Kriminal

 

Još jedan obračun s pravom i pravdom

 

 

Zimovanje na ulici

 

 

Da bahatost državnih organa zna da donese smrtnu presudu pre prirodne smrti, potvrđuje i slučaj 73-godišnje Milke Radović iz Beograda protiv koje su se urotila dva opštinska suda, nepravda i sva društvena patologija ovih vremena...

 

 

M. Grabež

 

 

Na dan kada će ovaj tekst biti u štampi, gospođa Milka Radović iz Beograda, u 73. godini postaće beskućnik! Tačnije, biće iseljena prinudno, uz prisustvo službenika Četvrtog opštinskog suda u Beogradu i policije, koji izvršavaju pravnosnažnu presudu Trećeg opštinskog suda u Beogradu da se gospođa Radović ''...iseli iz stana u ulici Janka Lisjaka broj 31 stan broj 23, sa svim stvarima i licima i preda ga u posed Direkciji za građevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda...".

Gospođa Milka Radović uselila se u ovaj stan 1. aprila 1992. godine. Stambena zgrada je bila tek sagrađena, a stanari su stanove dobili po osnovu naknade za eksproprijaciju gradskog građevinskog zemljišta.

Gospođa Milka Radović i svi stanari u ovoj zgradi otkupili su stanove koje su dobili na korišćenje, sa stanarskim pravom, uz saglasnost nadležnih organa Skupštine grada Beograda. I svi su stanove otplatili i postali njihovi vlasnici.

Nekoliko godina kasnije, 1997. godine, oglašava se Direkcija za građevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda podnoseći protiv gospođe Radović tužbu Trećem opštinskom sudu u Beogradu kojom od ovog suda traži da se poništi Ugovor o otkupu stana sklopljen između Grada Beograda i gospođe Milke Radović.

Predemet dobija sudija Bosa Purić, koja zahteva da tužilac dostavi dokaz da je vlasnik tog stana, i Direkcija za građevinsko zemljište povlači tužbu.

Trećem opštinskom sudu u Beogradu ista direkcija ponovo tuži 2001. godine gospođu Milku Radović i Grad Beograd, a ovog puta traži da sud Ugovor o otkupu stana proglasi ništavnim i obaveže gospođu Milku da se iseli iz stana površine 38 kvadrata. Ostale vlasnike stanova Direkcija nije utužila. Verovatno je nekome njen stan zapao za oko.

Javno pravobranilaštvo grada Beograda, koje po službenoj dužnosti zastupa Grad Beograd, osporilo je tužbu Direkcije za građevinsko zemljište i izgradnju Beograda, ističući da je grad Beograd bio vlasnik navednog stana i da ga je na zakonit način dao u otkup tuženoj Milki Radović.

Ali sudija Trećeg opštinskog suda u Beogradu Zorica Marković nije bila takvog mišljenja. Njena presuda je: poništavaju se kao ništavni ugovori o otkupu stana, a tužena se obavezuje da stan isprazni od svih lica i stvari, i preda ga u posed Direkciji za građevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda.

Presudu opštinskog sudije Zorice Marković potvrđuje veće Okružnog suda u Beogradu, kojim predsedava bivši sudija Trećeg opštinskog suda u Beogradu!

Javno pravobranilaštvo grada Beograda izjavljuje reviziju Vrhovnom sudu Srbije, ističući da je Direkcija za građevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda javno preduzeće čiji osnivač je Skupština grada Beograda, da je Grad Beograd vlasnik stana i da je kao vlasnik mogao da raspolaže navedenim stanom, kao i da ga da u otkup nosiocu stanarskog prava.

Vrhovni sud Srbije, u čijem veću kao sudija izvestilac učestvuje bivši sudija Trećeg opštinskog suda u Beogradu, odbija reviziju kao neosnovanu. U obrazloženju sud navodi da je Grad Beograd dužan da tuženoj Milki vrati novac koji je platila za otkup stana i nadoknadi drugu štetu!

Javna je tajna da je raspolaganje stanovima koji su vlasništvo Grada Beograda unosan posao kojim se bavi banda iz Demokratske stranke, birajući nesrećne i usamljene bake i deke, i onda im, preko suda i uz pomoć ološa iz pravosuđa, nasilno otima stanove terajući ih u sigurnu smrt.

Kakva je sudbina Milke Radović stare 73 godine, koja će se sa mizernom penzijom krajem hladnog oktobra naći na ulici?

Šta je sa ostalim stanovima u ovoj zgradi otkupljenim po istom osnovu? Zašto njihove vlasnike Direkcija nije utužila?

Ko će se useliti u stan gospođe Radović? I po kom osnovu?