (89.740 dinara), restoranu Dunav Sremski Karlovci (66.878 + 127.369 dinara), restoranu Sidro Beška (112.692 dinara), JP Sava Centar (50.200 dinara)... A kako to izgleda kad Ješić reši da "počasti" društvo govori račun na iznos od 10.347,70 dinara, izdat od SUR Klub Baxus Zemun. Ovaj račun Ješić je prvo platio iz sopstvenog novčanika, da bi potom, 22. marta 2005. godine, isti refundirao sam sebi, preko budžeta opštine Inđija (izvod br. 64), o čemu postoji i službena beleška. 

 

Ko "šiša" nadzor

 

Ili, odlukom nadležnih u opštini Inđija, br. 05-404-2-3/04, od 27. septembra 2004. godine, pokrenut je postupak javne nabavke izvođenja radova na sanaciji i adaptaciji zgrade opštinske uprave. Planirano je da se adaptira šalter sala, četiri kancelarije, hodnik, stepenište i deo krovne konstrukcije. Procenjena vrednost radova iznosila je 5.000.000 dinara, a Goran Ješić je sredstva opredelio iz opštinskog budžeta. Od tri prikupljene ponude, samo je ponuda preduzeća As commerce - stan doo iz Beograda ocenjena kao ispravna, odgovarajuća i prihvatljiva. Sa ovom firmom opština Inđija je 10. januara 2005. godine potpisala ugovor br. 01-01/2005, a vrednost posla definisana je na iznos od 3.445.835,50 dinara. 

Rok za završetak radova je bio 39 kalendarskih dana od dana početka, a opština se ugovorom obavezala da će imenovati nadzorni organ, kao svog predstavnika.

Prva "okončana situacija" radova plaćena je 13. januara 2005. godine i to 2.000.000 dinara, i 24. januara iste godine 952.108,11 dinara. Druga "okončana situacija" plaćena je 8. februara 2005. godine 790.000 dinara, a treća "okončana situacija" plaćena je 22. aprila 2005. godine 300.000 dinara i 25. aprila 2005. godine 539.505,25 dinara. Uz svako plaćanje budžetski inspektor dao je isti komentar: "Ova situacija nije potpisana od strane nadzornog organa, te se ne može utvrditi da li su obračunati radovi stvarno izvršeni i da li su izvršeni po količini i cenama utvrđenim po odredbama ugovora".

A zašto nema potpisa nadzornog organa?

Zato što Opština "nije, saglasno članu 8. ugovora, imenovala nadzorni organ kao svog predstavnika", konstatuje se u nalazu inspektora.

Dakle, Goran Ješić je smatrao da opštini Inđija ne treba nadzorni organ, pa tako i ne čudi što su radovi ugovoreni po ceni od 3.445.835,50 dinara, a na kraju plaćeni 4.581.613,36 dinara. Da problem bude veći, do novembra 2005. godine okončana situacija za izvršene radove uopšte nije bila ispostavljena, bez obzira što je rok za završetak radova iznosio 39 dana. Interesantno je da zbog nepoštovanja roka, opština Inđija uopšte nije primenila član 11. ugovora, kojim obavezuje izvođača na plaćanje penala naručiocu u slučaju kašnjenja i to 0,5 odsto od ugovorene vrednosti za svaki dan kašnjenja.

 

Mali mrav

 

Umesto velike nabavke usluge građevinskih i zanatskih radova, Ješić je tendere "cepkao" na više malih nabavki, pa je tako parcijalno ugovarao, na primer, adaptaciju, deo po deo zgrade, kancelariju po kancelariju.

Posao adaptacije kancelarije broj 38 i 39 u zgradi opštine Inđija, ugovorom br. 05-404-3/04-13-8, od 23. novembra 2004. godine, dodeljen je SGR Mali mrav iz Inđije. Prethodno je sprovedena procedura nabavke male vrednosti i ugovorena je vrednost radova od 360.291,80 dinara, uz plaćanje 70 odsto ili 252.000 dinara avansno. Da je Mali mrav bio favorit Gorana Ješića, govori podatak da je avans tom preduzeću uplaćen 19. novembra 2004. godine, a da je ugovor zaključen četiri dana kasnije. To znači da je avans dat bez pravnog osnova.

