Beočin

Tokovi lažnih investicija, prljavog novca, nameštenih poslova i troškovi uživanja

 

Varoš mala, a pljačka velika

 

Koliko košta Lafaržova fontana koja ne radi, kako je zaposlena intimna prijateljica državnog sekretara, zašto firma Virus drma predsednika opštine, ko potpisuje "frizirane račune" u poverljivim kafanama i druge skandale opštine Beočin istraživao je Tabloidov saradnik

 

A. Nađ

 

Vojvođanska opština Beočin tipičan je primer lažnog demokratskog prosperiteta, gde su navodno "stigle investicije, otvorena nova radna mesta i sve funkcioniše kako treba", a u stvarnosti slika je sasvim drugačija. Stanje u opštini Beočin najbolje opisuje nadimak predsednika opštine Beočin, Bogdana Cvejića, koga građani iz milošte zovu - "Mister 20 odsto"!

Ovaj magistar farmacije, inače kadar Demokratske stranke, doveden je pre samo tri godine na čelo opštine Beočin i za kratko vreme stekao nemali imetak. Građani to gledaju kroz nekoliko novootvorenih apoteka, zavidan vozni park gde prednjači i jedan skuplji džip, a posebno građane iritira gradnja prave vile pored fudbalskog igrališta u rodnom mestu Čereviću, tobože od para "tetke iz Amerike". Uzgred, Bogdan Cvejić zvani "Mister 10 odsto", bukvalno je jedini predsednik neke opštine u Srbiji koji ne živi na teritoriji opštine kojom predsedava, jer de facto sa suprugom živi u Novom Sadu.

Da je Cvejić za tri godine vladanja uložio samo delić energije koja je utrošena na sopstveni interes, u Beočinu bi sigurno mnogi problemi bili rešeni, a pogotovo onaj krucijalni - nezaposlenost.

Ima tu nekih "rezultata", ali samo kada su u pitanju ljubavnice i stranački dembelani. Tako je zaposlio izvesnu Jelenu Šikman, inače generalnog sekretara foruma žena Čankove Lige socijaldemokrata Vojvodine (LSV), koja se pohvalila koleginicama na poslu da joj je "dečko" Duško Radaković, ni manje ni više nego državni sekretar u Ministarstvu za državnu upravu i lokalnu samoupravu. Takav piramidalni sistem vladavine i pljačke proizveo je slučaj da se "intimnoj prijateljici" jednog državnog sekretara pronalazi uhlebljenje u opštini koja grca u nezaposlenosti i bedi.

"Višak kreativne energije" se ipak nekako potroši, pa je tokom juna meseca Bogdan Cvejić odveo odabrano društvo zaposlenih (uglavnom radnica) na rafting na Taru. Šta se na Tari sve događalo i ko je sve učestvovao u besprizornim bahanalijama još uvek je tema među građanima i onima koji su bili tamo i zgražavali se nad bahatošću razuzdanih učesni(ca)ka!

Najbizarnija pronevera budžetskih sredstava jeste ona koja se desila na "sanaciji" klizišta u Čereviću, rodnom mestu Bogdana Cvejića. Preko 200 domaćinstava je i dan-danas ugroženo, a nije mali broj ni onih koji su završili na ulici jer su im kuće potpuno uništene ili toliko oštećene da je boravak u njima nemoguć. Predsednik opštine Beočin, Bogdan Cvejić, čak je i pretio očajnim ljudima da ni po koju cenu ne smeju dolaziti u opštinu da se žale niti da zovu novinare! A, u šta su potrošene pare...

Da se radi o vrlo sumnjivom raspolaganju budžetskih sredstava govori i sukob unutar Demokratske stranke u Beočinu kada je Radivoj Rakić, inače predsednik Mesne zajednice Banoštor, optužio Bogdana Cvejića da protežira firmu Virus za dobijanje poslova u opštini Beočin, sa čijim je vlasnikom Bogdan Cvejić u vrlo prisnim odnosima. Inače, Radivoj Rakić se nije žalio na "provizije od 20 odsto" kada je njegova firma imala ekskluzivno pravo na dobijanju poslova u opštini Beočin.

Omiljena tema u Beočinu je postavljanje novog asfalta na lokalnom putu Susek-Lug gde je po rečima građana i zaposlenih radnica opštine Beočin potrošeno bezmalo 85 miliona dinara (Fond za kapitalna ulaganja Vojvodine dao 60 miliona dinara), iako je prvobitna vrednost ove javne nabavke bila 65 miliona dinara objavljena "prethodnim raspisom" od strane Javnog preduzeća "Građevinsko zemljište i putna privreda" iz Beočina.

 Kuriozitet je da među građanima kola anegdota kako "svatovi izbegavaju ovih par kilometara puta jer harmonikaš ne može da razvuče harmoniku koliko je uzan"!

Da sa radi o najobičnijoj pljački govori činjenica da je u beočinskoj opštini sredstvima pokrajinske vlade presvučen novim asfaltom put Čerević-Testera, vrlo sličnih dimenzija i karakteristika - da ne kažemo identičan, ali za 21 milion dinara.

Ono što se dosta vešto krije to su "kafanski" troškovi koji se mere milionima dinara, a opština Beočin već duže vreme ne plaća ove račune. Po rečima zaposlenih radnica u opštini Beočin, kafanski troškovi se prave i van teritorije opštine Beočin, a rekordan dug je restoranu "Karaš" od preko 2 miliona dinara. Javna je tajna da se "u kafanama od poverenja" potpisani računi prethodno "friziraju" za dogovorenu sumu novca, a šta biva posle sa "viškom" nije teško pretpostaviti.

Prošle godine Beočin je dobio novi trg sa fontanom vredan 270.000 evra, kao donaciju francuske kompanije Lafarž (novog vlasnika beočinske fabrike cementa). Ovo "velelepno zdanje" sa fontanom i par klupica pokrivenih nekakvom plastikom, prečnika jedva nekih dvadesetak metara, posle samo godinu dana predstavlja pravo ruglo jer fontana ne radi, a pokrivke iznad klupa je prva košava izlomila.