U toku realizacije ugovorenih radova Mali mrav je opštini Inđija dostavio i ponudu br. 92/2004, od 17. novembra 2004. godine, za "dodatne radove" u visini od 75.585 dinara. Zatim su izmišljeni novi "dodatni radovi" od 20.140 dinara po računu br. 92-4/2004, i 38.841 dinara po računu 92-3/2004, od 7. decembra 2004. godine. Budžetski inspektor je otkrio da su sve tri ove ponude plaćene bez pravnog osnova, jer "dodatni radovi" po njima nisu uneti u ugovor.

Pritom Mali mrav je sanaciju dve kancelarije opštini Inđija naplatio 505.057,60 dinara, bez obzira što je vrednost radova ugovorena na iznos od 360.291,80 dinara. A upravo zahvaljujući ceni iz ugovora Mali marv je izabran kao pobednik na tenderu.

 

Zakon "jačega"

 

Odlukom br. 05-404-3/04-10, od 6. oktobra 2004. godine, opština Inđija pokrenula je postupak javne nabavke adaptacije kancelarije br. 30 u zgradi opštinske uprave. Graditelj a.d. iz Inđije izabran je kao najbolji ponuđač sa kojim je zaključen ugovor br. 05-404-3/04-10-9, od 22. oktobra 2004. godine, vrednosti 563.912,41 dinar. Samo šest dana kasnije opština Inđija uplatila je Graditelju avans od 30 odsto. U toku izvođenja radova javila se potreba za izmišljenim "dodatnim radovima" koji koštali kasu opštine 32.724,90 dinara, zatim 77.658,90 dinara i na kraju još 81.144 dinara.

Dakle, na rekonstrukciji samo jedne kancelarije Graditelj je, umesto planiranih 563.912,41 dinar, zaradio 704.013,06 dinara! Pritom, kako je budžetski inspektor utvrdio, opština Inđija ove radove nije predvidela u planu javnih nabavki i budžetu opštine za 2004. godinu, te su isti bili protivzakonite. Planom javnih nabavki za 2005. godinu Goran Ješić takođe nije predvideo, a sproveo je šest pojedinačnih nabavki usluga građevinskih radova na zgradi opštine. Plaćena vrednost građevinskih i zanatskih radova iznosila je 8.762.900,92 dinara, a svih šest ugovora o nabavkama zaključeni su sa firmom As commerce-stan doo iz Beograda. Dakle, As commerce-stan je u prvih sedam meseci 2005. godine, čak šest puta izabran kao najjeftiniji izvođač radova. Umesto sprovođenja jedne nabavke velike vrednosti, Ješić je uz manipilaciju tzv. "malim nabavkama", na jednostavan način obezbedio posao istoj firmi.

Sve ove mahinacije samo su primer, ali i prava "sitnica" u odnosu na to šta sve lokalni šerif Goran Ješić čini tokom svoje decenijske vladavine u Inđiji. Znaju to nadležni, a zna i Boris Tadić.

 

 

 

Propaganda

 

Za medijske usluge opština Inđija je u 2005. godini utrošila 2.013.495 dinara. Budžetska inspekcija je utvrdila da ovaj rashod nije bio planiran finansijskim planom, a ni Odlukom o budžetu opštine za 2005. godinu. Zbog toga je izdat nalog da se sav utrošak, u roku od devet meseci,  vrati natrag u opštinsku kasu. Inače, najviše novca je zaradila Sremska televizija i to za usluge prenosa i praćenja rada SO Inđija. Ugovorom br. 06-40-40/2005, od 7. aprila 2005. godine, SO Inđija se sa tom TV dogovorila propagandni aranžman. TV je preuzela obavezu da pravi i emituje četiri nedeljne emisije "Inđijski žurnal" (30 do 40 minuta) i dva paketa u trajanju od dva minuta dnevno (informativni program). Na taj način je budžet Inđije "olakšan" za 1.989.600 dinara!